To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zależność opinii publicznej i rozumu komunikacyjnego Rozum publiczny jest źródłem możliwości zaistnienia swobodnej opinii publicznej. Swobodnej, gdyż wolność jest znamieniem rozumu, a nie tylko mniemań. Opinia publiczna może być choć nie zawsze jest rozumna. W pełni autonomiczna opinia publiczna byłaby rozumem. Bez swobodnej opinii publicznej nie zbliżymy się do ideału rozumu publicznego.
Teoria dyskursu Przedstawiciele:
Jurgen Habermas
Karl - Otto Apel
Robert Alexy Zainteresowania teorii dyskursu → Pokojowe rozwiązywanie rozmaitych konfliktów. Rozwiązywanie ich na drodze racjonalnej argumentacji, podczas której decydująca jest siła użytych argumentów, a nie argument siły (społecznej, politycznej, kulturowej).
Nerwem tej teorii jest problem uzasadnienia reguł owego racjonalnego posługiwania się argumentami. Toteż Alexy podkreśla, iż w odróżnieniu od innych koncepcji filozoficznych teoria dyskursu ma charakter normatywny .
Rozstrzygnięcie kwestii reguł dyskursu, które za Habermasem można sformułować jako pytanie: W jaki sposób/Dzięki czemu, faktyczny przymus, któremu podlegamy, ma charakter prawowitego obowiązywania? Powyższe sformułowanie odwołuje do praktycznej filozofii Kanta, z której teoria dyskursu czerpie soki.
W uzasadnieniu metafizyki moralności Kant wskazuje konieczność uprawomocnienia krytyki moralnej. Z uwagi na dokonany podział rozumowania, przedmiotem filozofii moralnej są prawa oraz idee woli, także z uwagi, na które człowiek powinien działać. (filozofia Kanta ma charakter materialnego poznania apriorycznego/metafizycznego).
W XX wieku spadkobiercy Kanta posługują się narzędziami przyjętymi po zwrocie językowym - wszelkie pytanie o świat dotyczy aktów mowy i języka. Nie uprawiają oni metafizyki jak Kant lecz uprawiają filozofię transcendentalną, która ma charakter formalny, gdyż dotyczy warunków możliwości mówienia o powszechnie ważnych prawach moralnych czy prawnych, które pozwalałyby dopiero generować powszechnie ważne treści normatywne. Ponieważ warunki możliwości tkwią w regułach językowych aktu mowy, toteż uprawiaja oni pragmatykę transcendentalną.
Jednym z zadań teorii dyskursu jest transcendentalno-pragmatyczne uzasadnienie reguł dyskursu, a nie jak u Kanta praw, zasad oraz idei działań ludzkiej woli. To uzasadnienie reguł dyskursu polega na wykazaniu, iż ich obowiązywanie jest warunkiem możliwości zawiązania się komunikacji międzyludzkiej. Metoda ta ma charakter transcendentalny.
Habermas początkowo mówiący o argumencie transcendentalno-pragmatycznym, odchodzi od tego na rzecz argumentu uniwersalno-pragmatycznego.
W filozofii Kanta zarówno poznanie filozoficzne i motywacje do działania zakorzenione są w wymiarze rozumowym, ale też zmysłowym (aspekt obiektywny i subiektywny). My jako ludzie zawsze możemy (lecz nie musimy) działać moralnie. Tym co konieczne jest forma motywu naszego działania, zgodna z tym co moralne.
(…)
… jest poprawna moralnie są reguły i zasady dyskursu.
Habermas → Podejmuje kwestię wzajemnej równowagi między moralna autonomią, a suwerennością ludu, wyrażoną przez medium prawa pozytywnego. Chodzi o wskazanie trzeciej drogi uzasadniania prawa.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)