NORMY MORALNE: Zachowania ludzi w życiu codziennym wyznaczają nie tylko normy prawne, ale również inne normy postępowania, w szczególności takie, jak normy moralne, obyczajowe, religijne i inne, w tym reguły postępowania wykształcone przez organizacje społeczne, zawodowe i gospodarcze. Szczególne znaczenie mają normy moralne. Od norm prawnych różnią się one tym, że są to normy wykształcone i uznawane przez daną społeczność, a nie ustanawiane przez określony organ. Nie mają one więc -jak prawo -charakteru normatywnego. Za nieprzestrzeganie tych norm nie może być stosowany, jak za naruszenie norm prawnych, przymus państwowy. Bezwzględnie obowiązująca norma prawna, narzucając jej adresatowi określony sposób postępowania, ogranicza jego swobodę postępowania. Obowiązywanie normy prawnej nie wymaga jej akceptacji przez jej adresatów. W związku z tym z natury rzeczy jedna grupa przyjmuje dany akt prawny z aprobatą, inna - z dezaprobatą, a nawet podejmuje działania mające na celu uniemożliwienie wejścia w życie takiego aktu prawnego Konieczne jest więc zagwarantowanie przez państwo przestrzegania obowiązującego prawa przez wszystkich jego adresatów, bez względu na to, czy aprobują jego postanowienia. Tymi gwarancjami są określone formy przymusu. Norma prawna jest więc realizowana między innymi dlatego, że jest zagrożona sankcją. Do podstawowych sankcji przymusu państwowego należą: 1) egzekucja, 2) kara, 3) nieważność (bezskuteczność) czynności prawnej w całości lub w części, 4) obowiązek odszkodowawczy. Ad. 1. Egzekucja polega najogólniej na przymusowym wykonaniu stwierdzonego orzeczeniem sądu lub decyzją administracyjną obowiązku wynikającego dla danej osoby fizycznej lub prawnej z normy prawnej, na koszt tej osoby. Przymus przy egzekucji świadczeń pieniężnych polega na rozporządzeniu (z reguły - sprzedaży) przez organ egzekucyjny, w sposób i w granicach ustalonych przez prawo egzekucyjne, rzeczami (np. samochodem, maszynami i urządzeniami produkcyjnymi itp.) i innymi prawami majątkowymi (np. wierzytelnościami, papierami wartościowymi, udziałami w spółce z o.o.) dłużnika, wbrew jego woli, celem zaspokojenia wierzyciela lub wierzycieli wymagalnej należności pieniężnej. W naszym systemie prawnym istnieją dwa rodzaje egzekucji: egzekucja sądowa, prowadzona przez sąd i komornika sądowego, oraz egzekucja administracyjna, prowadzona przez urząd skarbowy, a w ograniczonym zakresie także przez samych wierzycieli. Do egzekucji sądowej należy w szczególności przymusowe wykonywanie zobowiązań wynikających ze stosunków cywilnoprawnych, zaś do egzekucji administracyjnej - ściągalność podatków i innych świadczeń publicznych oraz składki na ubezpieczenie społeczne.
(…)
… jest swoistą, w prawie karnym określoną dolegliwością za nieprzestrzeganie normy prawnej. Kodeks karny wyróżnia kary i środki karne. Do kar należą kara pozbawienia wolności, w tym kara dożywotniego pozbawienia wolności, kara ograniczenia wolności i kara grzywny. Środkami karnymi, będącymi w gruncie rzeczy karami dodatkowymi są: pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu prowadzenie określonej działalności gospodarczej, zakaz prowadzenia pojazdów, przepadek przedmiotów, obowiązek naprawienia szkody, nawiązka, świadczenie pieniężne oraz podanie wyroku do publicznej wiadomości.
Ad. 3. Sankcja nieważności oznacza, że dana czynność prawna jako nieważna nie wywiera od początku skutków prawnych, jest z mocy samego prawa bezskuteczna. Oto kilka przykładów sankcji nieważności w naszym prawie:
- z mocy art. 58 § l K.c. nieważna jest czynność prawna (m.in. umowa) sprzeczna z bezwzględnie obowiązującymi normami ustawowymi lub mająca na celu obejście ustawy, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek.
- z mocy art. 58 § 2 K.c. nieważna jest czynność prawna (m.in. umowa) sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
- z mocy art. 13 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego…
… gałęzi prawa źródła prawa sensu stricto (z łac. fontes iuris oriundi) oznacza akty normatywne, czy też inaczej akty prawne zawierające przepisy prawa oraz tryb tworzenia takich aktów.
źródła poznania prawa (z łac. fontes iuris cognoscendi)- źródła poznania prawa obejmuje wszelkie materiały służące poznaniu prawa oraz wszelkie formy przekazu o prawie (dokumenty, publikacje, nawet Internet).
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)