To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawy - właściwości kwasowo-zasadowe (pojęcie pH, pKa) TEORIA BRØNSTEDA i LAWRY’EGO Kwasem Brønsteda-Lowry'ego jest substancja, która dostarcza (jest donorem) protonu, czyli jonu wodorowego, natomiast zasadą Brønsteda-Lowry'ego jest substancja, która może przyjąć proton (jest akceptorem protonu). Biorąc pod uwagę, że jon wodorowy (proton, hydron) nie może istnieć samodzielnie, więc wszelkie reakcje typu kwas-zasada polegają na przeniesieniu protonu z cząsteczki kwasu A-H , do cząsteczki zasady B . W przeciwieństwie do teorii kwasów i zasad Arrheniusa, według której substancje określane tymi terminami miały charakter cząsteczek obojętnych, w teorii kwasów i zasad Brønsteda-Lowry'ego takiego ograniczenia nie ma. Kwasem wg teorii Brønsteda-Lowry'ego może być cząsteczka obojętna (HNO3), kation (NH4+), a nawet anion (HSO4-), podobnie jak zasadą może być cząsteczka obojętna (NH3), kation (+NH3-NH2) czy anion (HCO3-). Niektóre substancje (HCO3-) mogą być traktowane zarówno jako kwas jak i jako zasada. Takie substancje nazywane są amfiprotycznymi i w obecności silnego akceptora protonu, czyli silnej zasady okazują swój charakter kwasowy, a w obecności silnego donora protonów, czyli kwasu okazują swój charakter zasadowy. Zgodnie z tą teorią, produktem reakcji kwasu z zasadą jest woda: Biorąc pod uwagę, że oderwanie protonu od kwasu jest reakcją odwracalną, możemy ją więc zapisać w następujący sposób : Oznacza to, że związek HA jest kwasem (jest donorem jonów H+), a jednocześnie A- jest zasadą (jest akceptorem jonów H+) Jon H+ nie może istnieć samodzielnie, musi być zawsze związany przez jakąś zasadę: Sumując obydwa równania reakcji stronami otrzymujemy: Zwróćmy uwagę, że zasada wg Brønsteda-Lowry'ego musi zawsze dysponować wolną parą elektronową, którą udostępnia i za pomocą której wytwarzane jest wiązanie z jonem wodorowym. Reakcje kwas-zasada zachodzą z reguły w jakimś rozpuszczalniku. Najczęściej jest to woda. Cząsteczki wody są amfiprotyczne a więc mogą łączyć się z protonem tworząc jon H3O+ nazywany jonem hydroniowym, jak też oddawać proton przechodząc w jon wodorotlenowy (hydroksylowy): lub . Stałą równowagi (stałą dysocjacji) określamy równaniem: W czystej wodzie, w temperaturze 25oC na 554 miliony (5,54.108) cząsteczek wody jedna cząsteczka jest zdysocjowana. Mówimy wtedy, że stopień dysocjacji wody, definiowany jako iloraz liczby cząsteczek zdysocjowanych do liczby cząsteczek niezdysocjowanych (liczbę cząsteczek można alternatywnie wyrazić za pomocą stężeń) wynosi: .
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)