To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykładnia prawa Uwagi wstępne wykładnia to swoisty proces myślowy polegający na ustalaniu właściwego znaczenia tekstów prawnych, stanowiących podstawę do zrekonstruowania poszukiwanej normy prawnej ;
dokonuje sąd jedynie w zakresie koniecznym do rozstrzygnięcia konkretnej sprawy → wykładnia sądowa należy do tzw. wykładni operacyjnej (praktycznej) podporządkowanej bezpośrednio funkcji stosowania prawa; rozpowszechniony pogląd - clara non sunt interpretanda argumenty przeciwne: wg współczesnej semiotyki wykładania zawsze jest konieczna, aby można było przypisać jakikolwiek sens zespołowi kresek na papierze;
w/w pogląd niedopuszczalny ze względu na subiektywizację procesu wykładni, która jest niezgodna z zasadą praworządności → od sędziego zależałoby czy treść przepisu budzi wątpliwości czy nie;
bezzasadne monopolizowanie werbalnej (językowej) dyrektywy wykładni; dlatego słuszniejszy jest pogląd interpretatio cessat in claris → na tą paremię powołał się SN w 1998 r. ;
dyrektywy wykładni powinny być jednolite i przestrzegane przez wszystkie organy powołane do interpretacji prawa, ale ich treść nie jest ustalana normatywnie, ale w doktrynie → powszechnie akceptowany model wykładni zakłada występowanie dyrektyw wykładni: językowych, systemowych i funkcjonalnych ;
Dyrektywy językowe (wykładnia językowa) odwoływanie się do reguł znaczeniowych i składniowych powszechnego języka etnicznego (polskiego), przy uwzględnieniu swoistych reguł języka prawniczego oraz ustanowionych przepisami prawnymi (nadają specyficzne znaczenie, precyzują ich treść); założenie , że prawodawca właściwie posługuje się językiem, w którym wysławia normy prawne → założenie , że każde słowo użyte w tekście jest potrzebne i nie może być pominięte w toku wykładni → założenie , że tym samym słowom należy przypisywać to samo znaczenie → postulat uwzględniania nie tylko tzw. przepisu bazowego (zrębowego) ale i innych postanowień aktu prawnego (nakaz semiotyki rozpatrywanie przepisu na tle całego tekstu);
sędzia może opierać się nie tylko na własnej wiedzy , ale również korzystać z pomocy słowników i biegłych (tak orz. SN z 1998 r.);
wykładania ta wspierana przez paralingwistyczne środki wyrazu , min.: organizacja przestrzenna tekstu (wyodrębnienie tytułów, nagłówków, podział na artykuły, paragrafy, punkty etc.), ale same napisy umieszczone jako tytuły pewnych części tekstu prawnego nie stanowią dostatecznej podstawy do konstruowania norm prawnych;
Dyrektywy systemowe oparte na założeniu, że poszczególne normy stanowią składnik spójnego systemu prawnego , więc nie dopuszcza się istnienia norm wzajemnie sprzecznych → w związku z tym min.:
(…)
… prawnych;
Dyrektywy systemowe
oparte na założeniu, że poszczególne normy stanowią składnik spójnego systemu prawnego, więc nie dopuszcza się istnienia norm wzajemnie sprzecznych → w związku z tym min.:
lex superior derogat legi inferiori;
lex specialis derogat legi generali;
exceptiones non sunt extendendae;
lex posterior derogat legi anteriori, ale lex posterior generalis non derogat legi priori speciali…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)