To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wpływ oddziaływania wiatry
Wiatr jest obciążeniem użytkowym, którego intensywność zmienia się w czasie. To oddziaływanie jest najczęściej klasyfikowane jako krótkotrwałe. Podstawowymi miarami określającymi je są prędkość i ciśnienie wiatru. Do tego należy dodać jeszcze czynniki trudno mierzalne, z których najistotniejszy, z mostowego punktu widzenia, jest kształt konstrukcji, a w szczególności pomostu. Ten parametr określa się tzw. współczynnikiem opływu. Bardzo istotna jest także lokalizacja mostu, kierunek działania wiatru, obecność deszczu itp. W przypadku mostów drewnianych nabiera znaczenia także fakt względnej lekkości tego rodzaju konstrukcji.
Przykładem kładki poddanej analizie wpływu oddziaływania wiatru na konstrukcję jest obiekt przedstawiony na rys. 6.155 i 6.156 [63]. Model w skali 1:20 umieszczono w tunelu aerodynamicznym. Uzyskano siły i momenty od wiatru, które stanowiky obciążenie w obliczeniach statycznych. Model wiszący na sprężynach z regulowaną sztywnością, pozwalającą symulować masę i sztywność rzeczywistej konstrukcji, wykazał niebezpiecznie niestabilne zachowanie przy prędkości wiatru przekraczającej 28 m/s. Takie wyniki wymusiły pewne zmiany w projekcie konstrukcji, uznano bowiem, że w imię bezpieczeństwa użytkowników i samej konstrukcji konieczne jest, aby zdolna była oprzeć się działaniu wiatru o prędkości 40 m/s. Przeprojektowano pomost, tak aby zwiększyć jego sztywność na skręcanie. Zmieniono także wszystkie połączenia elementów konstrukcji. Po wybudowaniu kładki, przeprowadzono szeroko zakrojone badania odbiorcze. Między innymi wzbudzono drgania konstrukcji i zmierzono jej przemieszczenia. Uzyskano bardzo dobrą zbieżność wyników analizy obliczeniowej z rezultatami pomiarów na obiekcie. Różnice wynosiły mniej niż 5%. Określono także dekrement tłumienia, który podczas badań wynosił 0,15. Drgania wywoływane przez pieszych były odczuwalne, ale nie zakłócały komfortu użytkowania kładki.
Innym przykładem są łukowe kładki dla pieszych zbudowane we Włoszech niedaleko jeziora Bilancino k'Florencji, (patrz rozdział 6.2.5.2, rys. 6.105 a- 6.108). Dla projektowej prędkości wiatru równej 20 m/s (uzyskanej na podstawie danych rzeczywistych z położonej w pobliżu stacji meteorologicznej) i dla zadanej lokalizacji 250 m tu pum, obok jeziora, przy wynikających z włoskiej normy [299] współczynnikach ekspozycji otrzymano siłę wiatru równą 1,149 kN/m2. Po przeprowadzeniu analizy modalnej określono wartości sił wewnętrznych, przemieszczeń i naprężeń. To doprowadziło do zmodyfikowania rozwiązań kilku detali konstrukcji, z których za najważniejszy można uznać zwiększenie ażurowości poręczy. Ponadto, w celu zwiększenia stabilności aerodynamicznej konstrukcji, zakotwiono ją za pomocą specjalnych odciągów do osobnych bloków fundamentowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)