Wykład - Praktyka jako element prawa zwyczajowego

Nasza ocena:

3
Pobrań: 77
Wyświetleń: 665
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - Praktyka jako element prawa zwyczajowego - strona 1 Wykład - Praktyka jako element prawa zwyczajowego - strona 2

Fragment notatki:

Praktyka jako element prawa zwyczajowego (USUS)
Praktyka musi być efektywna.
Może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jest tworzona przez państwa. Praktyka samych organizacji wiąże tylko organizacje., ale praktyka państw może wiązać organizacje. (szczególny przypadek organizacji przejmującej kompetencje od państw. Inne podmiotu nie mogą być samodzielnym twórcą zwyczaju, ale mogą mieć wpływ na jego tworzenie.
Praktyka musi by międzynarodowa, publiczna, uzewnętrzniona, wyartykułowana. Może polegać na działaniu lub na zaniechaniu działania (praktyka pasywna)
(MTS w wyroku z 1996 r. w sprawie dopuszczalności groźby użycia siły lub użycia broni jądrowej. Pytanie czy powstrzymywanie się od użycia tej broni po 145 r. to praktyka pasywna czy nie? Niektórzy brak działania interpretują jako zgodę inni jako brak zainteresowania. MTS uznał, że państwa powstrzymujące się niekoniecznie muszą pokazywać swoją praktykę.)
Podstawy praktyki np.:
Praktyka dyplomatyczna np. premiera, prezydenta, ministrów
Praktyka administracyjna
Praktyka organów regionalnych
Praktyka sądownicza
Praktyka dowódców sił zbrojnych
Podręczniki wojskowe
Praktyka powinna być jednolita wewnętrznie  konkretny podmiot, czyli każe państwo we wszystkich swoich zachowaniach w odniesieniu do określonego przedmiotu swoich zachowań zachowuje się tak samo; kolektywnie  spójność zachowań państw, praktyka wspólna i zgodna.
(MTS sprawa Nikaragui - stwierdza, że praktyka nie musi być taka sama w każdym aspekcie, ale musi być znaczący poziom porozumienia między podmiotami tworzącymi prawo zwyczajowe; wystarczy dostateczny poziom spójności  taki poziom oczekiwań, z którym związane jest uzasadnione oczekiwanie określonego zachowania)
Praktyka musi być intensywna  nie mogą to być zachowania odosobnione z różnych części świata, mające miejsce w różnym czasie.
Praktyka musi być reprezentatywna  różne państwa powinny w niej uczestniczyć.
Ważne, żeby praktyka trwała jakiś czas i była nieprzerwana. (Kiedyś uważano, że musi istnieć ciągłość od niepamiętnych czasów, obecnie mogą nawet powstawać zwyczaje błyskawiczne.)
Składa się z kilku elementów = akty, korespondencja dyplomatyczna, zachowania stron, orzeczenia sądowe.
Jest amorficzna, nie ma jednego konkretnego kształtu.
Równość praktyki państw, choć jasne jest że małe państwa mają mniejszą siłę przebicia niż mocarstwa.
--
Praktyka - istotne znaczenie ma działalność państwa (szef państwa, minister spraw zagranicznych, przedstawiciele dyplomatyczni) oraz innych organów (sady, parlament);

(…)

… zagranicznych, przedstawiciele dyplomatyczni) oraz innych organów (sady, parlament); nie może być jednostronna i dotyczyć tylko jednego państwa, przepis prawny obowiązuje w kręgu społeczności międzynarodowej; reguła powinna znaleźć zastosowanie w pewnej liczbie przypadków;
praktyka powinna być długotrwała (dawny pogląd); obecnie przepis prawa zwyczajowego może wykształcić się w krótkim okresie czasu ze względu…
… i na świadomości prawnej wspólnej dla państw, które w niej uczestniczą, opartej na przekonaniu, że powtarzanie faktów jest przejawem obowiązującej reguły”;
możliwość istnienia zwyczajów obowiązujących państwa danego regionu.

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz