Założenia do obliczeń ścianek szczelnych metodą Bluma-opracowanie

Założenia do obliczeń ścianek szczelnych metodą Bluma. Schemat obliczeń dla ścianki wspornikowej.
W tej metodzie wykorzystujemy wykaz obciążeń ścianki zgodnie z następującymi założeniami: 1. Naziom jest poziomy a ścianka pionowa.
2. Pomija się tarcie pomiędzy ścianką a gruntem na korzyść bezpieczeństwa i uproszczenia wsadów do wyznaczania parć gruntu o ściankę. 3. Pomija się wielkość oporu na jaki napotyka ścianka. 4. Obliczenia wykonujemy dla obciążeń charakterystycznych i charakterystycznych parametrów geotechnicznych.
przyjmujemy liniowe wykresy parcia
pomijamy reakcję pod dolnym końcem ściany
Wykonuje się wykres parć przy powyższych założeniach.
położenie punktu zerowego parć poniżej dna wykopu w jednorodnym gruncie oblicza się ze wzoru : [m]
pw- parcie wypadkowe na poziomie dna wykopu
wykres parć dzieli się na paski i każdy z nich zastępuje się siłą skupioną, wykreśla się wielobok sił i wielobok sznurowy z punktu przecięcia pierwszego promienia wieloboku sznurowego z poziomem podpory prowadzi się zamykającą stycznie do wieloboku sznurowego w dolnej jego części. Mmax i H odczytuje się z rysunku .
Głębokość zabicia ścianki oblicza się jako:
hz = u + 1,2 t0 ito - odległość od punktu zerowego parć do spodu paska w obrębie którego znajduje się punkt styczności zamykającej z wielobokiem sznurowym
Na podstawie M oblicza się Wx i dobiera profil ścianki
13. Dla gruntu pod wodą należy uwzględnić w obliczeniach ciężar objętościowy gruntu z uwzględnieniem wyporu.
14. Płyta jest pionowa i utrzymywana usytuowana odpowiednio od ścianki szczelnej. 15. Zagłębienie górnej krawędzi płyty kotwiącej spełnia warunek D/h. 16. Wykaz parć i odporów wykonujemy tak jak gdyby płyta była ciągła i sięgała do powierzchni terenu.
17. W obliczeniach odporów pomijamy je.
18. Wyznacza się położenia przyłożenia wypadkowej.
11. Parcie czynne oblicza się ze wzoru
12. Parcie bierne oblicza się ze wzoru
Obliczenia wykonuje się dla obciążeń charakterystycznych i charakterystycznych parametrów geotechnicznych. Dla gruntów pod wodą należy uwzględnić w obliczeniach parć i odporów ciężar gruntu z uwagi na wypór γ'
Hydrostatyczne parcie wody należy uwzględnić w obliczeniach parć wypadkowych
Przy gruntach uwarstwionych z wodą gruntową, położenie punktu zerowych parć wypadkowych wyznacza się z wykresu parć wypadkowych.
Ścianki pracujące jako wspornik utwierdzony w gruncie projektuje się przy niedużych głębokościach wykopu. Obliczanie polega na wyznaczeniu potrzebnej do utwierdzenia głębokości wbicia ścianki oraz największego momentu zginającego e celu zwymiarowania przekroju. Linia ugięcia ścianki pod wpływem parcia gruntu - jej fale zanikają w głąb gruntu. Ugięcia to wywołuje odpór gruntu, będący funkcją głębokości i przesunięcia poziomego ścianki. Aby ścianka pozostawała w równowadze spełnione muszą być warunki równowagi sił poziomych i momentów.

(…)

… skierowane parcie czynne.
Powierzchnie wykresu wypadkowego obciążenia działającego na ściankę będącą sumą wykresów - prawostronnego parcia czynnego i lewostronnego parcia biernego, podzielono na paski o wysokości Δz=1,0m. Obciążenie przypadające na poszczególne paski zastąpiono działaniem poziomych sił skupionych z; powinny one być zaczepione w środku ciężkości pola wykresu odpowiadającego danemu paskowi…
... zobacz całą notatkę