To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRAWO CYILNE I HANDLOWE PAŃSTW OBCYCH prof. UE dr hab. Jacek Górecki
Wykład 5
Najistotniejsze jest któremu prawu podlegają umowy zawierane w obrocie międzynarodowym.
Obecnie w Polsce problem ten jest rozstrzygany na podstawie Rzym 1. Określa on któremu prawu podlegają umowy zawierane w obrocie międzynarodowym. Obowiązuje on w całej unii europejskiej z wyjątkiem Danii. To znaczy że w każdym z tych państw sąd mający określić prawo któremu dane prawo podlega dojdzie do tego samego wniosku.
Reguły Rzym 1:
Ustala się czy strony w konflikcie nie wskazały prawa któremu dana umowa ma podlegać
Prawo można wybrać jeżeli umowa dotyczy co najmniej 2 państw. Jeśli umowa dotyczy tylko jednego kraju a strony mimo to wybrały prawo któremu musi podlegać umowa, to respektuje się te wybór ale tylko w przypadku gdy prawo nie jest niezgodne z prawem kraju którego ta umowa dotyczy. Jeżeli umowa dotyczy dwóch lub więcej państw można wybrać jako prawo dla danej umowy dowolne prawo. Np. umowa dotyczy polski i niemiec to można wybrać prawo np. szwajcarskie, lub prawo Ugandy. Wybrane prawo musi obowiązywać w jakimś państwie. Wybor ten może być dokonany podczas zawierania tej umowy, ale jest też dopuszczalne po zawarciu umowy. Można dokonać zmiany wyboru prawa dla danej umowy.
Jeżeli strony nie wybrały prawa któremu podlega umowa stosuje się artykuł 4 Rzym 1:
Należy ustalić czy umowa należy do typu umów wymienionych w tym artykule:
Umowa sprzedaży podlaga prawu państwa w którym miejsce zwykłego pobytu ma sprzedawcy
umowy świadczenia usług podlega prawu państwa gdzie usługodawca ma miejsce zwykłego pobytu
umowy dotyczące nieruchomości podlegają prawu państwa w którym nieruchomość jest położona
umowa franczyzy podlega prawu państwa w którym franczyzobiorca ma miejce zwykłego pobytu
umowa o dystrybucje prawo państwa w którym ma miejsce zwykłego pobytu ten kto dokonuje dystrybucje
Miejsce zwykłego pobytu odnośnie przedsiębiorstwa ocenia się z punktu widzenia siedziby przedsiębiorstwa a nie osoby prowadzącej przedsiębiorstwo
W przypadku osoby prawnej miejsce zwykłego pobytu to jest to miejsce znajdowania się zarządu
jeżeli nasza umowa nie mieści się w ustępie pierwszym Rzymu 1 to w ustępie 2 zapisane jest że: umowę obowiązuje prawo państwa w którym strona świadczenia charakterystycznego dla danej umowy ma miejsce zwykłego pobytu
ustęp 4 Rzym 1: jeżeli nie można ustalić prawa właściwego z ustępu 1 lub 2 to podlega prawu państwa z który ta umowa ma najściślejszy związek.
Wymienionych zasad nie stosuje się do umowy ubezpieczenia, umowy przewozu, umów konsumenckich, umowa o prace.
(…)
… na siebie odpowiedzialność za dług. Przywilejem wierzyciela w tej sytuacji jest to że może domagać się zwrotu pożyczki lub zapłaty za towar nie tylko od kredytobiorcy lub kupującego lecz od innych osób. Zaliczamy tutaj poręczenie, gwarancją i przystąpienie do długu. Dla tego typu zabezpieczeń należy stosować odrębne prawo, ponieważ mamy do czynienia nie tylko z umową np. sprzedaży ale też a odrębną umową poręczenia. Umowa ta mają charakter zobowiązujący to oznacza że prawo właściwe dla tych umów ustala się według rozporządzenia Rzym 1. W umowach dotyczących zabezpieczenia osobistego można wybrać prawo któremu ta umowa podlega, można wybrać to samo prawo które dotyczy zabezpieczanej umowy, lub inne prawo. Jeśli nie wybierzemy prawa dla tej umowy obowiązuje prawo miejsca zwykłego pobytu osoby która bierze…
… prawa jednolitego stworzyć. W kilu dziedzinach udało się wprowadzić takie rozwiązania.
W Hadze stworzono instytut prawa międzynarodowego
Wprowadzono w wielu państwach jednakowych rozwiązań dotyczących systemu czekowego i wekslowego.
Kolejną instytucją starającą się ujednolicić prawo jest ONZ. Wprowadził on konwencje wiedeńską.1970 Dotyczy ona zawarcia i skutków zawarcia umowy sprzedaży. Z konwencją…
… krajowe. Unia europejska ma zamiar wprowadzić jednolity kodeks cywilny. Który regulowałby najbardziej powszednie sprawy. Jest to jednak odległa perspektywa
Konwencja wiedeńska - należy do niej ponad 100 państw. Ma na celu zastąpienie wielu przepisów 1 aktem w państwach które tę konwencję ratyfikowały. Na etapie tworzenia postanowiono stworzyć tę konwencję w 6 językach które mają jednakową moc…
…. Są to języki angielski, francuski, rosyjski, arabski, hiszpański, chiński. Konwencję tą należy stosować jedynie do umowy sprzedaży towaru. Nie stosuje się jej np. do sprzedaży nieruchomości, do sprzedaży praw, udziałów w spółkach, praw na dobrach niematerialnych. Ta konwencja dotyczy wyłącznie umów sprzedaży międzynarodowej, czyli umów pomiędzy podmiotami które mają swoje siedziby w dwóch różnych państwach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)