To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wsparcie międzynarodowe dla strony rządowej
19 marca 2012 media podały, iż w porcie Tartus wylądowali rosyjscy komandosi, którzy przypłynęli tankowcem Iman wchodzącym w skład Floty Czarnomorskiej, która potwierdziła te informacje. Rosjanie przybyli do Syrii by zademonstrować rosyjską obecność w niestabilnym regionie i ewentualnie ewakuować obywateli rosyjskich, choć ONZ mówiło o poważnych konsekwencjach dla syryjskiego konfliktu.
W czasie powstania, rząd syryjski był wspierany przez Rosję. Moskwa dostarczała broń dla syryjskiego reżimu. Ponadto Rosja w tandemie z Chinami blokowały rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, które miały nakładać na Syrię sankcje. 1 czerwca 2012 prezydent Rosji Władimir Putin zaprzeczył jakoby Rosja miała dozbrajać syryjskie wojsko.
Czynnego wsparcia Syrii udzielał Iran. Opozycja twierdziła, iż syryjskiej armii pomagała elitarna brygada pancerna Irańskiej Gwardii Rewolucyjnej. Dezerterzy z armii, twierdzili, że z wojskiem Assada współpracowały tysiące irańskich żołnierzy. Irańskie brygady stacjonowały w Syrii od 2007. Teheran także za pośrednictwem banków w Libanie i Iraku przekazywał broń i miliardy dolarów do Damaszku by ratować tamtejszą gospodarkę.
Ponadto reżim Assada wpierało ugrupowanie terrorystyczne Hezbollah. W zamian za wsparcie, rząd w Syrii uzbroił Hezbollah w rakiety dalekiego zasięgu oraz ciężką broń. Oprócz tego wenezuelski rząd Hugo Cháveza wysyłał do Syrii olej napędowy warty dziesiątki milionów dolarów, który był wykorzystywany jako paliwo dla czołgów. Opozycja
Syryjska opozycja skupiła się wokół niezadowolonego z sytuacji w kraju społeczeństwa, które pod wpływem Arabskiej Wiosny wyszło na ulice miast. Przez pierwsze miesiące powstania opozycjoniści nie byli skupieni wokół żadnej organizacji. Były to spontaniczne wielotysięczne demonstracje, a syryjski ruch oporu nie był jednolity. Inspiracją do zjednoczenia się syryjskiej opozycji, była Libijska Rada Narodowa. Jednak nim doszło do powołania podobnej Rady, 29 lipca 2011 grupa siedmiu zbuntowanych oficerów armii narodowej powołała Wolną Armię Syrii (WAS), która za zadanie miała chronić syryjskich demonstrantów. Od tego momentu dezerterujący żołnierze z armii Baszara al-Assada, byli zrzeszani wokół formacji opozycyjnej, której dowódcą został Rijad al-Asad. Był to faktyczny początek zbrojnego ruchu oporu w Syrii.
16 listopada 2011 Wolna Armia Syrii (WAS) złożona ze zbuntowanych żołnierzy, służących wcześniej w armii rządowej, ogłosiła powołanie tymczasowej Rady Wojskowej. Rada ta miała na celu koordynacje ataków partyzanckich, ochrony ludności cywilnej, a także zapobiegania anarchii. Z kolei jeśli chodzi o przedstawicielstwo syryjskiej opozycji, to do pierwszych konferencji przeciwników reżimu dochodziło w sierpniu 2011 w Turcji, która była głównym sojusznikiem syryjskiej opozycji. Owocem tego
(…)
….
Rebelianci borykali się z brakami w amunicji. Zaopatrywali się w nią na głównie na czarnym rynku, w Turcji, Iraku, Libanie i Jordanii. Minister spraw wewnętrznych Syrii oskarżył Turcję o dozbrajanie rebeliantów. Z kolei niemieckie media zarzucały Arabii Saudyjskiej i Katarowi, że skłócały rebeliantów, gdyż kraje te przesyłały opozycjonistom pieniądze i realizowały transakcje zagraniczne na zakup broni.
Broń…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)