Wykład - Prawo efektu i mechanizm warunkowania instrumentalnego

Nasza ocena:

3
Pobrań: 840
Wyświetleń: 3101
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - Prawo efektu i mechanizm warunkowania instrumentalnego - strona 1 Wykład - Prawo efektu i mechanizm warunkowania instrumentalnego - strona 2

Fragment notatki:

Prawo efektu i mechanizm warunkowania instrumentalnego.
Badania nad warunkowaniem rozpoczął Edward Thorndike. W 1898 r. przedstawił on prawo efektu, głoszące, że zachowanie, które w danej sytuacji wywołuje poczucie zadowolenia, zostaje skojarzone z tą sytuacją i jeśli w przyszłości sytuacja ta się powtórzy, to wzrasta prawdopodobieństwo, że powtórzone zostanie także to zachowanie. Jeśli natomiast w danej sytuacji zachowanie wywoła uczucie dyskomfortu, to spada prawdopodobieństwo jego wystąpienia w podobnych warunkach w przyszłości. W przebiegu warunkowania instrumentalnego jednostka uczy się, że w określonych warunkach, wraz z wykonaniem lub powstrzymaniem się od wykonania danej reakcji pojawiają się pewne konsekwencje Mogą one być dwojakiego rodzaju: atrakcyjne(nagrody) lub awersyjne(kary). W wyniku doświadczania przez jednostkę pewnych reakcji i ich konsekwencji, tworzy się u niej odruch instrumentalny. Wyróżnia się 4 podstawowe rodzaje relacji funkcjonalnych między zachowaniem a jego konsekwencjami:
wzmocnienie pozytywne - powoduje zwiększenie się prawdopodobieństwa powtórzenia zachowania w przyszłości
kara - każda konsekwencja zachowania, która zmniejsza to prawdopodobieństwo
wzmocnienie negatywne - czyli takie wykonanie reakcji, które pozwala uniknąć przykrych, awersyjnych konsekwencji, co powoduje zwiększenie się prawdopodobieństwa powtórzenia tej reakcji w przyszłości
pomijanie - jeśli po wystąpieniu zachowania nie pojawią się konsekwencje, które wystąpiłyby w wypadku powstrzymywania się od tej reakcji i gdy obserwujemy spadek częstości zachowania będącego elementem tej zależności. Prowadzi to do wzmocnienia odmiennych zachowań. Warunkowanie instrumentalne wykorzystuje się do uczenia jednostki określonych zachowań. Stosuje się np. kształtowanie reakcji za pomocą metody kolejnych przybliżeń ( krok po kroku nagradza się reakcje coraz bliższe reakcji oczekiwanej tj. sprawczej). Ma generalnie funkcje przystosowawcze. Aby nastąpiło uczenie się: musi być styczność w czasie reakcji i jej konsekwencji musi być relacja zależności między reakcją a jej następstwami ( między bodźcem warunkowym a bezwarunkowym) - przy czym muszą tu mieć miejsce dwa prawdopodobieństwa: 1) prawdopodobieństwo wystąpienia nagrody(kary) po wykonaniu określonej reakcji, 2) i prawdopodobieństwo wystąpienia nagrody(kary) bez uprzedniego wykonania reakcji - ponadto ogromne znaczenie ma kontekst sytuacyjny ( to samo wzmocnienie może- w zależności od warunków - powodować określone zachowanie lub nie) - przed próbą behawioralnej modyfikacji zachowania jednostki trzeba poznać jej sposób swobodnego dysponowania czasem (wzmocnienie będzie tu formą jej ograniczenia)


(…)

… wzmocnienie może- w zależności od warunków - powodować określone zachowanie lub nie) - przed próbą behawioralnej modyfikacji zachowania jednostki trzeba poznać jej sposób swobodnego dysponowania czasem (wzmocnienie będzie tu formą jej ograniczenia)
Warunkowanie klasyczne może wywierać wpływ na instrumentalne. Efektem może być osłabienie reakcji sprawczej oraz warunkowe tłumienie. W procesie bierze udział…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz