To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WSPÓLNA POLITYKA HANDLOWA
Wspólna Polityka Handlowa (WPH) reguluje stosunki gospodarcze miedzy Unią
Europejską a państwami trzecimi. Jej celem jest oddziaływanie na rozmiary, kierunki oraz strukturę obrotów handlowych Wspólnoty z zagranicą.
Podstawy prawne, zakres i cele WPH:
Podstawowe unormowania prawne w zakresie WPH zostały zawarte w Traktacie
Rzymskim (utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, 1957 r.).
Traktat nie zdefiniował precyzyjnie wspólnej polityki handlowej, jednakże państwa założycielskie jednoznacznie zadeklarowały chęć stopniowego usuwania ograniczeń w międzynarodowej wymianie towarowej, a środkiem służącym realizacji tego celu miała być właśnie Wspólna Polityka Handlowa.
Art. 113 Traktatu stanowił, że po zakończeniu okresu przejściowego,
zakreślonego do końca 1969 r., WPH polegać będzie na stosowaniu przez Wspólnotę jednolitych zasad, szczególnie w odniesieniu do: zmian taryf, zawierania układów handlowych i taryfowych, na ujednoliceniu środków liberalizacyjnych, polityki eksportowej i środków podejmowanych w przypadku dumpingu lub subwencji.
Państwa członkowskie zobowiązały się do koordynowania swych stosunków handlowych z krajami trzecimi w takim zakresie, by po zakończeniu okresu przejściowego Wspólnota mogła przejąć i prowadzić wspólna politykę handlu z tymi krajami. Traktat dawał państwom członkowskim także możliwość stosowania krajowych środków ochrony rynku - nawet po zakończeniu okresu przejściowego. Ustanowione w Traktacie Rzymskim podstawy prowadzenia WPH do dziś nie uległy istotnym zmianom.
Podstawową rolę w dziedzinie tej polityki odgrywa Komisja Europejska, która przygotowuje propozycje odnośnie wdrażania polityki handlowej oraz reprezentuje wszystkie panstwa członkowskie Unii w negocjacjach handlowych z państwami trzecimi i w organizacjach międzynarodowych, a wiec także w
Światowej Organizacji Handlu (WTO), która w 1995 roku zastąpiła Układ Ogólny w sprawie Ceł i Handlu (GATT), Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i Konferencji ONZ w sprawie Handlu i Rozwoju (UNCTAD).
W efekcie wstąpienia Unii Europejskiej do WTO (1994 r.) i uwzględnienia orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, na mocy Traktatu Nicejskiego (2000 r.) wprowadzono do art. 133 zapis mówiący, że wspólna polityka handlowa obejmuje również umowy w dziedzinie handlu usługami i handlowe aspekty własności intelektualnej w zakresie, w jakim te umowy nie wykraczają poza wewnętrzne kompetencje Wspólnoty. Umowy dotyczące handlu usługami kulturalnymi, audiowizualnymi, edukacyjnymi, socjalnymi oraz zdrowotnymi nadal wchodzą w zakres kompetencji dzielonych miedzy Wspólnotę i jej państwa członkowskie.
(…)
… regulujący rynek owoców i warzyw dotyczący generalnie - jakości produktów na rynku.Dla większości owoców i warzyw określone są normy handlowe ustalające minimalne wymagania jakościowe (dla klas ekstra, I i II), oraz wymagania dotyczące opakowania i oznakowania produktów.
Pozwolenia przywozu - wydawane są przez właściwe instytucje w państwach członkowskich. W Polsce instytucją taką jest Agencja Rynku Rolnego…
… na rozbudowany system preferencji (udzielanych partnerom handlowym jednostronnie, dwustronnie, czy też w ramach porozumień wielostronnych) oraz system zawieszeń celnych. W 2009 r. ograniczenia ilościowe importu (kontyngenty) obowiązują jedynie w przywozie tekstyliów i odzieży z Białorusi (kontyngent ilościowy, limity na uszlachetnianie bierne), Korei Płn. (kontyngent ilościowy), Uzbekistanu (nadzór licencyjny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)