Ustrój polityczny despotii I. Monarcha nazwy - w Egipcie faraon, u Sumerów patesi, w państwie sumeryjsko-akadyjskim i żydowskim najpierw lugal, potem król teokratyzm władzy - charakter teokratyczny: w Egipcie: faraon był najpierw bogiem, potem synem boga, potem pośrednikiem; w Mezopotamii: najpierw uosobienie Boga, potem tylko wybraniec boga, - upadek znaczenia religijności bo złe rządy, klęski wojenne, upadek państwowości, zamachy stanu despotyzm władzy - w rękach monarchy władza wyk., ust., sąd. i wojsk., król pełniąc władzę wykonywał świętą wolę boga
II. Administracja centralna i lokalna zastępca monarchy - był najważniejszą po nim osobą, głównym dostojnikiem państwowym - w Egipcie wezyr; w Mezopotamii nuband; funkcje: zarząd dworu, sprawy państwa (roboty publiczne, skarbowość), najwyższe sądownictwo w im. władcy (Egipt), naczelne dowództwo wojskowe (Mezopotamia) administracja Egiptu - na czele nom stali nomarchowie, przed zjednoczeniem władcy lokalni, po zjednoczeniu mianowani przez faraona, władza adm., sąd., skarbowa, nadzór zarządu gosp., podlegali im urzędnicy nadzorujący prace publiczne, wynagrodzenie nomarchów to dobra w naturze pochodzące ze świadczeń ludności miejscowej administracja Mezopotamii - utworzona w wyniku reform Hammurabiego, podział kraju na prowincje z gubernatorami (issaku), te z kolei na okręgi z naczelnikami (pahatu), te na gminy z wójtem (rabianu), urzędnicy ci mianowani przez króla, funkcje adm., polic., sąd., administracja w państwie żydowskim - podział na 12 okręgów, po śmierci Salomona w 930 pne rozpad państwa na królestwo judzkie (2 plemiona-Jerozolima) i izraelskie (10 plemion, Samania), władza w poszczególnych okręgach - sędzia
III. Sądownictwo monarcha - sędzia najwyższy formalnie, faktycznie rozpatrywał tylko sprawy najważniejsze i niektóre odwołania urzędnicy państwowi - sprawowali władze sąd. ze względu na brak rozdziału pomiędzy władzą sądową a administracyjną: w Egipcie: wezyr (centralny) i nomarchowie (terytorialni), w Mezopotamii: w państwie Sumerów: kapłani, miejsca sądu - świątynie; po reformach Hammurabiego: sądy kolegialne, skład tworzyli lokalni urzednicy wyrokujący w obecności asesorów, sprawy najważniejsze: królewscy sędziowie zawodowi
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)