2012-04-04 1 Svante Arrhenius (1859 – 1927) szwedzki chemik i fizyk, DYSOCJACJA ELEKTROLITYCZNA KWASY, ZASADY, SOLE Teoria dysocjacji elektrolitycznej (Arrhenius 1878 r.) Dysocjacja elektrolityczna (dysocjacja jonowa) – rozpad cząsteczek chemicznych na jony zachodzący pod wpływem rozpuszczalnika polarnego (np. wody) lub wysokiej temperatury (stopienie soli lub wodorotlenków). kationy – jony dodatnie aniony – jony ujemne Dysocjacji elektrolitycznej ulegają związki, w których występują wiązania jonowe lub spolaryzowane wiązania kowalencyjne . Dysocjacja elektrolityczna może przebiegać w * dysocjację całkowitą (występującą w mocnych elektrolitach) * dysocjację częściową (występującą w słabych elektrolitach) Elektrolity przewodzą prąd elektryczny dzięki obecności jonów (przewodnictwo jonowe). Podział elektrolitów w zależności od stopnia dysocjacji: * elektrolity mocne, całkowicie zdysocjowane na jony: - wodorotlenki metali grup 1 i 2 (litowców i berylowców) z wyjątkiem wodorotlenku berylu i magnezu, - mocne kwasy, np. HCl, H2SO4, HNO3, HClO4, HI, HBr, - sole nieorganiczne rozpuszczalne w wodzie z wyjątkiem soli rtęci (w których wiązanie metalu z anionem jest wiązaniem kowalencyjnym spolaryzowanym). * elektrolity słabe - częściowo zdysocjowane na jony: - słabe kwasy, i kwasy średniej mocy np. H2S, H2SO3, HNO2, CH3COOH - wodorotlenki berylu i magnezu, wodny roztwór amoniaku - sole rtęci Elektrolit – substancja która występuje w postaci zdysocjowanej, dysocjuje na jony (ciekłe kwasy np. H2SO4, stopione wodorotlenki, lub sole) – roztwór substancji zdysocjowanej (roztwory soli, kwasów i wodorotlenków w wodzie, lub innych rozpuszczalnikach polarnych) Kwasy – związki chemiczne które ulegają dysocjacji na kation H+ i anion reszty kwasowej. Kwasy Podział kwasów Ze względu na występowanie atomów tlenu w cząsteczce: - kwasy beztlenowe - wodorki niemetali: HF, HCl, HBr, HI, H2S - kwasy tlenowe – w których reszta kwasowa jest zbudowana z atomu niemetalu i jednego lub kilku atomów tlenu np: HNO3, H2SO4, Ze względu na liczbę atomów wodoru: - jednoprotonowe, np: HF, HNO3 HA → H+ + A- HCl → H+ + Cl- - wieloprotonowe, np: H2S, H2SO4, H3PO4 HnA → nH+ + An- H2SO4 → 2H+ + SO42- Ze względu na moc kwasu: -mocne – całkowicie zdysocjowane, np.: HClO4, H2SO4, HNO3, HCl, (reakcja przebiega praktycznie do końca) HA → H+ + A- - słabe lub średniej mocy – częściowo zdysocjowane (reakcja odwracalna) HA ⇌ H+ + A- 2012-04-04 2 Zasady – związki chemiczne które ulegają dysocjacji na aniony OH- i kation.
(…)
… w wodzie. Pomiędzy roztworem nasyconym
a krystalicznym osadem soli zachodzi równowaga:
BaSO4(s)↓ ⇌ Ba2+(aq) + SO42-(aq)
Aktywność soli w postaci osadu wynosi jeden, ponieważ aktywność czystych substancji
stałych jest równa 1 z definicji.
Dlatego stała równowagi reakcji rozpuszczania soli jest określona za pomocą iloczynu
rozpuszczalności, będącym wyrażeniem na stałą równowagi, w którym mianownik…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)