To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WYKSZTAŁCENIE SIĘ WŁADZ CENTRALNYCH:
Wojsko niemieckie nadal stacjonowało w Królestwie, co było dla Polski zagrożeniem. Po negocjacjach z niemiecką Radą Żołnierską Piłsudski zagwarantował niemieckim żołnierzom bezpieczeństwo i swobodny przejazd. Ewakuacja Niemców zakończyła się po tygodniu, z wyjątkiem Suwalszczyzny i części Podlasia. Na tym obszarze stacjonowała niemiecka Armia Wschodu (Ober-Ost). Chciano ich ewakuować (700 tys.) przez centrum odradzającej się Polski, co oznaczało zagładę odradzającego się państwa. Dzięki zabiegom dyplomatycznym, skierowano te wojska trasą omijającą centrum Polski. 14 listopada 1918 roku Piłsudski powierzył Daszyńskiemu misję tworzenia rządu. Dobierał on sobie ministrów głównie z Rządu Lubelskiego, czyli lewicy, a to nie podoba się prawicy i centrum. Piłsudski zmuszony był odwołać Daszyńskiego (17 listopada 1918 roku) i na jego miejsce 18 listopada 1918 roku powołał bardziej umiarkowanego socjalistę - Jędrzeja Moraczewskiego, który dobierał ludzi także z centrum (Witos). PKL poparła Moraczewskiego (bo do rządu należał Witos). Powołanie rządu socjalistycznego okazało się bardzo trafne, ponieważ zdołał on przeprowadzić najważniejsze reformy w kraju, które postawiły nas w czołówce najbardziej postępowych krajów w Europie. Zachód nadal jednak uważał ten rząd za bardzo lewicowy (tak samo podchodził do tego Komitet Narodowy Polski Dmowskiego i Naczelna Rada Ludowa w Poznaniu). Piłsudski wiedział, że musi wykonać jakiś gest w kierunku Dmowskiego. 22 listopada 1918 roku Piłsudski wydał swój drugi dekret - o najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polski: rząd stanowili mianowani przez Naczelnika Państwa i przed nim odpowiedzialni premier i ministrowie (W dekrecie Piłsudski stwierdził, że obejmuje najwyższą władzę jako tymczasowy naczelnik państwa, aż do czasu zwołania sejmu ustawodawczego). Projekty ustawodawcze, po zatwierdzeniu przez Naczelnika Państwa, uzyskiwały tymczasową moc ustawy. Akty rządowe kontrasygnował premier. Sądy wyrokować miały w imieniu Republiki Polskiej.
Wielkopolska - Polacy tu mieszkający nastawieni byli na legalną działalność. Tajnie istniejący w Poznaniu Polski Komitet ukonstytuował się jako oficjalna Naczelna Rada Ludowa. Odezwą z 17 listopada 1918 roku Komisariat Naczelnej Rady Ludowej zwołał na dzień 3 grudnia 1918 roku do Poznania sejm dzielnicowy, którego zadaniem miała być organizacja zwierzchnich władz do chwili objęcia dzielnic polskich w zaborze pruskim przez rząd polski. 26 grudnia 1918 roku do Poznania przybył wraz z wojskową misją aliancką Ignacy Paderewski w charakterze delegata Polskiego Komitetu Narodowego w Paryżu. 27 grudnia 1918 roku bojówki niemieckie dokonały antypolskiej prowokacji, która była przyczyną wybuchu walk w Poznaniu i stanowiła początek Powstania Wielkopolskiego.
(…)
… 1919 roku Paderewski przybył do wyzwolonej części Polski. Podczas jego wizyty w Krakowie, w nocy z 5/6 stycznia 1919 roku płk Marian Januszajtis i Eustachy Sapieha próbowali dokonać w Warszawie zamachu stanu przeciw socjalistycznemu rządowi Moraczewskiego, jednak bez powodzenia.
Socjalistyczny rząd Moraczewskiego nie został zaakceptowany przez prawicę, co groziło destabilizacją kraju. W tej sytuacji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)