To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przedmiot prowadzi na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie dr Jan Dębski. Notatka 2-stronicowa w formacie doc. Temat notatki to: Przedstwiciele "szkoły Sumarokowa" w literaturze rosyjskiej drugiej połowy XVIII wieku. W treści notatki można spotkać się z następującymi pojęciami i postaciami: uczniowie Sumarokowa, Michaił Chieraskow, Wasilij Majkow, Hipolit Bogdanowic, Iwan Chemnicer, klasycyści rosyjscy, Uniwersytet Moskiewski, domy otwarte w Moskwie i Petersburgu, Rosjada, poemat narodowy, zdobycie chanatu kazańskiego przez Iwana IV Groźnego, Bachus rozdrażniony, poemat heroiczno-komiczny, poezja dworska, Duszeńka, 1783, Przygody miłosne Psyche i Kupona, La Fontaine, smok Gorynycz, inspiracje ludowe, krytyka szlachty.
Do najważniejszych uczniów Sumarokowa (z tzw. “szkoły Sumarokowa“) należą:
Michaił Chieraskow
Wasilij Majkow
Hipolit Bogdanowic
Iwan Chemnicer
Michaił Chieraskow.
Po śmierci Sumarokowa uznany został za przywódcę klasycystów rosyjskich. Przez wiele lat był dyrektorem Uniwersytetu Moskiewskiego. Pochodził z Petersburga. Prowadził dwa domy otwarte (w Petersburgu i Moskwie), które w latach 80tych stanowiły centra kultury, były miejscem spotkań bohemy artystycznej. Pisał tragedie, komedie i poematy liryczne. W jego twórczości można odnaleźć nuty sentymentalizmu (zwłaszcza w dramatach uwidocznione w postaci komedii łzawych, dramatu mieszczańskiego). Jest autorem, uważanego za pierwszy poemat narodowy, poematu “Rosjada”. Utwór ten składa się z 12 pieśni, zamieszczonych w postaci ponad 10 tysięcy linijek wierszowych. Poemat ten miał uczyć miłości do ojczyzny, patriotyzmu. Fabuła utworu opowiada o zdobyciu chanatu kazańskiego przez Iwana IV Groźnego. Nawiązywało to bezpośrednio do działań Katarzyny II, która dążyła do przyłączenia chanatu krymskiego (próba ta zakończyła się powodzeniem). Pobodne cele stawiał sobie Iwan IV groźny, ale obawiał się wojny z Turcją. W poemacie “Rosjada” występują dwa wątki: heroiczny (rycersko - wojenny) i miłosno - romantyczny (sentymentalny). Część rycersko - wojenna napisana jest stylem wysokim, natomiast miłosna stylem średnim (ewidentny wpływ sentymentalizmu).
Wasilij Majkow.
Autor poematu heroiczno - komicznego pt. “Bachus rozdrażniony”. Wprowadził do języka literatury słowa potoczne. Postacie tego utwory są realistyczne. “Bachus rozdrażniony” napisany jest jambem, występują w nim rymy męskie i żeńskie. Poemat ten jest przykładem bardzo pięknej poetyki, świadczącej jednak o kryzysie klasycyzmu w Rosji.
Hipolit Bogdanowic.
Wywodził się z kręgu Sumarokowa. Specjalizował się w utworach poetyckich, pisał przede wszystkim poezję dworską (pastorałki, idylle, sielanki). Jego twórczość idealnie wpisuje się w rokoko (jednak kwestia tego prądu jest w Rosji do tej pory sporna). Miał znakomite wyczucie rytmiki i melodyki. Jego najważniejszym utworem jest “Duszeńka” (1783). Utwór ten jest trawestacją mitu o miłości Amora i Psyche. Inspiracją dla Bogdanowica były “Przygody miłosne Psyche i Kupona” La Fontaine. Autor starał się przykuć uwagę czytelników do uczuć i przeżyć wewnętrznych bohaterów, ich emocji. Duszeńka jest ukazana jako dziewczyna kochliwa, ale nierozsądna. Bogdanowic dołączył do tej fabuły watki folkloru rosyjskiego zaczerpnięte z bajek ludowych (np. smok Gorynycz). Celem takiego zabiegu było ułatwienie percepcji utworu (mitologia w Rosji była mało znana, wprowadzenie elementów folkloru nadawało poematowi swojskości). “Duszeńka” napisana została nieregularnym jambem. Cechuje ją swobodny układ
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)