Zagadnienia związane z tematyką wydawniczą

Opisuje techniki pracy cenzora, wyjaśnia na czym polegała biorąc pod uwagę uwarunkowania historyczne.
Ponadto wyjaśnia pojęcia, takie jak: prasa, marketing, marketing bezpośredni, karty "L", talie kart, telemarketing oraz merchandising.

Notatka może przysłużyć się do poznania ogólnych pojęć stosowanych w tematyce wydawniczej.

Akty prawne dotyczące strefy wydawniczej 29.09.1972 rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie zasad ustawy nagradzania autorów oraz podniesienia stawki honorarium.
2.11.73r.-wprowadzenie cennika na publikacje książkowe. Uchwała ta sprowadziła dużą elastyczność losowania i ustalania cen za publikację. Uchwała ta określa też zasady finansowania.
12.03.74r. wydano porozumienie ogólno wydawnicze o współpracy i koordynacji wydawnictw w zakresie publikacji nieperiodycznej czasopism.
Dystrybucja książek-do VII zajmowały się filmy księgarskie znajdujące się w dużych miastach,były to placówki wydawnictw.
Antykwariaty wyszukiwały cenne pozycje, które przekazywały do Biblioteki Jagiellońskiej i Narodowej.
Państwo przejęło opiekę nad księgarstwem. Obawiano się,że do ksiegarstw trafi literatura niezgodna z ideologia państwa(lit.zakazana) oraz,że po przyjeciu wydawnictw przez państwo nowej polityki wydawniczej księgarstwa nie zakupia tego typu wydawnictw. Posunięto się też do obniżenia cen książek w państwowych księgarniach. W celu przeprowadzenia zmian powołano komisję. Ustalono,że reforma wyszła 1.01.1950r. Centrala miał adbać o to,aby ksiązki z produkcji nie trafiły do ksiegarni. Centrali zbytu książek powierzono handel hurtowni detalicznej. Siec handlową stanowiły księgarnie spółdzielcze.
W dalszym ciągu nie ustawała akcja niszczenia ksiegarstwa prywatnego, odwołano się do przedstawicieli organizacji partyjnych,aby wpłyneli na środowiska,aby poparli tą akcję.
Akcje przyjmowania księgi 29.12.49r. Nacjonalizowanie placówek do 31.12.49r.(noc sylwestrowa)
W skład ekip likwidujących handel prywatny wyszli działacze partyjni i osoby godne zaufania.
Powstanie Centrali zalegalizowało Zarządzenie o utworzeniu Centrali Księgowego wydane przez prezesa Rady Ministrów,ale 1.01.52r. z powołaniem Otwarto księgarnie z opóźnieniem, panował chaos,brakowało druków i informacji.
-sprzedaż hurtowy
-sprzedaż detaliczna
-obrót zagraniczny
-sprzedaż poza księgarstwem tym pionom podporządkowano 14 oddziałów wojewódzkich,które działały na własny rachunek.
Od 1951 dom ksiązki podlegał Centralnemu Urzedowi Przemysłu Wydawniczego i ksiegarstwa.
186 księgarstw
784 księgarsko-papiernicze sklepy
52 kiosków
Państwo wykupywało lokale księgarstw nie płacąc często pieniędzy właścicielowi.
1954 dom książki systematycznie powiekszało ilośc księgarstw.
Obok Centrali Obrotu Księgarskiego dom książki wyspecjalizował się w sprzedaży bibliotecznej i obok składnicy ksiegarskiej na rynku rozwineła się sieć kiosków ruchu.
W 1953 zostały połączone biura eksportowo-importowe z biurem wydawnictw zagranicznych RUCH tworząc centralę handlu zagranicznego „

(…)

… sobie własnego zdania o rzeczywistości ani jej nie krytykować.
Główny Urząd Kontroli podlegał prezesowi Rady Ministrów.Sprawował władzę nad prasą, widowiskami,przedstawieniami.Działania te miały zapobiegać godzeniom ustrój państwa,ujawnianiu tajemnicy państwowej,naruszaniu prawa,dobrych obyczajów,wprowadzaniuw błąd opinii publicznym.przez publikacje informacji niezgodnych z rzeczywistością. Dekret nie def…
... zobacz całą notatkę