To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Status terytorium powietrznego państwa; ograniczenia zwierzchnictwa powietrznego
Z „Konwencji”, wynika, że przestrzeń powietrzna położona nad terytorium lądowym i wodnym każdego państwa podlega całkowitej i wyłącznej suwerenności (w prawie polskim mówimy o zwierzchnictwie) tego państwa. Zwierzchnictwo powietrzne państwa nie obejmuje przestrzeni terytorialnej innych państw ani przestrzeni nad morzem pełnym i nad innymi obszarami nie podlegającymi zwierzchnictwu żadnego państwa. Żegluga powietrzna pozaterytorialna jest wolna, nie może być ograniczana przez żadne państwo, podlega tylko międzynarodowym regułom ruchu lotniczego. Na mocy umów międzynarodowych niektóre funkcje wynikające ze zwierzchnictwa i zadania w zakresie zarządzania ruchem lotniczym mogą być wykonywane przez państwo także poza jego granicami (np. FIS, ALRS) lub też przy pomocy organów międzynarodowych lub organów innych państw.
Każdy statek powietrzny powinien posiadać określoną przynależność państwową. Więź jurysdykcyjna, jak łączy statek powietrzny i państwo, w którym został on zarejestrowany nazywana jest zwierzchnictwem samolotowym. Statek powietrzny podlega wyłącznej jurysdykcji państwa rejestracji, jeżeli znajduje się w przestrzeni powietrznej tego państwa lub na terytorium nie podlegającym suwerenności państwowej np. nad morzem pełnym. Statek powietrzny znajdujący się w obcej przestrzeni powietrznej podlega nie tylko zwierzchnictwu samolotowemu, ale także jurysdykcji państwa zwierzchnictwa terytorialnego, choć w praktyce zwierzchnictwo to jest trudne do wykonania.
--
Przestrzeń powietrzna - Zasada całkowitego i wyłącznego zwierzchnictwa państwowego. Po I wojnie światowej zaakceptowano tezę o podleganiu przestrzeni powietrznej suwerenności państwowej. Konwencja z 13 października 1919r. zawierała zasadę całkowitego wyłącznego zwierzchnictwa państwa nad przestrzenią powietrzną ponad swoim państwem, a swym zasięgiem nie ograniczała się jedynie do stron konwencji, lecz również do praktyki innych państw. Konwencja paryska z 1919roku została zastąpiona przez konwencję chicagowską z 7 grudnia 1944r., która powtórzyła zasadę zawarta w konwencji paryskiej.
A. Status prawny przestrzeni powietrznej. Dwa reżimy prawne. Przestrzeń powietrzna, zgodnie z zasada przylegania, ma takie samo położenie prawne jak terytorium lądowe czy obszar morski, nad którym się znajduje. Istnieją dwa reżimy prawne. Przestrzeń powietrzna nad terytorium lądowym i morskim podlega wyłącznej i pełnej suwerenności, natomiast przestrzeń nad morzem otwartym i terytorium nie podlegającym czyjemukolwiek zwierzchnictwu jest otwarta dla wspólnego użytkowania przez wszystkie państwa. (np. Ustawa polska z 1962r.).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)