To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ocena negocjacji (sprawność, rozsądek, kontekst):
Cechy rozsądnych rozwiązań:
Obustronna korzyść - należy rozważać zagadnienie nie tylko ze swojego punktu widzenia, ale także z punktu widzenia drugiej osoby. Jeżeli obie strony uzyskają uzasadnione korzyści, to z pewnością mieliśmy do czynienia z rozsądnym postępowaniem.
Uczciwe uzyskane rozwiązanie - zarówno będące w zgodności z przepisami i zwyczajami (trzeba uwzględniać prawa niepisane, przestrzegać zasad moralnych, uczciwie traktować partnera i rzetelnie składać zobowiązanie czy oświadczenia).
Względna trwałość rezultatu - umowa powinna być przemyślana wystarczająco wszechstronnie, by nie mogła zostać uzależniona od chwilowych, przypadkowych i zmiennych czynników działających w otoczeniu.
Elementy uwzględniające interesy szerszej społeczności - wyniki negocjacji nie są wyłącznie sprawą negocjatorów. Im ważniejsza sprawa, tym bardziej rozsądek nakazuje uwzględnienie szerszego kontekstu społecznego, dostrzeżenie konsekwencji danego rozwiązania dla większych grup społecznych niż grupy bezpośrednio zaangażowane w negocjacje.
Efektywność negocjacji rozumieć należy nie tylko jako skutek spowodowany ich prowadzeniem, ale także jako „wydajność”, sprawność prowadzenia rozmów w określonym momencie. Wszechstronne negocjacje muszą się ograniczyć w pewnym czasie. Sprawność negocjacji wymaga także poczucia rozsądku, gdyż jego zakłócenie może doprowadzić do nadmiernego przeciągnięcia rozmów, a w efekcie - do poniesienia strat. Również koszty tych rozmów nie mogą przekraczać określonych wartości, gdyż oznacza to nadmierne obciążenie układu inwestycjami w same negocjacje (koszty zawsze trzeba ponieść, a strona, która bardziej skłonna do ich ponoszenia uzyskuje pewną przewagę moralną).
Wpływ na ogólny stan kontaktów między stronami - nie chodzi tylko o aktualną umowę, ale także należy mieć na uwadze przyszłe interesy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)