PROGRAMY I PODRĘCZNIKI 1. Wytyczne dla autorów prac programowych: Narada oświatowa Polskiej Partii Robotniczej w dniu 30 października 1948 wskazała Ministerstwu Oświaty kierunki działań zmierzających do upolitycznienia treści nauczania i dostosowania ich do toczącej się „zaostrzonej walki klasowej”, która wymaga wzmocnienia w programach nauczania „elementu ideologii marksizmu -leninizmu”, zaszczepienia nowych treści i „nowych metod marksistowskiego nauczania”, wzmożenia pracy badawczej nad „marksistowską koncepcją pedagogiczną”, śmielszego korzystania „z bogatego dorobku nauki radzieckiej”, kształtowania nowego obywatela w myśl zasad „najwznioślejszej etyki, etyki socjalistycznej”. Na naradzie domagano się przeprowadzenia zasadniczej rewizji programów i podręczników na wszystkich szczeblach szkolnictwa w celu usunięcia z nich pozostałości „reakcyjnych”, przepojenia treści nauczania ideologią materializmu historycznego i wzbogacenia problematyki dotyczącej Związku Radzieckiego, z uwypukleniem jego przodującej roli w walce o pokój i demokrację.
Wskazania partii stały się podstawa opracowania Wytycznych Ministerstwa Oświaty dla autorów prac programowych . Jest to dokument o przełomowym znaczeniu dla prac programowych i podręcznikowych, zrywający ostatecznie z nieśmiałymi próbami ratowania pozostałości cennych i wartościowych tradycji szkoły polskiej. Wytyczne polecały do dotychczasowych kryteriów doboru treści nauczania przyjąć nowe kryteria selekcji i oceny treści programów nauczania, a mianowicie
Marksizm - leninizm, jako „zwycięska ideologię, drogowskaz postępu, jedyną prawdziwie naukowa teorię poznania, wyjaśniania i przekształcania świata”
Traktowanie ZSRR jako naturalnego sojusznika Polski, zaś imperializmu światowego jako jej naturalnego przeciwnika, wroga pokoju, postępu i suwerenności narodów.
oczyszczenie materiału nauczania z „elementów nacjonalistycznych”, takich jak wiara w „wyjątkowość i mocarstwowość państwa polskiego”, w „misję dziejową narodu polskiego, w jego wyższość z tytułu pochodzenia i przeszłości, czy z tytułu ofiar i cierpienia”.
stałe uwzględnianie, korygowanie i uzupełnianie treści związanych z „aktualnie najważniejszym odcinkiem frontu walki o socjalizm”
założenia nowych programów nauczania jedenastoletniej szkoły ogólnokształcącej zostały przedstawione przez dysektora departamentu Józefa Barbara w referacie wygłoszonym na zjeździe inspektorów szkolnych w maju 1949. W nowych programach uwzględniono szeroko tematykę budownictwa zrębów socjalizmu, walki klasowej, rozwoju sił wytwórczych, uspołecznienia gospodarki. Szczególny nacisk położono na rolę ZSRR.
Program nakreślił dychotomiczny podział świata na „obóz imperializmu, wojny i wstecznictwa oraz na obóz socjalizmu, postępu i pokoju”.
(…)
…, nie obciążony „przesądami” etyki chrześcijańskiej, twardy, mocny i bezwzględny w walce z wrogimi siłami. Bohaterem negatywnym był „wróg ludu”, „kułak”, szpieg, sabotażysta i „bumelant”. W latach 1949-1953 ministerstwo oświaty przesyłało bibliotekarzom szkolnym i pedagogicznym wykaz książek podlegających niezwłocznemu usunięciu. Wśród nich znajdujemy dzieła wszystkie Piłsudskiego, Dmowskiego, Goetla…
…, jako kapitalizm w okresie rozkładu”, gdzie rządzą faszyzm, nacjonalizm i kosmopolityzm, następuje demoralizacja społeczeństwa, „degradacja kultury i sztuki”. Jako materiału pomocniczego do nauki o społeczeństwie używano książki Józefa Zawadzkiego i Stefana Kałuskiego Wiadomości społeczno- gospodarcze. Do książek pomocniczych dla nauczyciela nauki o społeczeństwie zaliczono Podstawowe zagadnienia społeczne, wybór…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)