To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Współczesne mosty drewniane cz 3
Podstawowym zadaniem stosowanych łączników jest trwałe i nieodkształcalne połączenie elementów. Niezależnie od rodzaju połączenia muszą one spełniać kryteria bezpiecznego przenoszenia sil w złączu oraz eliminacji łub ograniczenia wzajemnych przemieszczeń łączonych elementów. Trwałość połączeń nie może być mniejsza niż trwałość konstrukcji. Można je podzielić na trzy kategorie: ciesielskie, mechaniczne i klejone.
Połączenia ciesielskie niczym nie różnią się od połączeń stosowanych w mostach z drewna litego. Tym niemniej ze względów trwałościowych, praktycznie zrezygnowano ze stosowania tych połączeń. Obecnie najbardziej rozpowszechnione są połączenia mechaniczne realizowane za pomocą blach i kształtowników (naj częściej kątowników), a łącznikami są gwoździe, wkręty do drewna, trzpienie, pierścienie i wkładki zębate.
Natomiast połączenia klejone różnią się między sobą przede wszystkim rodzajem stosowanego kleju, ale także technologią procesu sklejania.
Odrębnym zagadnieniem jest zespolenie pomostu betonowego z belkami z drewna klejonego. Najczęściej stosowane łączniki to stalowe pręty zbrojeniowe, aczkolwiek montuje się czasami sworznie stalowe.
Elementy wyposażenia bardzo często są projektowane indywidualnie dla konkretnego obiektu. Muszą one spełniać generalne wymogi odnoszące się do wszystkich kategorii mostów, ale jednocześnie zachować specyfikę wynikającą z faktu, że instalowane są na moście drewnianym. Dotyczy to np. połączeń poręcz}' i barier ochronnych z pomostem, masztów oświetleniowych, mocowania konstrukcji wsporczych dla obcych instalacji czy doboru odpowiedniego typu izolacji i nawierzchni.
O wyborze rodzaju pomostu najczęściej decyduje rodzaj nawierzchni. W przypadku nawierzchni drewnianych pomost może być wykonany z dyliny. Stosuje się wówczas dwie warstwy dyliny: nośną oraz ścieralną.
Jeśli planuje się zastosowanie nawierzchni asfaltowej to wtedy płyta pomostu może być w postaci:
• płyt sklejonych z desek,
• dyliny drewnianej ustawionej na sztorc,
• płyty żelbetowej zespolonej z dźwigarami drewnianymi,
• płyty żelbetowej ułożonej na dylinie drewnianej ustawionej na sztorc. Każde rozwiązanie ma wady i zalety, które zostały omówione w rozdziale 7.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)