To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Budowa umowy międzynarodowej.
Budowa umowy międzynarodowej:
Tytuł: - zawiera nazwę umowy
- krótko określony przedmiot regulacji (np. konwencja dotycząca potwierdzenia granicy państwowej czy konwencja konsularna, konwencja o prawie traktatów)
- w umowach bilateralnych wymieniane są strony (kontrahenci) zawierające umowę (np. umowa między RP a Republiką Włoską o zniesieniu podwójnego opodatkowania)
Zasadnicza treść umowy międzynarodowej może być podzielona między 3 części:
1. Część wstępną
W ramach wstępu mogą pojawiać się różne elementy, przy czym wcześniej zawierane umowy międzynarodowe miały część wstępną na ogół bardziej rozbudowaną. W wielu dawnych umowach międzynarodowych wstęp rozpoczynał się od inwokacji (wezwanie Boga), która pozostała w niektórych umowach typu konkordatowego, na ogół pomijana w większości współczesnych traktatów.
Kolejnym elementem także często pomijanym we współczesnych umowach międzynarodowych jest intytulacja, czyli określenie stron umowy (nawet w umowach międzynarodowych wielostronnych wymieniano państwa uczestniczące w zawarciu umowy np.. Konwencja Haska z 1907 r., traktaty założycielskie Wspólnot Europejskich, Traktat z Maastricht). W umowach wielostronnych zwykle intytulacje zastępuje zwrot „Wysokie umawiające się strony...” czy „Państwa strony niniejszej umowy...”.
W niektórych wcześniejszych umowach obok intytulacji występowała komparycja, czyli określenie jacy przedstawiciele reprezentowali poszczególne państwa (wyliczenie przedstawicieli stron) np. traktaty wspólnotowe
Najważniejszym elementem wstępu jest tzw. arenda, czyli określenie przyczyn, które spowodowały zawarcie danej umowy międzynarodowej.
Niekiedy można przynajmniej we fragmentarycznej postaci spotkać narrację, czyli opis czynności i wydarzeń poprzedzających zawarcie umowy np. określenie „po przedstawieniu pełnomocnictw rozpoczęto negocjacje...” 2. Część dyspozycyjną (merytoryczna)
W zależności od tego czy jest to obszerna umowa czy nie może być podzielona na różne jednostki systematyki (części, rozdziały, podrozdziały). Zwykle postanowienia ujmowane są w postaci artykułów zaopatrzonych często tytułem.
W tej części umowy można spotkać pewne charakterystyczne klauzule umowne, które w sposób skrócony ustalają pewną treść służącą do wykładni, interpretacji postanowień danej umowy.
Najważniejsze klauzule tej części to:
a) Klauzula wzajemności
Na jej podstawie uzależnia się przyznanie kontrahentowi pewnych praw od tego czy ten drugi partner przyznaje takie prawa tej stornie umowy (swojemu partnerowi).
(…)
… uprawomocnienia się umowy. Określona jest np. liczba dokumentów ratyfikacyjnych, które powinny by złożone aby umowa weszła w życie. Ustalony jest depozytariusz czyli państwo do którego składa się zarówno oryginał umowy jak też składa się teksty dokumentów ratyfikacyjnych (może to być państwo czy czasami np. sekretariat organizacji międzynarodowej). W postanowieniach końcowych zawarte są także ustalenia dotyczące…
…. Jest to reguła w odniesieniu, do której egzemplarz przeznaczony dla państwa, które zawiera umowę na pierwszym miejscu zawsze wymienia to państwo (np. gdy zwierany jest traktat polsko - francuski to w egzemplarzu dla strony polskiej na pierwszym miejscu w tytule jest powiedziane, że jest to umowa między RP a Republiką Francuską, na pierwszym miejscu znajduje się tekst polski, tzw. prawica heraldyczna - patrząc…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)