To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WYRÓWNANIE SIECI ASTRONOMICZNO GEODEZYJNEJ.
Przy pomocy wyrównywania sieci astronomiczno geodezyjnej możemy wyznaczyć
elementy służące do wyznaczenia odchylenia pionu.
Mimo to musi być jedna taka sieć, w której oprócz niezbędnych wielkości
astronomicznych w punkcie początkowym i końcowym (długość, szerokość, azymut)
pomierzono te same wielkości na kilku innych punktach.
Te nadliczbowe pomiary posłużą do lepszego i dokładniejszego wyznaczenia elipsoidy
na danym obszarze.
Wystawiono dwa przypadki.
Elipsoida lokalna.
W punkcie przyłożenia (początkowy) nie ma odchylenia pionu (normalna pokrywa się
z linią pionu).
Elipsoida normalna.
W punkcie początkowym istnieje pewne odchylenie pionu o składowych
wyznaczonych: (v, η), które jest wyznaczone na podstawie pomiarów grawimetrycznych lub
innych.
Mając w sieci punkt astronomiczny, po obliczeniu współrzędnych geodezyjnych (b, l),
możemy wyznaczyć różnicę pomiędzy współrzędnymi astronomicznymi a współrzędnymi
geodezyjnymi: φ, λ → B, L. Obliczone różnice prowadzą do odchylenia (jakie jest).
Kolejność prac przy obliczaniu sieci astronomiczno – geodezyjnej.
1. Obserwacje geodezyjne wyrównujemy w oddzielnych łańcuchach triangulacji
pomiędzy dwoma punktami astronomicznymi. Następnie obliczamy długości boków
łączących punkty astronomiczne oraz kąty wierzchołkowe przy astronomicznych
punktach załamania.
2. W punkcie wyjściowym przyjmujemy współrzędne geodezyjne równe współrzędnym
astronomicznym. Obliczenia prowadzimy na przyjętej elipsoidzie odniesienia.
3. Ze współrzędnych astronomicznych wierzchołków poligonu obliczamy długości
boków oraz ich azymuty, a następnie obliczamy składowe odchylenia pionu dla
punktu początkowego.
4. Zestawiamy równania na obliczenie składowych odchylenia pionu dla każdych dwóch
sąsiednich punktów, a następnie wstawiamy do równania La’palsea wielkości
odchylenia pionu w celu ich rozwiązania.
GEOMETRIA ELIPSOIDY
Obliczanie współrzędnych
Wzajemne położenie punktów na powierzchni Ziemi, które zostały wyznaczone przy
pomocy triangulacji musi być odniesione do jakiegoś układu współrzędnych i takim
najogólniejszym jest układ współrzędnych geograficznych – długość i szerokość.
Z żadnych obserwacji nie jesteśmy w stanie uzyskać współrzędnych w sposób
bezpieczny, dlatego musimy skorzystać z obserwacji astronomicznych, które pozwalają na
uzyskanie współrzędnych punktu wyjściowego i azymutu kierunku początkowego.
W dalszej kolejności wyłania się zagadnienie wyznaczenia współrzędnych punktu
następnego, który jest połączony z punktem wyjściowym linią geodezyjna o znanej
długości i azymucie – i jest to tzw. główne zadanie geodezyjne, które może być
rozważane różnymi metodami. Istnieje jeszcze zadanie odwrotne – liczymy długość linii
geodezyjnej i azymut.
Wzór na błąd określenia współrzędnych punktów:
m
s
sin 30
±Δα – średni błąd pomiaru kąta w trójkącie (±Δα = ±0”5)
s – średnia długość boku, s = 30 km.
Odcinek na powierzchni kuli
R = 6370 km odpowiada kątowi środkowemu, który jest równy
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)