Wykład - Wojna polsko-bolszewicka

Nasza ocena:

3
Pobrań: 469
Wyświetleń: 1176
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - Wojna polsko-bolszewicka - strona 1 Wykład - Wojna polsko-bolszewicka - strona 2 Wykład - Wojna polsko-bolszewicka - strona 3

Fragment notatki:

Wojna polsko-bolszewicka - geneza, przebieg, skutki
Przygotowania wojenne
Sukcesy armii polskich na wschodzie zachęciły Piłsudskiego do realizacji koncepcji federacyjnej. Niestety Piłsudski nie mógł znaleźć znaczących partnerów na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Jedynie Dyrektoriat kijowskiej URL wydawał się skłonny do współpracy z Polską. Równocześnie intensywne przygotowania do nowej ofensywy czynili bolszewicy na Białorusi. Dla zamaskowania przygotowań 28 stycznia 1920 r. Rada Komisarzy Ludowych oświadczyła, że Armia Czerwona nie przekroczy istniejącej linii demarkacyjnej i ostrzegła przed „zbrodniczymi” planami agresji polskiej na Rosję. Strona polska odpowiedziała, że pragnie trwałego zabezpieczenia swej granicy wschodniej i zażądała dla ludności kresów wschodnich dawnej Rzeczypospolitej prawa swobody wyboru przynależności państwowej. W lutym państwa Ententy wycofały swe oddziały interwencyjne z Rosji, a na wiosnę Armia Czerwona przełamała opór gen. Denikina na południu Rosji. W tym stanie rzeczy 21 kwietnia 120 r. Józef Piłsudski doprowadził do podpisania umowy z Dyrektoriatem URL, reprezentowanym przez Semena Petlurę. Polska uznała w niej niepodległość Ukrainy na wschód od dawnej granicy rosyjsko-austriackiej na Zbruczu, zrzekając się roszczeń do tego terytorium, Petlura zaś zrzekł się pretensji do Galicji Wschodniej i części Wołynia. Umowa obejmowała też sojusz wojskowy przeciw bolszewikom.
Ofensywa kwietniowa
Nie czekając na atak bolszewicki na Białorusi, 25 kwietnia 1920 r. Piłsudski podjął wspólnie z oddziałami Petlury ofensywę na Ukrainie. Ponieważ bolszewicy wycofali swe siły, wojska polskie i ukraińskie posuwały się szybko na przód. 7 maja 1920 r. oddziały polskie i ukraińskie weszły do Kijowa powołując tu ukraiński rząd Izaaka Mazepy. Akcja polsko-ukraińska nie wywołała jednak entuzjazmu wśród ludności. W momencie rozpoczęcia ofensywy prasa prawicowa nazywała ją szaleństwem, jednak zdobycie Kijowa przyjęto z entuzjazmem. Pełnego poparcia Polsce udzielała Francja, w Anglii panowały mieszane uczucia, Niemcy pod naciskiem Ententy ogłosiły neutralność w wojnie polsko-bolszewickiej.
Natarcie bolszewickie
W Rosji ogłoszono stan wyjątkowy i pobór, którym objęto także byłych oficerów carskich. Na początku czerwca bolszewicy podjęli akcje zaczepne na Ukrainie. 10 czerwca 1920 r. wojska polskie ewakuowały się z Kijowa, co wywołało zaniepokojenie w Polsce. Wobec powago sytuacji na froncie wschodnim, nowo wybrany premier Władysław Grabski zaproponował utworzenie Rady Obrony Państwa z udziałem wszystkich głównych sił politycznych w kraju.
4 lipca 1920 r. rozpoczęła się właściwa ofensywa frontu północno-zachodniego Armii Czerwonej pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego. W ciągu dwóch tygodni bolszewicy zajęli Mińsk, Wilno, Grodno i Pińsk.

(…)

… polskie opuściły linię Bugu, grupując się nad Wieprzem i Wisłą do rozstrzygającej bitwy. Jednocześnie 4 Armia bolszewicka, nacierająca wzdłuż granicy z Prusami Wschodnimi, wdarła się pod Mławę i Płock chcąc odciąć siły polskie od morza i połączyć się z Niemcami.
Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski
Na zajętych terenach bolszewicy organizowali pospiesznie organy swej władzy. w Tarnopolu powstał…
… granicę Prus Wschodnich, gdzie zamiast internowania pozwolono im przejść przez Litwę do Rosji.
Bitwa niemeńska i rozejm
Na początku września wojska polskie nacierały na całym froncie, a odwrót Armii Czerwonej zamienił się w bezładną ucieczkę. W bitwie nad Niemnem 20-26 września 1920 r. wojska polskie ponownie przełamały opór bolszewicki. Na początku października linia frontu biegła od Dzisny przez Mińsk…
… konferencji w Spa wywołały w Polsce kryzys rządowy. 24 lipca 1920 r. ustąpił gabinet Grabskiego. W porozumieniu z sejmem Piłsudski powołał nowy rząd koalicyjny z udziałem wszystkich głównych sił politycznych. Na jego czele stanął Wincenty Witos, a jego zastępcą został socjalista Ignacy Daszyński. Miało to symbolizować wolę obrony Polski robotniczej i chłopskiej przed inwazją rosyjską.
Rokowania polsko…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz