Tematów jest tyle, ile spraw wymagających uzgodnienia (cecha negocjacji) - najlepszy przykład rozmów totalnych to polski „okrągły stół” - omawiano każdy aspekt dotyczący życia w Polsce.
Styl negocjacji I (aktywno-kooperacyjny) - aktywne i drobiazgowe analizowanie detali, dążenie do logicznego i rzeczowego rozważenia argumentów, odporność na argumenty emocjonalne, żywość w podejmowaniu rozmowy, czasem agresywność.
Styl negocjacji II (pasywno-współpracujący) - konwencjonalizm postępowania, odwoływanie się do powszechnie aprobowanych norm i wartości, postawa współpracy i ulegania/
Styl negocjacji III (aktywno-walczący) - duża aktywność, przejmowanie inicjatywy, tendencja do impulsywności, spontaniczność granicząca z narzucaniem innym swoich chęci, okazywanie negatywnych uczuć (irytacja, niezadowolenie).
Styl negocjacji IV (pasywno-walczący) - umiejętność utrzymania dobrych układów interpersonalnych dzięki zręczności dyplomatycznej; otwartość, empatyczne zdolności wczuwania się w innych i delikatność ich traktowania, niechęć do przejmowania inicjatywy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)