To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wzrost niezrównoważony - ma miejsce wówczas gdy inwestycje rozwijają się w tempie odmiennym niż określony przez stopę wzrostu zrównoważonego (r). Występujące w gospodarce procesy kumulacyjne związane z działaniem mnożników (inwestycyjnego i zatrudnienia) i akceleratora będą powodowały, że ścieżka wzrostu gospodarczego będzie się coraz bardziej odchylała od ścieżki wzrostu zrównoważonego. Mogą wystąpić dwie sytuacje:
luka deflacyjna;
luka inflacyjna.
Luka deflacyjna - powstaje wówczas gdy inwestycje rozwijają się na poziomie niższym niż określony przez iloczyn α* δ (czyli r). Niskie inwestycje stają się przyczyną niedostatecznego popytu efektywnego ludności i niepełnego wykorzystania mocy wytwórczych, ponieważ spada popyt spadają ceny , przedsiębiorcy ograniczają produkcję. Spadek cen powoduje dalsze ograniczenie inwestycji i kolejny spadek dochodu narodowego i popytu, gospodarka wkracza w stan kryzysu. Lukę deflacyjną charakteryzują: niskie inwestycje, niedostateczny popyt, niepełne wykorzystanie mocy wytwórczych.
Luka inflacyjna - powstaje gdy inwestycje kształtują się na poziomie wysokim, wyższym niż wyznaczony przez iloczyn α* δ (czyli r). Wysokie inwestycje powodują wzrost dochodu narodowego i popytu konsumpcyjnego, którego nie jest w stanie zaspokoić produkcja, ponieważ efekty podażowe inwestycji pojawiają się w długim okresie czasu. Jeżeli popyt jest większy od podaży to ceny rosną, inwestycje są coraz bardziej opłacalne, a więc następuje dalszy rozwój inwestycji. Rozwija się spirala inflacyjna. Rosną ceny i rosną płace przy czym ceny rosną szybciej niż płace, w ten sposób maleją realne dochody ludności. W okresie umiarkowanej (jednocyfrowej) inflacji w gospodarce następuje ożywienie, Gdy przeradza się ona w hiperinflację (2 lub 3 cyfrową) to wówczas występują zjawiska kryzysowe w gospodarce, ponieważ szybki (gwałtowny) wzrost cen uniemożliwia prowadzenie racjonalnej kupieckiej kalkulacji, gdyż rynek nie dostarcza informacji na temat cen czynników produkcji, ponadto maleją oszczędności społeczeństwa, pogłębia się niesprawiedliwy podział dochodu narodowego, związane jest to z tym, że na inflacji najbardziej tracą osoby pobierające stałe dochody (np. sfera budżetowa).
W Polsce inflacja była największa w roku 1990 sięgała 586%, w 1991 już tylko 70%, zaś w 1992 - 40%.
[Domar] podkreśla, że w warunkach żywiołowego rozwoju procesów inwestycyjnych w gospodarce trudno zakładać, aby rosły one z roku na rok na poziomie zapewniającym wzrost zrównoważony i dlatego opowiada się za ingerencją państwa w stosunki gospodarcze. Jego postulaty w zakresie polityki inwestycyjnej odchodzą od przyjętych rozwiązań (ekonomii zachodniej (klasycznej)).
Postuluje , aby w okresie luki deflacyjnej to znaczy gdy istnieje nadmiar kapitału związany z niewykorzystaniem mocy wytwórczych. [Domar] postuluje wzrost inwestycji jego rozumowanie jest jednak prawidłowe, ponieważ wzrost inwestycji będzie działał silniej w kierunku wzrostu popytu niedostatecznego w dobie deflacji aniżeli wzrostu podaży. Efekty podażowe inwestycji mają miejsce w długim okresie czasu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)