To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wstęp.
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest określenie stanu gruntu poprzez wyznaczenie granic konsystencji metodami laboratoryjnymi i określenie wskaźników klasyfikacyjnych gruntów.
Opis teoretyczny.
Grunt spoisty w zależności od składu mineralnego oraz ilości zawartej w nim wody może mieć jedną z trzech konsystencji, a więc zwartą, plastyczną lub płynną. Począwszy od gruntu suchego ze wzrostem wilgotności, grunt przechodzi kolejno przez następujące stany:
zwarty;
półzwarty;
plastyczny - twardoplastyczny, plastyczny, miękkoplastyczny- konsystencja plastyczna;
płynny -konsystencja płynna;
Zdolność przechodzenia gruntu przez poszczególne fazy charakteryzuje się tym, że po dodaniu widy do gruntu suchego, poszczególne cząstki absorbujące wodę otaczają się błonkami wody, których grubość w miarę dodawania wody będzie wzrastała, powodując jednoczesne pęcznienie gruntu. Ze wzrostem grubości błonek wody, maleje napięcie powierzchniowe i ciśnienie kapilarne, a więc zmniejsza się przyciąganie poszczególnych cząstek do siebie. W rezultacie wzajemne przemieszczanie się cząstek i odkształcenia gruntu może odbywać się pod działaniem coraz to mniejszego obciążenia zewnętrznego.
Wilgotność gruntu pomiędzy poszczególnymi stanami jest wilgotnością graniczną, oddzielającą poszczególne stany od siebie. Przyjęto następujące granice konsystencji:
granica skurczalności -wilgotność, jaką ma grunt na granicy stanu zwartego i półpłynnego, po osiągnięciu, której w miarę dalszego suszenia grunt nie zmienia swojej objętości, zmieniając jednocześnie barwę powierzchni na jaśniejszą.
granica plastyczności- wilgotność, jaką ma grunt na granicy konsystencji półzwartej i plastycznej
Wp - wilgotność granicy plastyczności mst - masa naczynia z gruntem suchym
mmt - masa naczynia z gruntem wilgotnym mst - masa naczynia z gruntem suchym
mt masa naczynia pustego
Granicą płynności (wL) -nazywa się wilgotność gruntu na granicy konsystencji plastycznej i płynnej, przy tej wilgotności bruzda rozdzielająca próbkę gruntu w miseczce aparatu Casagrande'a złączy się po 25 uderzeniach na długości 10mm i wysokości 1mm, oznacza się ją symbolem wL i wyraża w procentach.
Znając wilgotność naturalną i wilgotności odpowiadające poszczególnym granicom konsystencji możemy obliczyć stopień plastyczności IL Wn - wilgotność naturalna
Wp - granica plastyczności
Wl - granica płynności
IP - różnica pomiędzy granicą płynności i granicą plastyczności
Różnicę wilgotności jaką mają grunty po przejściu przez stan plastyczny, to jest od granicy płynności do granicy plastyczności określa wskaźnik plastyczności I
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)