Puszkin coraz bardziej fascynuje się estetyką romantyczną (tematyka i gatunki związane z romantyzmem.) Zaczyna pisać ballady, rozpoczyna pracę nad poematem, którego zarys powstał w 1817 roku, natomiast został ukończony w marcu 1820r. - “Rusłan i Ludmiła”. Była to pierwsza próba zmierzenia się Puszkina z poematem romantycznym. Puszkin mimo młodego wieku i niezbyt dużego doświadczenia poetyckiego połączył w sposób udany elementy historyczne z elementami folklorystycznymi, tworząc tym samym poemat typowo rosyjski. Zainteresowanie folklorem i historią wiązało się z nasileniem tendencji romantycznych w Europie, silnym impulsem było również odnalezienie “Słowa o wyprawie Igora”. Kolejnym zjawiskiem, które spowodowało wzrost zainteresowania folklorem w twórczości Puszkina było wydanie “Zbióru pieśni “ Kirszy Daniłowa” w 1804 roku. Na skierowanie się Puszkina w kierunku estetyki romantycznej miała też wpływ twórczość starszych kolegów Puszkina, zwłaszcza ballady - “Rusałka Batiuszkowa“; “Świetłana“ Żukowskiego, “Olga” Pawła Katienina. “Rusłan i Ludmiła”:
prawie trzyletnia praca nad poematem,
“Rusłan i Ludmiła” jest odpowiedzią Puszkina na romantyczne tendencje,
poemat epicki zrywający całkowicie z założeniami poematy ki klasycystycznej,
połączenia elementów heroicznych z komicznymi, poważnych z komicznymi - całkowita swoboda twórcza,
bardzo ważną rolę odgrywa narrator,
połączenie elementów epickich z lirycznymi,
połączenie elementów historycznych - obraz księcia Włodzimierza - z baśniowymi, folklorystycznymi - postać czarnoksiężnika Czernamor, magiczne zdarzenia, zjawiska,
motorem napędowym jest intryga miłosna pomiędzy tytułowymi bohaterami,
poemat utrzymany w duchu baśni ludowej,
poemat żartobliwy, pogodny, wolny od poważnych elementów,
jamb czterostopowy,
jest to typ poematu, do którego Puszkin nigdy już nie wróci, pójdzie w kierunku bajronizmu (bohater samotnik, wygnaniec), spowodowane to było osobistymi przeżyciami Puszkina (zesłanie).
Kolejnym gatunkiem, który wówczas zaczyna fascynować Puszkina (jeszcze przed wyjazdem na zesłanie) jest ballada, która zainteresowała go głownie w twórczości Żukowskiego (korespondował do Żukowskiego poprzez utwory poetyckie kilkakrotnie). Puszkin napisał m.in. balladę “Rusałka”.
Za swoje wystąpienia Puszkin stał się przedmiotem zainteresowania tajnej milicji, w wyniku czego zostaje zesłany na południe Rosji (oficjalnie była to delegacja, wyjazd służbowy jako urzędnik). Rozpoczęło to dramatyczny okres życia Puszkina, potem już nigdy nie mógł uwolnić się spod kurateli carskiej.
Puszkin w momencie wyjazdu był 19-latkiem, wyrwanym ze swojego środowiska, pozbawionym przyjaciół. Nie wiedział jaka będzie jego przyszłość. Jego przeżycia osobiste związane z sytuacją zesłańca politycznego spowodowały, że Puszkin bardzo szybko stał się romantykiem, zafascynował się twórczością Bajrona. Jego sytuację najlepiej oddaje elegia “Zgasło już światło dnia” (osamotnienie, utrata kontaktów z bliskimi, przyjaciółmi, znajomymi, niewiadoma jutra, jednocześnie podmiot liryczny stwierdza, że nie chce już wracać do ojczyzny, która jest przyczyną jego nieszczęścia). Takich motywów (rozczarowanie, osamotnienie) będzie w twórczości Puszkina bardzo wiele. Początek zesłania okazał się być dość szczęśliwym dla Puszkina, zetknął się on z rodziną generała Rajewskiego - głównie z Mikołajem Rajewskim (przyjaciel Puszkina z czasów licealnych, ale nie z ławy szkolnej - Mikołaj był oficerem). Dzięki wpływom Rajewskiego Puszkin otrzymał dwumiesi
(…)
… ludowego. Wszystkie partie “Eugeniusza Oniegina” opowiadające o pobycie w majątku ziemskim zostały napisane w Michajłowskoje. Pisze też balladę “Narzeczony“ [Жених], wiersz “Zimny wieczór” [Зимный вечер] dedykowany niani Puszkina. Wtedy też Puszkin poznał Annę Kern, zadedykował jej erotyk [Я ромню чудное мгновение]. …
… ze znajomymi (później znajdzie się w znacznie gorszej sytuacji). Liryka: “Kinżął”, “Czornaja szał”. Fascynacja poematami Bajrona, wizyta na Krymie, na Kaukazie spowodowały, ze Puszkin przystąpił do pisania cyklu tzw. “poematów południowych“. Puszkin od razu starał się stworzyć typ rosyjskiego bohatera romantycznego. Pierwszym takim poematem jest “Jeniec kaukaski”.
“Jeniec kaukaski”:
akcja rozgrywa…
…,
senior Cyganów wypędza Aleko z taboru,
choroba egoizmu i egocentryzmu głównego bohatera.
Latem 1823 roku Puszkin zaczyna pisać “Eugeniusza Oniegina”. Kończy ten utwór jesienią 1830 roku. Poemat drukowany w odcinkach. Puszkin na południu staje się dojrzałym twórcą romantycznym, realizuje konsekwentnie zamysł wykreowania rosyjskiego bohatera romantycznego, pisze romantyczne poematy, lirykę (“Zamilknę…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)