wykład - witalizm demograficzny a teoria ludnościowa socjalizmu

WITALIZM DEMOGRAFICZNY A TEORIA LUDNOŚCIOWA SOCJALIZMU
 
witalizm demograficzny: to najstarszy proces demograficzny (starożytność)
uznaje potrzebę wzrostu ludności, jako środka ekspansji terytorialnej i dyfuzji społecznej
 
XVI-XVII w.- witalizm demograficzny był doktryną polityczną (im więcej ludzi, tym państwo potężniejsze i bogatsze)
 
Spencer: im wyższa klasa społeczna, tym mniej dzieci
wszystkie gatunki żyjące w świecie charakteryzuje sprzężenie zwrotne między zdolnością do utrzymania się przy życiu a potencjałem rozrodczym. Im pewniejsze przetrwanie tym mniejsza rozrodczość. Człowiek ma największa zdolność utrzymania się przy życiu i najmniejszą rozrodczość. Każda populacja przechodzi cykl rozwojowy:
-krzyżowanie się jednostek o zróżnicowanych cechach dzięki czemu wzrasta jakość komórek
-dynamiczny rozwój
-wyczerpanie się populacji.
 
Fisher: upadek cywilizacji wynika z upadku najwyższych klas
 
Gine: uważał ze każda populacja ludzka przechodzi cykl rozwoju (jak rozwój organizmu) który obrazuje parabola
 
teoria ludnościowa socjalizmu: przeciwna witalizmowi demograficznemu
twórcami doktryny byli pisarze socjalistyczni
lata 20. i 20. oraz po 2 WŚ w Polsce
 
dobrobyt ustroju socjalistycznego sam w sobie wywoła dynamiczny przyrost ludności (wysoka rozrodczość, niska śmiertelność)
=prawo ludnościowe socjalizmu=
stały i szybki wzrost ludności, wysoki poziom dobrobytu materialnego, mała ilość zachorowań i niska śmiertelność przy pełnym i racjonalnym wykorzystaniu zdolnych do pracy ludzi
 
teoria ta okazałą się zupełnie niekorzystna: nie przeprowadzano żadnych badań, nie było polityki ludnościowej, prognoz demograficznych
wyż lat 50. potwierdził prawo ludnościowe, ale niż lat 60. je całkowicie zakwestionował
... zobacz całą notatkę