Wzmocnienia konstrukcyjne

Nasza ocena:

5
Pobrań: 105
Wyświetleń: 1218
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wzmocnienia konstrukcyjne - strona 1 Wzmocnienia konstrukcyjne - strona 2 Wzmocnienia konstrukcyjne - strona 3

Fragment notatki:

Wzmocnienia konstrukcyjne
Wzmocnienie niezależne polegające na wprowadzeniu układu elementów nośnych niezależnego od pierwotnej konstrukcji ma za zadanie:
• przejęcie obciążeń użytkowych,
• usztywnienie poziome obiektu.
Wzmocnienie przez zastosowanie podwieszenia do układu konstrukcji polega
na wprinvadzen.il! nowego (niezależnego od staiej konstrukcji) uMadu bulek no­śnych, które spełniają zadania wzmocnienia niezależnego oraz dodatkowo muszą przenieść obciążenia od istniejącej konstrukcji drewnianej.
Wzmocnienia współpracujące z istniejącym układem konstrukcyjnym są naj­częściej stosowane i ze względu na dużą różnorodność konkretnych rozwiązań kon­strukcyjnych wymagają głębszej analizy. W tej grupie wzmocnień można wyróżnić następujące sposoby ich wykonywania:
• wzmocnienie belek drewnianych na całej ich długości,
• wzmocnienie fragmentów belek, wykonując takie zabiegi jak: zastąpienie zniszczonego fragmentu belki elementem uzupełniającym, przywracającym pierwotną geometrię i nośność belki; usunięcie uszkodzonego końca belki przy równoczesnym zmniejszeniu odległości pomiędzy punktami podparcia; podwieszenie belki za pomocą strzemion stalowych,
• wykonanie płyty żelbetowej na starych dźwigarach,
• wzmocnienie belek cięgnami,
• inne rozwiązania o charakterze indywidualnym.
Wzmocnienie belek drewnianych na całej długości mostu można zrealizować przez połączenie powierzchni bocznych belek z elementami wzmacniającymi oraz przez wprowadzenie zbrojenia w strefę rozciąganą wzmacnianej belki. W pierw­szym przypadku typowym rozwiązaniem jest zwiększenie nośności belki drewnia­nej przez zespolenie belek z kształtownikami stalowymi, które można wykonać jedno- lub dwustronnie. Możliwe jest również zastosowanie nakładek z desek lub bali zamiast kształtowników stalowych.
Stosowanie w tych metodach łączników sworzniowych uniemożliwia ciągłą pracę belki po wzmocnieniu, jako elementu zespolonego ze względu m. in. na odkształcenia drewna w obszarze łącznika. Zasadne jest więc użycie połączeń w belce wzmocnionej lub jako połączeń wspomagających łączniki tradycyjne, zapewniający ch skuteczne wcią­gnięcie do współpracy przekroju drewnianego. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku obciążeń długotrwałych. Zestawiając zalety i wady stosowania łączników tradycyjnych oraz połączeń klejowych (tablica 11-1) wydaje się, że w przyszłości we wzmacnianiu konstrukcji drewnianych dominować będą tzw. łączniki mechano-klejowe.
W przypadku wzmocnień polegających na wprowadzeniu zbrojenia w strefę roz­ciąganą belki, zbrojenie może być scalone łącznikami mechanicznymi lub przy uży­ciu techniki klejenia. Z pojęciem zbrojenia nie należy łączyć jedynie prętów stalo­wych. Może to być również inny materiał o różnym kształcie przekroju poprzecznego (blachy, płaskowniki, pręty niemetaliczne, taśmy i maty z kompozytów polimerowych. Efektywność różnego typu wzmocnień belek drewnianych wykonanych przy użyciu kompozycji epoksydowych przedstawiono przykładowo na rys. 11.4 i 11 ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz