56. Legitymizacja władzy politycznej sprowadza się to do prawowitości władzy, czyli uprawnienia rządzących do podejmowania wiążących decyzji przy równoczesnej aprobacie rządzonych. Wynika ona z akceptacji sposobu przejawiania się nadrzędności i podrzędności w sferze polityki oraz uznania autorytetu politycznego rządzonych. Najprościej - legitymizowana władza opera się na czynnym, dobrowolnym przyzwoleniu rządzonych
Legitymizacja władzy przez wyróżnienie dwóch lub więcej elementów:
normatywna - władza zdobyta i prowadzona zgodnie z normami i zasadami konstytucyjnymi i innych aktów prawnych. Dotyczy dwóch działań- 1) dojścia do władzy i 2) sposobu sprawowania władzy - formalistyczne potraktowanie kwestii legitymizacji
społeczna - w opinii społecznej władza i sposób jej sprawowania jest uprawniony i zgodny z akceptacją społeczną. Dotyczy dwóch działań- 1) grupy rządzącej i 2) sposobu sprawowania władzy. Punkt szerszy niż w przypadku l.normatywnej.
1) Legitymizacja według Eastona:
ideologiczna- akceptacja głównych zasad, według których władza jest zorganizowana w systemie politycznym i rozprzestrzeniana a) określenie celów i zasad systemu
wyróżnienie ideałów, celów
strukturalna- przekonanie o prawowitym, legalnym i praworządnym charakterze norm reżimu politycznego. Akceptacja społeczna dla porządku prawnego.
personalna - szacunek do konkretnych osób sprawujących funkcje publiczne (osobowość, sposób działania). Pomaga w stabilizowaniu zmian, którym podlega system. 2) Legitymizacja według Webera:
legalna
charyzmatyczna
tradycjonalna
3) Legitymizacja według Beethana:
legalizacja reguł - gdy władza jest sprawowana i zdobyta zgodnie z przyjętymi regułami, systemem prawa i zwyczajem
legalizacja przekonań - musi istnieć minimum przekonań dotyczących reguł władzy pomiędzy grupami władczymi a podporządkowanymi legalizacja zachować - grupy podporządkowane dają czynny wyraz, przyzwolenie, wyrażone w konkretnych zachowania, np. pójście na wybory
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)