To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Konstrukcje naroży ram pełnościennych
Spostrzeżenia i wnioski z analiz wytężenia naroży ram pełnościennych są wykorzystywane w ich konstruowaniu i obliczaniu. Stosowane rozwiązania projektowe spawanych naroży ram w dużym stopniu zależą od rozpiętości i obciążenia ustroju ramowego. Postulowane zalecenia w zakresie konstruowania spawanych naroży ram powinny być przestrzegane przede wszystkim w przypadku ustrojów o dużej rozpiętości. Elementy te należałoby projektować z uwzględnieniem następujących wniosków wynikających z analiz statyczno-wytrzymałościowych i techniczno-konstrukcyjnych:
— pasy powinny przebiegać poza naroże w sposób ciągły,
— styki montażowe i warsztatowe rygla czy słupa powinny znajdować się w częściach prostych słupów lub rygli,
— z uwagi na większe wytężenie pas wewnętrzny powinien być w obszarze naroża grubszy niż poza nim,
— środniki w strefie naroży zaleca się przyjmować o 25-r-50% grubsze niż środniki rygla i słupa,
— środnik naroża powinien być wykonany z jednego arkusza blachy,
— w strefie naroża należy dostatecznie zagęścić żebra usztywniające, w szczególności od strony wewnętrznej; można w tym przypadku usztywnić środ-nik żebrami krótkimi długości sięgającej 30% wysokości środnika (np. jak na rys. 7.13),
— w miejscach zmiany kierunku (załamania) pasów muszą być wykonane żebra poprzeczne.
W przypadku węzłów ram o niedużej rozpiętości i małym obciążeniu można stosować rozwiązania naroży ram pokazane na rys. 7.11. Elementy tych ram są wykonywane z dwuteowników walcowanych lub mogą być (szczególnie rygle) projektowane jako spawane blachownice.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)