To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
JAŹŃ, SPOŁECZEŃSTWO I ŻYCIE CODZIENNE
Sytuacja w ogrodzie.
Na poziomie interakcji i stosunków międzyosobowych dokonuje się proces konstruowania jaźni. Niektórzy socjologowie twierdzą, że przyglądając się dziecięcym zabawom, możemy w nich dostrzec próby naśladowania zachowania dorosłych, a zatem eksperymentowania z różnymi formami jaźni. Jaźń może zostać uchwycona we współdziałaniu z siłami społecznymi o globalnym zasięgu.
Jaźń, symbole i inni: interakcjonizm symboliczny.
Sądzimy, że jaźń jest przede wszystkim czymś najbardziej osobistym, że jest wewnętrzną sferą prywatnych myśli, wartości, dążeń, uczuć i pragnień. Socjologowie uznają jaźń za centralny mechanizm regulujący kontakty pomiędzy jednostką a światem społecznym.
George Herbert Mead (1863-1931) - uważany jest za twórcę tradycji teoretycznego myślenia o jaźni: interakcjonizmu symbolicznego. Sam siebie nie uznawał za przedstawiciela tego kierunku. Pośmiertnie opublikowana praca Umysł, osobowość i społeczeństwo - kładzie nacisk na jaźń społeczną (każdy z nas jako jednostka kształtuje poczucie siebie poprzez odniesienie do innych jaźni i wchodząc z nimi w interakcję). Nie ma jednoznacznej wyraźnej granicy pomiędzy naszym własnym poczuciem samego siebie a jaźniami innych. Język ma zasadnicze znaczenie dla konstytuowania jaźni; komunikuje się za pomocą symboli („interakcja symboliczna”). Symbole reprezentują przedmioty w naszym własnym umyśle i umysłach innych ludzi. Język jest w tym kontekście czynnikiem decydującym (bez niego nie ma możliwości operowania symbolami). Symbole mają uniwersalny charakter w obrębie grup społecznych. Bycie sobą jest zatem czymś wspólnym nam wszystkim. Zdolność postawienia się na miejscu kogoś innego. Jaźń jest czymś zarazem jednostkowym i ogólnym. Jaźń stanowi wytwór na wskroś społeczny, wynik symbolicznej interakcji społecznej - nieustannych procesów tworzenia, myślenia, odczuwania, budowania struktur postaw, przyjmowania ról, a wszystko to dla osiągnięcia spójności i w nakierowaniu na świat społeczny. Każdy, kto zastanawia się nad dynamiką rozmowy i dialogu, będzie wiedział, że idee, postawy, dyspozycje, ukryte założenia i emocje krzyżują się i splatają pomiędzy dyskutantami, co sprawa, że jesteśmy w stanie wydobyć z „dobrze prowadzonej rozmowy” coś z konkretnego sposobu pojmowania przez inną osobę własnej tożsamości i stosunku zarówno do innych, jak i do szerszego świata. Nieustanny dialog zachodzący pomiędzy „ja”, a innymi Mead nazwał „konwersacją gestów”. Dla pojmowania jaźni zasadnicze znaczenie ma rozwój dziecka. Poprzez zabawę dziecko uczy się tego, jak wygląda świat społeczny i jak wchodzić z nim w interakcje (zabawa ma charakter zarówno buntownicy, jak i ustrukturowany. Chłopiec i dziewczyna są zdolni manipulować całym szeregiem postaci i charakterów, naśladując zachowanie rodziców lub aktorów telewizyjnych - „przyjmowanie ról” (zasadniczy sposób w jaki jaźń dostosowuje się do wymogów i norm społeczeństwa). W swej próbie konceptualizacji jaźni dokonuje zasadniczego pojęciowego rozróżnienia na ja podmiotowe (
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)