To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Łączenie elementów z kompozytów polimerowych z elementami drewnianymi
Przyklejenie elementu kompozytowego do powierzchni drewnianej wymaga odpowiednich przygotowań. Po pierwsze, powierzchnia drewniana musi być płaska, nie zniszczona przez czynniki atmosferyczne i czysta. Spełnienie tych wymagań jest szczególnie istotne w strefach zakotwień.
Powierzchnia drewna musi być sucha podczas kładzenia warstwy kleju, a powierzchnia elementu kompozytowego odtłuszczona.
Przyklejanie elementu kompozytowego do drewnianego musi odbywać się w temperaturze powyżej 10°C. Nie wolno wprowadzać żadnych naprężeń podczas „dojrzewania" połączenia. Czas takiego dojrzewania zależy od temperatury otoczenia. Gdy panuje temperatura poniżej 20°C, to może wynieść nawet kilka dni. Po wykonaniu połączenia, podczas „dojrzewania", powinno ono pozostać całkowicie suche, bowiem ewentualne spęcznienie elementu drewnianego wywoła niepotrzebnie dodatkowe naprężenia. Ponadto, wilgoć, która pojawi się między warstwą drewna i kompozytu może doprowadzić do gnicia drewna. Dlatego podczas wykonywania naprawy należy zabezpieczyć miejsce klejenia przed działaniem deszczu i promieniowania słonecznego.
Przyspieszone dojrzewanie połączenia klejowego
Ze względu na problemy komunikacyjne, które może spowodować wyłączenie obiektu mostowego z użytkowania w czasie „dojrzewania" połączenia klejowego „drewno-element kompozytowy" trzeba niejednokrotnie ten proces przyspieszać.
Jak wiadomo włókna węglowe (CFRP) są przewodnikami elektrycznymi o znanej oporności. Wytwarzany przy pomocy specjalnego generatora prąd jest przepuszczany z jednego końca elementu kompozytowego do drugiego. Wyjście z generatora jest kontrolowane przez regulowany obwód prądu w taki sposób, aby otrzymać stałą temperaturę w elemencie kompozytowym równą około 70°C. Zastosowanie takiego urządzenia redukuje czas dojrzewania połączenia do około dwóch godzin.
Przykłady zastosowań metody wzmacniania elementami z kompozytów polimerowych
Wzmacnianie stropów drewnianych elementami z kompozytów polimerowych, szczególnie w zabytkowych budynkach, jest stosowane od dawna. W tych zastosowaniach klimat i przemieszczenia termiczne są kontrolowane i w związku z tym temperatura i wilgoć nie stanowi problemu. W przypadku mostom' te oddziaływania muszą być brane pod uwagę.
Pierwsze zastosowanie elementów z kompozytów polimerowych w mostach drewnianych zrealizowano w Szwajcarii w 1992 roku.
Inne, bardzo spektakularne wzmocnienie wykonano w 1998 roku. Dwuprzęsłowy most drogowy o długości ok. 100 m (rys. 11.13) o dźwigarach kratowych iłowe'a przenosił obciążenia do 12 ton. Niestety zabezpieczenie przeciw insektom okazało się być niewystarczające i zaszła konieczność wzmocnienia fragmentów pasów dolnych. W tym celu przyklejono po dwie taśmy z włókien węglowych do każdego z pasów uzyskując pełną założoną nośność (rys. 11.13). Zastosowano przyspieszone dojrzewanie termiczne przy temperaturze otoczenia równej 15°C. Most był wyłączony z ruchu tylko między 22:00 a 6:00 rano.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)