To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
9.11.2013
W czasach nasilających się tendencji upowszechniania oświaty z historią pedagogiki społecznej związane są:
-Radlińska Halina
-Kamiński Aleksander
-Frąckowiak Tadeusz
-Dieserweg Adolf
-Pestalozzi
Pestalozzi zatem sformułował podstawowe tezy rozwijane później na gruncie pedagogiki społecznej. Czyli założenia dotyczące wychowawczej funkcji środowiska i potrzeby doświadczania pozytywnych bodźców rozwojowych według zamierzonych celów pracy wychowawczej). Jego teoria oraz liczne osiągnięcia miały znaczący wpływ na dalsze losy pedagogiki społecznej, której empiryczny charakter nadano w chwili wprowadzenia przez jej reprezentantów uogólnień teoretycznych z wieloletniej praktyki wychowawczej. Wśród owych praktyków znalazł się między innymi Stanisław Szacki. Wśród którego podstawowych też można wyróżnić następujące:
*wychowawcza rola środowiska realizuje się poprzez działanie różnych czynników natury społecznej, fizycznej i ekonomicznej
*jeszcze przed rozpoczęciem przez dziecko jego nauki w szkole, jest ono już w pewien sposób ukształtowane przez środowisko, w którym się wychowuje (środowisko życia)
*osiąganie przez szkołę zamierzonych przez nią celów wymaga więc uwzględnienia całokształtu wpływów oddziałujących na proces wychowania
*szkoła nie może się ograniczać do organizacji oraz realizacji na swoim terenie procesów dydaktyczno-wychowawczych, gdyż powinna ona kierować ona całym życiem dziecka, obejmując swymi działaniami również jego środowisko pozaszkolne W oparciu o powyższe tezy, Szacki wyznaczył szkole cztery podstawowe zakresy działalności:
1. dostarczanie dzieciom i młodzieży wiadomości oraz umiejętności (wykształcenie racjonalne)
organizacja (lub współorganizacja ) życia społeczności dziecięcej
wspomaganie rodziny w pełnionych przez nią funkcjach wychowawczych
przetwarzanie środowiska poprzez dokonywanie w nim pozytywnych zmian Wg Szackiego, pedagog to pracownik społeczny posiadający szerokie horyzonty: a więc zarówno organizator własnej pracy jak i wnikliwy obserwator oraz badacz różnorakich procesów wychowawczych.
Pierwsze i podstawowe zadanie pedagogiki społecznej stanowi wyposażenie osób zajmujących się organizacją procesu dydaktycznego lub wychowawczego w wiedzę dotyczącą skuteczności zabiegów takich jak:
gromadzenie wiedzy dotyczącej rzeczywistości wychowawczej i rzetelny opis wyników obserwacji oraz twierdzeń (z zakresu przebiegu procesów wychowawczych)
(…)
… do wykonania owych zmian sił społecznych
Helena Radlińska wyróżniła dziedziny (kierunki) pedagogiki specjalnej:
teoria pracy socjalnej
teoria pracy kulturalno- oświatowej (czyli oświaty dorosłych)
historia pracy społecznej oraz oświatowej Ad1. Zwana też teorią pracy społecznej - to dziedzina pedagogiki społecznej, która zajmuje się badaniem środowiska w jakim jednostka żyje. Rozpoznawaniem warunków…
… dla nauczycieli oraz wszystkich osób biorących udział w wychowaniu społeczeństwa.
Rozwój polskiej pedagogiki społecznej Wiąże się on nierozerwalnie z nazwiskiem Heleny Radlińskiej, która starała się ukazać zależności między pracą wychowawczą a środowiskiem: środowisko stanowiące zespól warunków i bodźców rozwojowych.
Determinowała skuteczność wszystkich oddziaływań wychowawczych. Głosiła potrzebę systematycznego…
… poznane
*podjęcie rzeczywistych działań, które mają na celu polepszenie warunków środowisk wychowawczych.
Kolejną dość ważną postacią w pedagogice społecznej jest Tadeusz Pilch. Jego dorobek jest zarówno teoretyczny, jak i metodologiczny. W tym tekście opiszę krótko jego myśl pedagogiczną zawartą w jednym z tomów „Studiów Pedagogicznych” pochodzących z 1984r. W publikacjach tych Pilch zarzuca pedagogice…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)