To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Szkoła eleacka
Parmenides VI/V
Zenon V z Elei Melissos V
Parmenides « O naturze » (heksametr)
-prolog kluczem do wszystkiego
-bogini sprawiedliwość ma klucze do bramy między nocą a dniem
Parmenides ciągnięty przez Heliedy trafia tam, przechodzi przez bramę, gdzie bogini (no name) obiecuje mu odsłonić prawdę
-objawienie: 1. jest i nie może być (nie może być, że nie jest)
2. nie jest i nie może być (nie może być , że jest)
Parmenides dodaje rodzajnik (coś co jest będące - byt) z treści samego pojęcia wynika, że byt jest. Tylko co Parmenides rozumiał przez „jest”?
- P. nadawał mu sens egzystencjany
-byt nie powstał, nie powstanie, nie ginie. Cóż mogło by być poza tym co jestm by mogło powołac do bycia byt?
-byt jest ciągły, niezmienny, nieruchomy
-byt jest wszędzie
-byt jakby doskonale wypełniona wszędzie kula
-prawda jest czymś, co musi się zetknąć ze sfera niezmienności
-tym samym jest myśleć i być
-prawda jest powszechna i konieczna
-„o niebycie ani mówić, ani myśleć niepodobna”
-prawda vs. mniemanie (doksa) - to nie fałsz, ale zawieszone gdzieś między prawdą a fałszem
-ludzie są dwugłowi - dla nich i `jest` jest i `nie jest` jest
Zenon atakował wielość trochę żartem.
Melissos „ O naturze, czyli o bycie”
-istnienie zmaniy w naszym wyobrażeniu jest skutkiem błędu zmysłów naszych
V w. p.n.e = pluraliści
Nie da się dłużej utrzymywać jedności arche, jest wielość zasad, każda ma własności parmenidejskiego bytu. Nic nie powstaje i nei ginie. Jest tylko łączenie się i rozdzielanie - koniec z hylozoizmem - zasady są nieruchome, bierne, martwe. Jest jeszcze przyczyna ruchu między zasadami. -Empedokles „O naturze” „Oczyszczenia”
-koncepcja czterech elementów - cztery korzenie bytu(żywioły) - jest wielość cząstek, aliści są one w czterech żywiołach zaledwie
-malarz też miesza na palecie
-dwie siły różne od cząsteczek
a)sympatia - łączy cząstki
b)spór - rozdziela
obie posiadają jednakową część tj, są jednakowo ważne
-naprzemienne działanie sił jest wyznaczone przez konieczność. Obie siły mają do dyspozycji tyle samo czasu
-sympatia łączy wszystkie cząstki w topos(?) zwartą kulę bytu. Spór działa do rozproszenia wszystkiego w czwórdzielność, całkowite rozproszenie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)