To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Odpowiedzialność jednostki przed międzynarodowymi, krajowymi i mieszanymi sądami karnymi
Odpowiedzialność jednostek za określone czyny w świetle prawa międzynarodowego jest przejawem ograniczonej podmiotowości prawnomiędzynarodowej jednostek (obok ochrony praw człowieka). Odpowiedzialność ta obejmuje tzw. przestępstwa prawa narodów - delicta iuris gentium - m. in. piractwo na morzu pełnym, handel niewolnikami, narkotykami, ludobójstwo. Nie ma jednolitej regulacji, swoistego kodeksu karnego. Źródła: konwencje międzynarodowe przewidujące karanie jednostek za naruszenia prawa międzynarodowego: konwencja Genewska z 1949 r. O traktowaniu jeńców wojennych - upoważnia państwo wojujące do karania członków sił zbrojnych obcego państwa, jeśli naruszyli postanowienia Konwencji, ale zobowiązuje państwa i do karania za naruszenia członków własnych sił zbrojnych,
konwencja z 1948 roku o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa - osoby za nie odpowiedzialne będą karane bez względu na to czy pełnią, pełniły publiczne funkcje, są członkami organów konstytucyjnych czy osobami prywatnymi; sądzeni - przez państwo na terytorium którego dopuszczali się czynów wskazanych w Konwencji albo przez Trybunał specjalnie do tego powołany,
konwencje dotyczące odpowiedzialności za akty terrorystyczne: tokijska, montrealska, haska i inne,
ochrona materiałów nuklearnych,
obrót publikacjami obscenicznymi - konwencja genewska z 1923 r.,
ochrona dóbr kultury w czasie wojny - haska z 1953 r..
Podkreślić należy, iż co do zasady jednostka nie ponosi odpowiedzialności za czyny popełnione przez nią w wykonaniu funkcji państwowych, w takim przypadku odpowiada państwo, któremu można przypisać działanie jednostki. Może mieć jednak miejsce bezpośrednia odpowiedzialność jednostki na podstawie prawa międzynarodowego za określone zbrodnie.
Pierwsze trybunały międzynarodowe sprawujące jurysdykcję w stosunku do jednostek:
Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze,
Trybunał Tokijski,
MTK dla byłej Jugosławii,
MTK dla Rwandy,
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.: Art. 42. 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Zasada ta nie stoi na przeszkodzie ukaraniu za czyn, który w czasie jego popełnienia
stanowił przestępstwo w myśl prawa międzynarodowego. 2. Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu. 3. Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)