To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Temat - wybrane podmioty diagnozowania w pedagogice Cele diagnozy Zrozumienie klienta Poznanie jego interakcji społecznej Zaplanowanie rozsądnej interwencji lub procesu pomagania Kiedy czasu brakuje, konieczne w diagnozowaniu jest podejście pragmatyczne. Wówczas diagnozę zawęża się do zebrania danych niezbędnych do opracowania rzetelnego planu interwencji. Nadmiar procedur diagnostycznych, wielokrotne weryfikowanie informacji poprzez kolejne wywiady lub testy powoduje marnowanie czasu, pociągając za sobą zniechęcenie klienta. ZATEM: Selektywność w zbieraniu informacji Diagnoza a proces etykietowania Przedłużający się proces diagnozowania powoduje, że powstają ETYKIETY DIAGNOSTYCZNE, czyli wnioski i oceny sporządzone przez specjalistów dotyczące zachowania klientów; Czasami etykiety zaczynają „ żyć” własnym życiem, stając się fundamentalnymi prawdami o klientach;
Etykiety koncentrują się na indywidualnych zachowaniach klienta i tracą z pola widzenia jego interakcje ze środowiskiem. Źródła w diagnozowaniu Znaczenie zasady poufności - w każdym momencie klient ma prawo do kontroli gromadzonych i ujawnionych informacji o nim. Danych nie kolekcjonujemy w założeniu, że kiedyś mogą się przydać, zbieramy to co niezbędne Źródła Sam klient Rodzina, bliscy klienta Inni pracownicy, którzy pracowali z klientem ( ale trzeba pamiętać, że mają oni tendencje do koncentrowania się na słabych stronach klienta, ignorując jego mocne strony i zdolności) Dane w diagnozie Informacje obserwacyjne (faktograficzne) - reprezentują świat doświadczeń Informacje dedukcyjne - reprezentują subiektywny świat obserwatora, często nie wiążą się z faktami, są konkluzjami lub subiektywnymi reakcjami osoby, która sporządza diagnozę. WNIOSEK: NIEKTÓRE DOWODY RZECZOWE SĄ MOCNIEJSZE OD INNYCH! Ramy diagnozy indywidualnej Drogi stawania się klientem Klienci z własnego wyboru Klienci nakłaniani Klienci z przymusu Podejście teoretyczne w diagnozie indywidualnej Perspektywa rozwojowa Perspektywa ekologiczna AD. 1 Perspektywa rozwojowa
Problemy społeczne są pochodną dwóch podstawowych procesów i mogą być opisane jako zmiany miejsc oraz związane z tym jednocześnie zmiany w jednostkach. Zatem konieczne jest podejście rozwojowe. W naukach behawioralnych mamy do czynienia z całym szeregiem modeli rozwojowych, które wyjaśniają systematyczne zmiany zachodzące w trakcie wzrostu jednostek ( np. Freud, Piaget, Erikson).
(…)
…). Ponieważ w obszarze pracy socjalnej i resocjalizacji interesuje nas rozwój społeczny, użyteczne wydaje się odniesienie do koncepcji roli społecznej. Role stanowią nieodłączną część jednostkowego bytu społecznego. Nawet jeśli człowiek stara się odizolować, to i tak wchodzi w role pustelnika lub odludka. Perspektywa rozwojowa Rozwój można przedstawić w postaci długiej linii, otwierającej się poprzez narodziny a kończącej się śmiercią człowieka. Wszystko, co znajduje się wzdłuż linii, to kolejne przejścia między poszczególnymi rolami społecznymi Zmiany ról są czymś oczekiwanym i przewidywalnym, choć zróżnicowanym indywidualnie Fazy rozwoju społecznego Wczesne dzieciństwo Dojrzewanie Wczesna dorosłość Wiek dojrzały Późna dorosłość Wiek starczy Obok ról typowych i powszechnie znanych mogą pojawić się role sytuacyjne…
… dla przebiegu wychowania cech i warunków rodziny np. : Style wychowawcze Oddziaływania wychowawcze rodziców Postawy wychowawcze Atmosferę wychowawczą Ogólne relacje interpersonalne między dziećmi a rodzicami Metody : Wywiady tematyczne Kwestionariusze, testy, inwentarze. Diagnozowanie innych grup społecznych
W diagnostyce pedagogicznej i pracy socjalnej grupę traktuje się jako system umożliwiający jednostce…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)