Usuwanie azotu i fosforu Osad czynny zawiera w suchej masie 10-12% azotu oraz 1-3% fosforu. Oznacza to, że podczas syntezy biomasy, ze środowiska są usuwane pewne ilości tych pierwiastkow, niezbędne do budowy nowych oraz odbudowy starych struktur komorkowych. W przypadku azotu może być on asymilowany w postaci jonu amonowego, zgodnie z zapisem: W powyższym rownaniu, zapis C5H7NO2 oznacza statystycznie ustalony uproszczony wzor, określający przybliżony skład biomasy osadu czynnego (nieuwzględniający pierwiastkow występujących w ilościach śladowych). Podczas budowy komorek bakterie mogą wykorzystywać także azot w postaci azotanow, jednak najczęściej po ich redukcji do azotu amonowego (proces redukcji asymilacyjnej): Zmniejszenie stężenia fosforu, podobnie jak w przypadku azotu, jest związane z jego wykorzystywaniem przez mikroorganizmy osadu czynnego w procesach budowy komorek i przebiega rownolegle z usuwaniem zanieczyszczeń organicznych. W konwencjonalnych systemach osadu czynnego największa ilość usuwanego fosforu (do 30%), jest obserwowana w układach wysokoobciążonego osadu czynnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)