Wycena produktów pracy Produkty gotowe oraz produkcję nie zakończoną wycenia się na poziomie rzeczywistego technicznego kosztu wytworzenia. Można je tez wyceniać wg stałych cen ewidencyjnych, którymi mogą być: techniczny rzeczywisty koszt wytworzenia z ubiegłego okresu planowany techniczny koszt wytworzenia - obejmuje on bezpośrednie koszty produkcji i koszty pośrednie, powstające w miejscach, gdzie produkcja jest wykonywana. Koszty te są zgromadzone na koncie „ koszty produkcji podstawowej”. Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia oblicza się w drodze kalkulacji. ceny sprzedaży netto, stosowane w jednostkach gospodarczych, które nie obliczają rzeczywistego technicznego kosztu wytworzenia - jest to cena sprzedaży, bez podatku od towarów i usług:
pomniejszoną o rabaty, skonta i inne opusty
powiększoną o należną dotację przedmiotową
Stosowanie stałych cen ewidencyjnych charakteryzuje się następującymi zaletami:
upraszcza w dużym stopniu ewidencję szczegółową
stwarza możliwość bieżącego księgowana w ujęciu wartościowym przychodów i rozchodów produktów
ułatwia kontrolę kosztów, np.: za pomocą odchyleń od planowanego kosztu wytworzenia, który jest ceną ewidencyjną
Wymienione rodzaje cen stosuje się do wyceny przychodu wyrobów gotowych z produkcji. W przypadku stosowania w ewidencji rzeczywistego kosztu wytworzenia wycena rozchodu i stanu końcowego może być dokonana wg następujących sposobów:
a) wg cen przeciętnych, ustalonych w wysokości średniej ważonej cen wszystkich wyrobów gotowych
b) stosując metodę FIFO (pierwsze przyszło- drugie wyszło)
c) wykorzystując metodę LIFO ( ostatnie przyszło - pierwsze wyszło)
d) w drodze szczegółowej identyfikacji cen poszczególnych wyrobów gotowych
W wypadku stosowania stałych cen ewidencyjnych w celu ustalenia wartości zapasów oraz rozchodów produktów na poziomie rzeczywistego technicznego kosztu wytworzenia wyrobów , należy rozliczyć odchylenia od stałych cen ewidencyjnych produktów gotowych, aby ustalić, w jakiej wysokości odchylenia przypadają na wydane wyroby gotowe. Rozliczenie odchyleń odbywa się następująco :
ustala się procentowy wskaźnik narzutu odchyleń - o ile % stałe ceny ewidencyjne są większe lub mniejsze od rzeczywistego technicznego kosztu wytworzenia (saldo Wn konta „odchylenia od cen ewidencyjnych produktów” - ceny zaniżone; na saldo Ma - zawyżone
No= [(Op + Oo) * 100%] / [ Sp + Wg]
oblicza sie odchylenia przypadające na wyroby gotowe sprzedane (rozchodowe) Os= [Ws* No] / 100%
oblicza się wartość stanu końcowego produkcji:
(…)
… wyceny są takie jak w gotowych produktach).
Produkcję w toku wycenia się w wysokości kosztów bezpośrednich wytworzenia lub materiałów bezpośrednich. Można jej nie wyceniać jeżeli wielość produkcji w toku jest nieznana lub podana na koniec poszczególnych okresów i nie powoduje zniekształceń wyniku finansowego.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)