To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MAKROEKONOMIA Wprowadzenie do makroekonomii
Makroekonomia zajmuje się badaniem wzajemnych związków zachodzących w gospodarce jako całości za pomocą agregatowych wielkości (zmiennych) ekonomicznych.
Wielkości agregatowe powstają w wyniku procesu agregacji.
Agregacja (sumowanie, łączenie) - polega na łączeniu danych dotyczących szczebla mikroekonomicznego, co pozwala uzyskać informację o kształtowaniu się zjawiska na szczeblu makroekonomicznym.
Zmienne agregatowe mogą być w postaci
zasobów
strumieni
Zasoby przedstawiają pewne wielkości ekonomiczne w jednostkach naturalnych lub pieniężnych na określony dzień np. na koniec roku, kwartału, miesiąca (zapasy przestawiane na koniec roku wynoszą tyle i tyle).
Strumienie - przedstawiają pewne wielkości ekonomiczne w jednostkach naturalnych lub pieniężnych w danym okresie czasu np. w ciągu miesiąca, kwartału, roku (produkcja, amortyzacja, sprzedaż, dochody, wydatki). Strumienie korygują wartość zasobów.
Cena nie jest ani zasobem, ani strumieniem.
STRUMIENIE I ZASOBY
Wielkość zasobów zwiększa się bądź zmniejsza w zależności od wielkości strumieni.
Problemy wynikające z procesu agregacji zmiennych:
Mierzenie agregatów wymaga przyjęcia odpowiednich jednostek pomiaru
Mierzenie agregatów w jednostkach fizycznych (zasoby siły roboczej, liczba bezrobotnych, zatrudnionych w gospodarce)
Mierzenie agregatów w jednostkach pieniężnych (wymaga umiejętności przechodzenia od nominalnej do realnej wartości zmiennej ekonomicznej).
Rokiem bazowym jest rok 1991, na podstawie tego obliczamy realną wartość produkcji. Ceny z tego roku traktujemy jak stałe.
Analiza wartości nominalnej i wartości realnej pozwala ustalić deflator.
Deflator - stosunek wartości nominalnej do wartości realnej
D 91 = ۰ 100 % = 100 %
D 95 = ۰ 100 % = 100%
Różnica to informacja o tym o ile wzrosły ceny. Deflator mierzy poziom inflacji w gospodarce. Pomiędzy rokiem 91 a 95 ceny wzrosły o 67 %.
Agregacja na szczeblu mikroekonomicznym i makroekonomicznym - zależności charakterystyczne dla szczebla mikro odbiegają od zależności na szczeblu makroekonomicznym.
(…)
… danego kraju bez względu na to, kto jest ich właścicielem.
Metody liczenia PKB:
Metoda wydatkowa (PKB jako suma wydatków na dobra i usługi finalne)
Dobra finalne to dobra nabyte przez ostatecznego użytkownika. Są to:
dobra konsumpcyjne - nabywane przez gospodarstwa domowe dobra kapitałowe (inwestycyjne) - nabywane przez przedsiębiorstwa
Dobra pośrednie to takie, które będą przetwarzane w kolejnych…
… jest metoda opracowana przez ONZ zwana metodą SNA (System of National Accounts).
System produkcji materialnej - obowiązywał w krajach z gospodarką centralnie planowaną, dotyczył sfery produkcji materialnej.
MPS - Material Product System
Wśród wielu miar poziomu działalności gospodarki najczęściej stosowane są:
Produkcja globalna
Produkt krajowy brutto (PKB)
Produkt narodowy brutto (PNB)
Produkt narodowy netto (PNN) - dochód narodowy DN
Agregaty te mierzą ogólny poziom produkcji Dochody osobiste ludności i dochody rozporządzalne ludności - są miarami siły nabywczej konsumentów przed i po opodatkowaniu ich dochodów.
Ad. 1.
Produkcja globalna - wartość wytworzonych dóbr i usług w ciągu roku w przedsiębiorstwach. Składa się z:
Wartość przeniesiona (zużycie pośrednie) - nabyte i zużyte w produkcji czynniki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)