To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wytężenie naroży ram pełnościennych
Specyficzną częścią jednokondygnacyjnych ram pełnościennych układów poprzecznych hal są ich naroża, czyli miejsca, gdzie zbiegają się elementy mimośrodowo ściskane z elementami zginanymi, a w obszarach tych występuje duża koncentracja naprężeń. Rozkłady naprężeń normalnych (od zginania M), jak również stycznych (od sił poprzecznych V) znacznie różnią się od wyznaczonych według klasycznych wzorów znanych z wytrzymałości materiałów. Różnorodność kształtów i konstrukcji naroży ram sprawia, iż brak jest ścisłych analitycznych rozwiązań opisujących wytężenie tych elementów, przy czym żadna ze znanych teorii nie podaje ich dokładnego rozkładu. Najbardziej zbliżony do rzeczywistych wytężeń jest rozkład naprężeń otrzymany przy zastosowaniu modelu obliczeniowego pręta silnie zakrzywionego (rys. 7.7). W teorii tej rezygnuje się z założenia liniowego rozkładu naprężeń.
Wydzielając myślowo z obszaru naroża ramy pręt zakrzywiony o parametrach geometrycznych jak na rys. 7.7, naprężenia normalne w przekroju obciążonym momentem zginającym M i siłą podłużną N działającą w jego osi obojętnej [21], [33], [60] wyznacza się ze wzoru
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)