To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UŻYCIE SIŁY ZBROJNEJ
Na gruncie współczesnego prawa międzynarodowego zasadą jest zakaz
użycia przez państwo siły zbrojnej przeciwko innemu państwu. Zakaz ten wynika
m. in. z art. 2 ust. 4 KNZ.
Art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych
„Wszyscy członkowie powinni w swych stosunkach międzynarodowych powstrzymywać się od stosowania groźby lub użycia siły przeciwko nietykalności terytorium albo niepodległości politycznej któregokolwiek państwa”
Prawo międzynarodowe określa wyraźnie przypadki, stanowiące wyjątki od
powyższego zakazu:
A) Użycie siły zbrojnej w samoobronie (art. 51 KNZ)
Art. 51 Karty Narodów Zjednoczonych
„[...] [Każdemu Państwu przysługuje] niepozbywalne prawo do samoobrony indywidualnej lub zbiorowej w przypadku napaści zbrojnej któregokolwiek członka Narodów Zjednoczonych, zanim Rada Bezpieczeństwa nie podejmie niezbędnych zarządzeń w celu utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Środki podjęte przez członków w wykonaniu tego prawa do samoobrony będą natychmiast podane do wiadomości Radzie Bezpieczeństwa i w niczym nie mogą uszczuplać władzy i odpowiedzialności Rady Bezpieczeństwa, wynikających z niniejszej Karty, do podejmowania w każdym czasie takiej akcji, jaką ona uzna za niezbędną do utrzymania lub przywrócenia
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa”.
Zgodnie z prawem zwyczajowym powoływanym w orzecznictwie organów
międzynarodowych legalność samoobrony uzależniona jest także od spełnienia dwóch
jeszcze warunków:
- konieczności środka dla powstrzymania lub położenia kresu zbrojnemu atakowi,
- proporcjonalności środka - nie może być nierozsądny lub nadmierny
Samoobrona może mieć charakter:
- indywidualny
Sprawa ataku Stanów Zjednoczonych na Afganistan w 2001 roku
26 dni po jedenastym września 2001 roku - USA rozpoczęły akcję przeciwko grupom
organizacji Al-Qaeda i ugrupowaniom Talibów w Afganistanie. Jako podstawę prawną wskazano tu prawo do samoobrony w przypadku zbrojnej napaści. Społeczność międzynarodowa nie zakwestionowała legalności działania USA.
Wojna o Falklandy
W kwietniu 1982 roku należące do Wielkiej Brytanii wyspy zostały zaatakowane przez
Argentynę. Odpowiedź zbrojna Wielkiej Brytanii uzasadniona została przysługującym jej prawem do samoobrony. W ciągu niecałych trzech miesięcy Falklandy zostały całkowicie odzyskane a argentyńska marynarka wojenna i lotnictwo rozbite.
- zbiorowy. Samoobrona zbiorowa polega na tym, że państwo będące ofiarą zbrojnej
napaści prosi o udzielenie mu pomocy militarnej inne państwo, a to ostatnie pomocy
(…)
… zbrojnej, do podjęcia której wyraźnie
upoważniła wcześniej Rada Bezpieczeństwa ONZ w rezolucji, wydanej na
podstawie art. 42 KNZ.
Art. 42 Karty Narodów Zjednoczonych
„Jeżeli Rada Bezpieczeństwa uzna, że środki przewidziane w artykule 41 mogłyby okazać się
niewystarczającymi albo już okazały się niewystarczającymi, jest ona władna podjąć taką akcję przy pomocy sił powietrznych, morskich lub lądowych, jaka…
… żołnierzy a dwudziestu dwóch zostało rannych. Na rozkaz prezydenta Chiraca jednostki francuskie zniszczyły wszystkie maszyny jakimi dysponowały siły powietrzne Wybrzeża: dwa myśliwce bombardujące i pięć śmigłowców bojowych. ?
Jak ocenić działanie Francji?
Wziąć pod uwagę trzeba, że Rada Bezpieczeństwa ONZ w rezolucji z dnia 27 lutego 2004 roku (nr 1528) upoważniła stacjonujące na Wybrzeżu siły francuskie…
… prosi o udzielenie mu pomocy militarnej inne państwo, a to ostatnie pomocy
udziela. Samoobrona taka najczęściej oparta jest o układ wojskowy, ale może także
być podjęta bez takowego.
Art. 5 Traktatu Północnoatlantyckiego
„Strony zgadzają się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej z nich [...] będzie uznana za napaść przeciwko nim wszystkim i dlatego zgadzają się, że jeżeli taka zbrojna napaść nastąpi…
… ONZ może upoważnić, na podstawie art. 53 KNZ, organizacje regionalne do
przeprowadzenia akcji represyjnej. Autoryzacja powinna być wyraźna, nie zaś milcząco
rozumiana.
Art. 53 Karty Narodów Zjednoczonych
Prawo międzynarodowe publiczne (r. akad. 2011/2012), strona 54 z 98
„Rada Bezpieczeństwa powinna tam, gdzie to okaże się stosownym, posiłkować się takimi
porozumieniami lub organizacjami regionalnymi…
… grupa państw używa siły na terytorium innego państwa bez jego
zgody, wskazując, że jest to konieczne dla zapobieżenia katastrofie humanitarnej, bądź
dla zapobieżenia eskalacji katastrofy humanitarnej.
Sprawa interwencji NATO w Kosowie (1999 rok)
Wiosną 1999 roku trwał konflikt w serbskiej prowincji Kosowo pomiędzy Serbami a Albańczykami.
Wobec odmowy podpisania przez Serbów porozumienia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)