To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przesłanki powstania zachowań organizacyjnych:
1.Zgłaszanie przez osoby odpowiedzialne za funkcjonowanie organizacji zapotrzebowania na wiedzę, „praktyki” opisujące funkcjonowanie najważniejszego (jak dotychczas) najbardziej zmiennego i nie przewidywalnego zasobu jakim są ludzie.
2.Potrzeba zgromadzenia w jednym miejscu wiedzy „porozrzucanej” w różnych naukach, dyscyplinach naukowych opisującej funkcjonowanie człowieka, oraz potrzeba przedstawienia tej wiedzy w sposób zrozumiały i wzbogacenie jej o przypadki z praktyki gospodarczej.
3. Dostrzeżenie przez badaczy reprezentujących nauki społeczne nowego, dziewiczego obszaru badawczego, oraz jego nowego rynku zbytu dla swojej wiedzy.
Cele zachowań organizacyjnych:
1.Opisywanie, wyjaśnianie, definiowanie czyli odszukiwanie w miarę pewnych, stałych elementów organizacji, zjawisk, zdarzeń w niej występujących, ich „nazywanie” oraz odszukiwanie zależności przyczynowo - skutkowych między nimi.
2.Prognozowanie, przewidywanie. W oparciu o zaobserwowane zależności przyczynowo - skutkowe określa się siłę, wpływu czynników na siebie nawzajem, oraz ich zmienność w czasie.
3. „Sterowanie” dostarczanie wiedzy, narzędzi, które mogą być wykorzystywane przez członków organizacji do:
- zwiększania efektywności i skuteczności funkcjonowania całej organizacji lub poszczególnych jej elementów
- zwiększania efektywności i skuteczności swojego funkcjonowania w ramach organizacji (ze skutkiem pozytywnym lub negatywnym dla całej organizacji)
Typy zachowań, postaw interpersonalnych:
Osobowość człowieka - stanowi charakterystyczną dla niego ogólną sumę sposobów reagowania na innych ludzi (i obiekty) oraz sposobów wchodzenia z nimi w interakcje.
W ramach osobowości wyróżniamy 2 podzbiory:
I. Tożsamość osobista (indywidualna) - zawiera te elementy, aspekty ludzkiej osobowości, które są pochodną indywidualnych cech jednostki, w głównej mierze są one uwarunkowane genetycznie i są przede wszystkim zorientowane na rozwój i troskę dobra własnego.
II. Tożsamość społeczna - zawiera te aspekty, te elementy ludzkiej osobowości, które są konsekwencją przynależności człowieka do różnych zbiorowości społecznych (rodziny, wspólnoty lokalnej itp.) . Rodzą się one w oparciu o zawierane więzi społeczne, są przez nie kształtowane, a później same przyczyniają się i ułatwiają zawieranie nowych więzi. Tożsamość społeczna w głównej mierze ukierunkowana jest na dobro wspólne i dobro cudze i na rozwój i troskę o te dobra.
Inteligencja społeczna - określona jest jako zdolność rozumienia mężczyzn i kobiet, chłopców i dziewcząt oraz mądre postępowanie z ludźmi, przejawia się ona w ogólnej zdolności radzenia sobie z ludźmi, w wiedzy o sprawach społeczeństwa, gotowości właściwego reagowania na bodźce płynące od jednostek i grup oraz w dostrzeganiu zmiennych nastrojów i ukrytych cech osobowościowych innych osób.
(…)
… oraz mądre postępowanie z ludźmi, przejawia się ona w ogólnej zdolności radzenia sobie z ludźmi, w wiedzy o sprawach społeczeństwa, gotowości właściwego reagowania na bodźce płynące od jednostek i grup oraz w dostrzeganiu zmiennych nastrojów i ukrytych cech osobowościowych innych osób.
Podstawowe orientacje społeczne:
- orientacja indywidualistyczna - jest ona nie jako „naturalną”, pierwotną. Jednostce…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)