To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Style przywództwa
Przywódca charyzmatyczny - przywódca pozbawiony charyzmy. oddziałuje poprzez swoją osobowość, inspirujące cechy i „aurę". Tacy przywódcy często bywają wizjonerami, są zorientowani na osiąganie celów, świadomi ryzyka i dobrze komunikują się z otoczeniem. Liderzy pozbawieni charyzmy opierają się na pewności siebie, chłodnym, analitycznym podejściu do problemów i na swojej wiedzy (władzę dzierży ten, kto wie - knowhow).
Przywódca autokratyczny - przywódca demokratyczny. Autokratyczny lider narzuca własne decyzje, wykorzystując swoje stanowisko, zmusza ludzi do wykonywania poleceń. Lider demokrata zachęca ludzi do współpracy i wspólnie z nimi podejmuje decyzje.
Przywódca inspirujący - przywódca kontrolujący. Lider inspirujący zaraża innych własną wizją przyszłości i dodaje sił do realizacji celów zespołowych. Kontroler manipuluje ludźmi, chcąc wymusić posłuszeństwo.
Przywódca transakcyjny - przywódca transformujący. Lider transakcyjny wymienia pieniądze, pracę i bezpieczeństwo na podporządkowanie się jego władzy. Lider transformujący motywuje ludzi do tego, by stawiali sobie coraz ambitniejsze cele. Cechy dobrego przywódcy
ambicja i energia;
pragnienie przewodzenia i wywierania wpływu;
uczciwość i prawość;
wiara w siebie;
inteligencja;
głęboka wiedza techniczna w dziedzinie objętej zakresem odpowiedzialności przywódcy. Według A. Decrana przywódcy:
są przepełnieni humorem i pokorą;
świadomi swojej wartości i uczciwi wobec samych siebie;
zainteresowanie innymi, zaprzyjaźnieni;
otwarci na nowe pomysły, potrafią szanować swoich konkurentów;
posiadają orientację na działania. M. Bittel wymienił cechy antyprzywódcze:
brak wrażliwości;
chłód, powściągliwość, arogancja;
zdradzanie zaufania i tajemnic;
nadmierne ambicje, zabawy w politykę;
nadmierne nadzorowanie, nie stosowanie delegowania;
nieumiejętność budowy spójnego zespołu;
wybór słabych i nieskutecznych podwładnych;
trudności z myśleniem strategicznym;
brak elastyczności do różnych szefów;
nadmierne uzależnienie od swojego mentora Władza wg M.Webera:
władza charyzmatyczna, wynikająca z wiary w nadzwyczajne cechy przywódcy;
władza tradycjonalna, której podstawą jest ciągłość tradycji;
władza zalegalizowana (biurokratyczna), charakterystyczna dla współczesnego świata.
(…)
…;
na legitymacji (władza z mocy prawa);
władza odniesienia;
władza przedstawicielska. Autorytet:
formalny (funkcyjny);
nieformalny (osobisty).
Inteligencja emocjonalna oznacza umiejętność:
dokładnego spostrzeganie, oceny i wyrażania emocji;
zrozumienia emocji oraz zdobycia wiedzy na ten temat;
panowanie nad emocjami w celu wspierania rozwoju emocjonalnego i intelektualnego Według D. Goldmana inteligencja emocjonalna składa się z czterech elementów:
samoświadomości ( samoświadomość emocjonalnej, trafności oceny, równowagi wew.)
samosterowania (samokontrola, wiarygodność =kierowanie się zawsze uczciwością i poczuciem sprawiedliwości, sumienność, elastyczność, nastawienie na osiągnięcia, inicjatywa) wyczulenia na ludzkie problemy (empatia, wyczuwanie organizacji, zdolność dostrzegania i zaspokajania potrzeb…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)