To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Modele ujmowania zmiany rozwojowej: porównanie
Istnieją następujące modele zmiany rozwojowej:
1. Liniowy- zgodnie z nim rozwój definiujemy jako przyrost( np. wiedzy) w jakimś obszarze. Musimy jedynie określić, czy każdy przyrost będzie traktowany jako wskaźnik zmiany, czy też tylko jako przyrost o określonej wartości. To, co ujawniamy przez badania, pozwala jedynie na stwierdzenie, czy dwie grupy się różnią i jaki jest poziom istotności tych różnic. Reszta to poziom interpretacji uzyskanych różnic oraz ich wyjaśnienie poprzez odwołanie się do odpowiedniej teorii( np. wybranej teorii poznawczej, socjolingwistycznej, kulturowo- historycznej etc).
2. Stadialny- podstawową trudnością jest tu precyzyjne określenie, czy zaobserwowane zachowania pozwalają na zaklasyfikowanie ich do klasy oznaczającej „niższe”, wcześniejsze stadium rozwoju, czy też „wyższe”- późniejsze. Jeżeli bowiem przyjmujemy, że rozwój to zachodzące w pewnym porządku zmiany ilościowe i jakościowe, to musimy dysponować dwojakiego rodzaju wskaźnikami, pozwalającymi na odróżnienie od siebie fazy 1.- różnicowania( poszerzania zakresu doświadczenia) od fazy 2.- porządkowania nowo nabytych informacji i integracji, czyli powstawania całości z tych nowych elementów. Badacz bierze tu więc pod uwagę zmiany ilościowe i jakościowe, a odwołując się do teorii, orzeka, w jakim stadium rozwoju znajduje się dana osoba( grupa)
3. Cykliczno- fazowy- tutaj badacz musi dysponować bogatą wiedzą opisową i regułami interpretacyjnymi, pozwalającymi na wyznaczenie wskaźników dla aż czterech kolejnych faz w danym cyklu rozwojowym. On też decyduje jaki cykl rozwojowy bierze pod uwagę.
Faza 1- progres- tutaj wskaźniki zmiany będą podobne do tych, które występują w modelu liniowym czy w fazie 1. modelu stadialnego. Zwykle są to proste wskaźniki, wyrażające nasilenie lub częstość danego zachowania. Osoba, która uzyskuje wyższą wartość takiego wskaźnika jest traktowana jako „lepiej” rozwinięta.
Faza 2- plateau- wskaźniki podobne do wskaźników fazy 2. modelu stadialnego. Pozwalają one orzekać o jakości ( już nie tylko „ilośći”- nasileniu, częstości) badanego zjawiska
Faza 3- regres- ujawnia się tutaj zjawisko dekonstrukcji( konflikt wewnętrzny między starym i nowym doświadczeniem) poprzez obniżenie nastroju, będące wyrazem przeciążenia poznawczego i/ lub emocjonalnego; chwiejność czy pogorszenie samopoczucia; niespójność zachowania; nieczytelność zachowania danej osoby dla jej najbliższego otoczenia
Faza 4- kryzys- dochodzi tu do ujawnienia silnego konfliktu wewnętrznego między już posiadanym a nowo nabytym doświadczeniem. Może on objawic się np. poprzez znaczne ograniczenie aktywności czy wręcz zablokowanie działania w jakimś obszarze; wybuchowe, impulsywne reakcje w sytuacjach dobrze znanych, codziennych; nagłe wahania nastroju; wybuchy płaczu, długotrwałą senność w ciągu dnia itp.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)