Wykład - Ogólna reguła wykładni traktatów

Ogólna reguła wykładni traktatów
Art. 31 Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów:
Traktat należy interpretować w dobrej wierze, zgodnie ze zwykłym znaczeniem, jakie należy przypisywać użytym w nim wyrazom w ich kontekście, oraz w świetle jego przedmiotu i celu.
Dla celów interpretacji traktatu kontekst obejmuje, oprócz tekstu, łącznie z jego wstępem i załącznikami:
każde porozumienie dotyczące traktatu, osiągnięte między wszystkimi stronami w związku z zawarciem traktatu; w związku z zawarciem traktatu,
każdy dokument sporządzony przez jedną lub więcej stron przyjęty przez inne strony jako dokument odnoszący się do traktatu.
Łącznie z kontekstem należy brać pod uwagę:
każde późniejsze porozumienie między stronami, dotyczące interpretacji traktatu lub stosowania jego postanowień;
każdą późniejszą praktykę stosowania traktatu, ustanawiającą porozumienie stron co do jego interpretacji;
wszelkie odpowiednie normy prawa międzynarodowego, mające zastosowanie w stosunkach między stronami.
Specjalne znaczenie należy przypisywać wyrazowi wówczas, gdy ustalono, że taki był zamiar stron.
Art. 31 zawiera dwojakiego rodzaju dyrektywę wykładni:
Dyrektywa kierunkowa - w jakim kierunku powinna zmierzać interpretacja  dobra wiara, zwykłe znaczenie słów, przedmiot i cel)
Dyrektywa techniczna - jakie elementy należy brać pod uwagę  kontekst, wykładnia systemowa, wykładnia historyczna
Interpretacja w dobrej wierze  w sposób umożliwiający wykonanie umowy, nadanie jej użytecznego skutku, czasami rozumie się przez to skuteczność wykładni (domniemanie wzruszalne - można udowodnić, że się nie da nadać skutku użytecznego, ale nie można od razu zakładać, że będzie akt będzie nieskuteczny); osiągnięcie celu, zmierzonego rezultatu.
Zachowanie integralności traktatu  moc obowiązująca dot. zarówno całego traktatu jak i każdego załącznika do niego.
Zakaz wykładni traktatu prowadzącej do absurdu  dewaluacja traktatu i jego postanowień (zabieg często stosowany przez państwa, chcące się uwolnić z pod postanowień traktatu).
Nie należy interpretować traktatu w zależności od tego, na ile stron nakłada zobowiązania  nie można traktatu stosować rozszerzająco wobec strony, która ma zobowiązania, a zwężająco do strony, która ich nie ma.
... zobacz całą notatkę