Wykład - interakcja społeczna

Nasza ocena:

3
Pobrań: 189
Wyświetleń: 1799
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - interakcja społeczna - strona 1 Wykład - interakcja społeczna - strona 2

Fragment notatki:

INTERAKCJA SPOŁECZNA
„AKTORZY” I INTERAKCJA
Interakcja jest najbardziej podstawowym procesem społecznym utrzymującym istnienie społeczeństwa, kultury i naszej własnej pomyślności.
Naszą scenę tworzą symbole kulturowe i struktura społeczna. Wszyscy jesteśmy aktorami na scenie zbudowanej przez strukturę społeczną.
SYMBOLICZNA NATURA LUDZKICH INTERAKCJI
Istotą interakcji, zdaniem G. H. Meada, jest wysyłanie sygnałów (znaki) i gestów. Uważał, że interakcja zachodzi wówczas, kiedy: 1) jeden organizm wysyła znaki, wykazując aktywność w swoim środowisku; 2) inny organizm widzi te znaki i reaguje na nie, zmienia swój sposób postępowania, wysyłając zarazem własne sygnały; 3) pierwszy organizm rozpoznaje owe sygnały i zmienia pod ich wpływem swoje działanie. Znaki mają charakter symboliczny, ponieważ znaczą to samo zarówno dla wysyłającego, jak i dla obierającego organizmu (znaki kulturowe). Mead zaobserwował, że zdolność do odczytywania symbolicznych gestów pozwala człowiekowi na wchodzenie w rolę, czyli przyjmowanie czyjejś roli. Rozumiał przez to, że odczytując gesty innych ludzi, potrafimy wyobrazić sobie siebie na ich miejscu; możemy przyjąć ich punkt widzenia i przewidzieć, co zrobią (często nie zdajemy sobie z tego sprawy). Interakcja symboliczna, dzięki której włączamy się w kulturę, jej wartości, przekonania i normy. Gdybyśmy nie potrafili posługiwać się symbolami kulturowymi i wchodzić w role innych, interakcja byłaby bardzo utrudniona, a społeczeństwo mogłoby się rozpaść. Mead kładzie nacisk również na inne procesy zaangażowane w interakcje pomiędzy ludźmi - umysł (szereg procesów), którego funkcja polega na przewidywaniu konsekwencji różnych możliwych rodzajów działania, a następnie, na podstawie powyższego szacunku, wyselekcjonowaniu bądź wybraniu konkretnego działania. Kolejnym istotnym procesem związanym z interakcją jest to, co Mead nazwał „ja” (self; I - „ja” podmiotowe, me - „ja” przedmiotowe) - każdy z nas widzi siebie we wszystkich sytuacjach, w których się znajduje, jako odrębny obiekt. Kiedyś z kimś się komunikujemy, odczytujemy jego gesty i w ten sposób uzyskujemy obraz samego siebie jako obiektu (gesty innych ludzi stają się czymś w rodzaju lustra). Mead widział interakcję międzyludzką jako proces wysyłania kulturowo zdefiniowanych symboli, które niosą ze sobą określone i stałe znaczenia. - „interakcja symboliczna”.
TEATRALNA PREZENTACJA SIEBIE
Ponieważ wszyscy jesteśmy aktorami na scenie, tak kierujemy przekazem naszych gestów, aby zaprezentować się w określonym świetle, jako taki, a nie inny człowiek, i jako osoba, która zasługuje na określone reakcje innych ludzi - taki sposób patrzenia na interakcję spopularyzował Erving Goffman. Wykorzystała analogię teatru i sceny, wprowadzając rozróżnienie pomiędzy sceną a kulisami interakcji. Dramaturgia wskazuje nam także bardzo ważny aspekt każdej interakcji; a mianowicie posługiwanie się w czasie jej trwania fizycznymi rekwizytami (ciało oraz jego układ, przedmioty umieszczone w przestrzeni, ubranie). Kiedy wychodzimy na scenę, manipulujemy swymi gestami i wszystkim tym, czym dysponujemy.


(…)

… otwarcia i rytuały zamknięcia, a pomiędzy nimi znajdują się rytuały przywracana zaburzonego przebiegu interakcji, nadawania i zmiany ram, porządkowania rozmowy i wiele innych.
INTERAKCJA Z GRUPAMI ODNIESIENIA I Z NIEOBECNYMI
Możemy równocześnie kontaktować się z tymi, którzy z obecni, i z tymi, którzy są nieobecni (ważni dla nas). Często osoby grupy odniesienia) nieobecne personifikują wartości kulturowe…
…” może być niezdolność danej osoby do posługiwania się pewnymi niezwerbalizowanymi, a mimo to bardzo ważnymi technikami interakcji. Interakcja zależy bowiem od kilku dodatkowych procesów (Harold Garfinkel - etnometody = metody środowiskowe). Owe metody wykorzystujemy nieświadomie. Zasad et cetera - stworzona przez etnometodologów. INTERAKCJA PODCZAS WYKONYWANIA RÓL
Rola jest konfiguracją zachowań (gestów), które jedni…
… wykonują role, które są tak dobrze znane i stereotypowe, że mamy wrażenie, jakbyśmy kontaktowali się nie z osobami, lecz z typami bądź kategoriami (bezosobowo). Najważniejsza jest interakcja oparta na klasyfikacji (Alfred Schutz) - bardzo duże ułatwienie. Interakcje różnią się pod względem stopnia wzajemnej klasyfikacji. Kiedy trwają dłużej, z czasem przeistaczają się z silnie stereotypowych w znacznie…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz