To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZAKRES DZIAŁANIA RADY MINISTRÓW art. 146 ust. 1 - polityka wewnętrzna i zagraniczna RP → polityka, tzn. nie tylko administracja/wykonywanie ustaw, ale i strategiczne decydowanie o kierunkach działania o politycznym charakterze;
art. 146 ust. 2 - domniemanie kompetencyjne dla RM :
odnosi się do spraw polityki - te kompetencje wykonawcze związane z funkcją rządzenia;
odnosi się do spraw polityki państwa - a nie do spraw lokalnych, co do których domniemanie kompetencyjne przysługuje samorządowi terytorialnemu (art. 16 i art. 163);
art. 146 to podstawowe i najważniejsze, ale nie wszystkie zadania RM :
ust. 3 - kierowanie administracją rządową, w sprawach nie przyznanych przez ustawy organom w związku z art. 146 ust. 3 pkt. 3;
kierowanie wykonaniem budżetu państwa, ale tutaj kompetencje ma podzielone z ministrem do spraw finansów. Łączy się to zadanie z ochroną interesów Skarbu Państwa (art. 146 ust. 3 pkt 4, 5, 6);
art. 146 ust. 3 pkt 1 - zapewnieni wykonania ustaw wraz z kompetencją do wydawania rozporządzeń normatywnych (pkt. 2);
art. 146 ust. 3 pkt 7 i 8 - zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego oraz porządku publicznego w związku z art. 146 ust. 3 pkt 11 - sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie obronności, ale musi tu współpracować z prezydentem, który też ma kompetencje i obowiązku w tej dziedzinie;
w dziedzinie stosunków międzynarodowych:
art. 146 ust. 3 pkt 9 - ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi, co ma szczególne znaczenie po przystąpieniu do UE;
art. 146 ust. 3 pkt 10 - zawiera umowy międzynarodowe wymagające ratyfikacji i zatwierdza i wypowiada inne umowy;
art. 93 ust. 1 - RM może podejmować uchwały jako akty wewnętrzne i a contrario do art. 93 ust. 2 nie wymagają upoważnienia ustawowego w przeciwieństwie do zarządzeń premiera i ministrów, ale muszą spełniać pozostałe wymogi aktów wewnętrznych:
zgodność z prawem powszechnie obowiązującym;
adresowane tylko do organów podległych;
nie mogą tworzyć praw ani obowiązków obywateli, ani być podstawą decyzji wydawanych w postępowaniu administracyjnym;
podlegają kontroli sądowej w zakresie materialnym i kompetencyjnym, TK może generalnie uchylić, sądy mogą nie zastosować w konkretnym przypadku, a sądy administracyjne mogą uznać nieważność aktów i decyzji wydanych na ich podstawie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)