Fragment notatki:
©Kancelaria Sejmu
s. 1/138
Dz. U. 2005 Nr 164 poz. 1365
USTAWA
z dnia 27 lipca 2005 r.
Opr acowano
na
podstawie tj. Dz. U.
z 2012 r . poz. 572,
poz. 742.
Prawo o szkolnictwie wyższym
Dział I
System szkolnictwa wyższego
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawę stosuje się do publicznych i niepublicznych szkół wyższych.
2. Ustawy nie stosuje się do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych
prowadzonych przez kościoły i związki wyznaniowe, z wyjątkiem Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego, chyba że ustawa lub umowa między rządem a władzami kościołów lub związków wyznaniowych stanowi inaczej.
Art. 2.
1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) uczelnia – szkołę prowadzącą studia wyższe, utworzoną w sposób określony
w ustawie;
2) uczelnia publiczna – uczelnię utworzoną przez państwo reprezentowane
przez właściwy organ władzy lub administracji publicznej;
3) uczelnia niepubliczna – uczelnię utworzoną przez osobę fizyczną albo osobę
prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną;
4) założyciel uczelni niepublicznej – osobę, o której mowa w pkt 3, która utworzyła uczelnię lub prowadzi uczelnię na podstawie art. 26 ust. 3;
5) studia wyższe – studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie, prowadzone przez uczelnię uprawnioną do ich
prowadzenia;
6) (uchylony);
7) studia pierwszego stopnia – formę kształcenia, na którą są przyjmowani
kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończącą się uzyskaniem
kwalifikacji pierwszego stopnia;
8) studia drugiego stopnia – formę kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający co najmniej kwalifikacje pierwszego stopnia, kończącą
się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia;
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 2/138
9) jednolite studia magisterskie – formę kształcenia, na którą są przyjmowani
kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończącą się uzyskaniem
kwalifikacji drugiego stopnia;
10) studia trzeciego stopnia – studia doktoranckie, prowadzone przez uprawnioną jednostkę organizacyjną uczelni, instytut naukowy Polskiej Akademii
Nauk, instytut badawczy lub międzynarodowy instytut naukowy działający
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzony na podstawie odrębnych
przepisów, na które są przyjmowani kandydaci posiadający kwalifikacje
drugiego stopnia, kończące się uzyskaniem kwalifikacji trzeciego stopnia;
11) studia podyplomowe – formę kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający kwalifikacje co najmniej pierwszego stopnia, prowadzoną
w uczelni, instytucie naukowym Polskiej Akademii Nauk, instytucie badawczym lub Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego, kończące
się uzyskaniem kwalifikacji podyplomowych;
11a) forma studiów – studia stacjonarne i studia niestacjonarne;
12) studia stacjonarne – formę studiów wyższych, w której co najmniej połowa
programu kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów;
13) studia niestacjonarne – formę studiów wyższych, inną niż studia stacjonarne, wskazaną przez senat uczelni;
14) kierunek studiów – wyodrębnioną część jednego lub kilku obszarów kształcenia, realizowaną w uczelni w sposób określony przez program kształcenia;
14a) obszar kształcenia – zasób wiedzy i umiejętności z zakresu jednego z obszarów wiedzy określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 1
ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym
oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595, z późn.
zm. 1)));
14b) program kształcenia – opis określonych przez uczelnię spójnych efektów
kształcenia, zgodny z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa
Wyższego, oraz opis procesu kształcenia, prowadzącego do osiągnięcia tych
efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów tego procesu
punktami ECTS;
15) (uchylony);
16) (uchylony);
17) (uchylony);
18) standardy kształcenia – zbiór reguł kształcenia na studiach przygotowujących do wykonywania zawodu nauczyciela oraz zawodów, dla których wymagania dotyczące procesu kształcenia i jego efektów są określone w przepisach prawa Unii Europejskiej;
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365, z 2010 r. Nr
96, poz. 620 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 3/138
18a) Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego – opis, przez określenie efektów kształcenia, kwalifikacji zdobywanych w polskim systemie
szkolnictwa wyższego;
18b) kwalifikacje – efekty kształcenia, poświadczone dyplomem, świadectwem,
certyfikatem lub innym dokumentem wydanym przez uprawnioną instytucję
potwierdzającym uzyskanie zakładanych efektów kształcenia;
18c) efekty kształcenia – zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
uzyskanych w procesie kształcenia przez osobę uczącą się;
18d) punkty ECTS – punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i
transferu punktów zaliczeniowych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia;
18e) profil kształcenia – profil praktyczny, obejmujący moduł zajęć służących
zdobywaniu przez studenta umiejętności praktycznych albo profil ogólnoakademicki, obejmujący moduł zajęć służących zdobywaniu przez studenta
pogłębionych umiejętności teoretycznych;
18f) kwalifikacje pierwszego stopnia – efekt kształcenia na studiach pierwszego
stopnia, zakończonych uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata, inżyniera
lub równorzędnego określonego kierunku studiów i profilu kształcenia, potwierdzony odpowiednim dyplomem;
18g) kwalifikacje drugiego stopnia – efekt kształcenia na studiach drugiego stopnia, zakończonych uzyskaniem tytułu zawodowego magistra, magistra inżyniera lub równorzędnego określonego kierunku studiów i profilu kształcenia, potwierdzony odpowiednim dyplomem;
18h) kwalifikacje trzeciego stopnia – uzyskanie, w drodze przewodu doktorskiego przeprowadzonego na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca
2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule
w zakresie sztuki, stopnia naukowego doktora w określonej dziedzinie nauki
w zakresie dyscypliny nauki lub doktora sztuki określonej dziedziny sztuki
w zakresie dyscypliny artystycznej, potwierdzone odpowiednim dyplomem;
18i) kwalifikacje podyplomowe – osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia
na studiach podyplomowych, potwierdzone świadectwem;
18j) filia uczelni – zamiejscową jednostkę organizacyjną uczelni, w której skład
wchodzą co najmniej dwie podstawowe jednostki organizacyjne uczelni;
18k) student – osobę kształcącą się na studiach wyższych;
18l) doktorant – uczestnika studiów doktoranckich;
18m) słuchacz – uczestnika studiów podyplomowych;
19) immatrykulacja – akt przyjęcia w poczet studentów uczelni;
20) (uchylony);
21) (uchylony);
22) uczelnia akademicka – uczelnię, w której przynajmniej jedna jednostka organizacyjna posiada uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora;
23) uczelnia zawodowa – uczelnię prowadzącą studia pierwszego lub drugiego
stopnia albo jednolite studia magisterskie nieposiadającą uprawnienia do
nadawania stopnia naukowego doktora;
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 4/138
24) uczelnia wojskowa – uczelnię publiczną nadzorowaną przez Ministra Obrony Narodowej;
25) uczelnia służb państwowych – uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
26) uczelnia artystyczna – uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
27) uczelnia medyczna – uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia;
28) uczelnia morska – uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej;
29) podstawowa jednostka organizacyjna – wydział lub inną jednostkę organizacyjną uczelni określoną w statucie, prowadzącą co najmniej jeden kierunek studiów, studia doktoranckie lub badania co najmniej w jednej dyscyplinie naukowej;
30) nauka i badania naukowe – także odpowiednio – sztukę i twórczość artystyczną;
31) stopień naukowy doktora i stopień naukowy doktora habilitowanego – także
odpowiednio – stopień doktora sztuki i stopień doktora habilitowanego
sztuki;
32) tytuł naukowy profesora – także odpowiednio – tytuł profesora sztuki;
33) podstawowe miejsce pracy – uczelnię albo jednostkę naukową, w której nauczyciel akademicki lub pracownik naukowy jest zatrudniony w pełnym
wymiarze czasu pracy, wskazaną w akcie stanowiącym podstawę zatrudnienia jako podstawowe miejsce pracy; w tym samym czasie podstawowe
miejsce pracy może być tylko jedno;
34) jednostka naukowa – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, instytut
badawczy albo międzynarodowy instytut naukowy utworzony na podstawie
odrębnych przepisów, działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) studiach bez bliższego określenia – rozumie się przez to studia wyższe;
2) poziomie kształcenia – rozumie się przez to studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie albo studia trzeciego
stopnia;
3) związku uczelni, bez bliższego określenia – rozumie się przez to związek
uczelni publicznych albo związek uczelni niepublicznych;
4) tytule zawodowym – rozumie się przez to tytuł licencjata, inżyniera, magistra, magistra inżyniera lub tytuł równorzędny.
3. W uczelni, w której nie ma podstawowych jednostek organizacyjnych, przepisy
ustawy dotyczące takich jednostek stosuje się odpowiednio do całej uczelni.
Art. 3.
1. Wyraz „uniwersytet” może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co
najmniej w dziesięciu dyscyplinach, w tym co najmniej po dwa uprawnienia w
każdej z następujących grup dziedzin nauki:
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 5/138
1) humanistycznych, prawnych, ekonomicznych lub teologicznych;
2) matematycznych, fizycznych, nauk o Ziemi lub technicznych;
3) biologicznych, medycznych, chemicznych, farmaceutycznych, rolniczych
lub weterynaryjnych.
2. Wyrazy „uniwersytet techniczny” mogą być używane w nazwie uczelni, której
jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co najmniej w dziesięciu dyscyplinach, w tym co najmniej sześć
uprawnień w zakresie nauk technicznych.
3. Wyraz „uniwersytet” uzupełniony innym przymiotnikiem lub przymiotnikami w
celu określenia profilu uczelni może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają co najmniej sześć uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora, w tym co najmniej cztery w zakresie nauk objętych profilem uczelni.
4. Wyraz „politechnika” może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co
najmniej w sześciu dyscyplinach, w tym co najmniej cztery w zakresie nauk
technicznych.
5. Wyraz „akademia” może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają co najmniej dwa uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora.
Art. 4.
1. Uczelnia jest autonomiczna we wszystkich obszarach swojego działania na zasadach określonych w ustawie.
2. Uczelnie kierują się zasadami wolności nauczania, badań naukowych i twórczości artystycznej.
3. Uczelnie, pełniąc misję odkrywania i przekazywania prawdy poprzez prowadzenie badań i kształcenie studentów, stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki.
4. Uczelnie współpracują z otoczeniem społeczno-gospodarczym, w szczególności
w zakresie prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych na rzecz podmiotów gospodarczych, w wyodrębnionych formach działalności, w tym w drodze utworzenia spółki celowej, o której mowa w art. 86a, a także przez udział
przedstawicieli pracodawców w opracowywaniu programów kształcenia i w
procesie dydaktycznym.
5. Organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego mogą podejmować decyzje dotyczące uczelni tylko w przypadkach przewidzianych
w ustawach.
Art. 5.
1. Uczelnie wojskowe są jednocześnie jednostkami wojskowymi w rozumieniu
ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461) i realizują zadania związane z
obroną narodową.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 6/138
2. Zakres działania uczelni służb państwowych jako jednostki organizacyjnej właściwej służby określają odrębne przepisy.
Art. 6.
1. Uczelnia ma w szczególności prawo do:
1) prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych oraz określania ich kierunków;
2) współpracy z innymi jednostkami akademickimi i naukowymi, w tym zagranicznymi, w realizacji badań naukowych i prac rozwojowych, na podstawie porozumień w celu pozyskiwania funduszy z realizacji badań, w tym
z ich komercjalizacji oraz wspierania mobilności naukowców;
3) wspierania badań naukowych prowadzonych przez młodych naukowców, w
szczególności przez przeprowadzanie konkursów finansowanych ze środków, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia
2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 oraz z 2011
r. Nr 84, poz. 455 i Nr 185, poz. 1092);
4) prowadzenia kształcenia na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego
stopnia, jednolitych studiach magisterskich i studiach doktoranckich zgodnie z przysługującymi jej uprawnieniami, w tym:
a) ustalania warunków przyjęcia na studia, w tym liczby miejsc na kierunkach i formach studiów, z wyjątkiem studiów na kierunkach lekarskim i
lekarsko-dentystycznym, w zakresie w jakim mają do nich zastosowanie
przepisy wydane na podstawie art. 8 ust. 9,
b) ustalania planów studiów i programów kształcenia, uwzględniających
efekty kształcenia zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, zwanymi dalej „Krajowymi Ramami Kwalifikacji”,
dla obszarów kształcenia określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2;
5) prowadzenia studiów podyplomowych, kursów dokształcających i szkoleń;
6) wydawania dyplomów ukończenia studiów potwierdzających uzyskanie tytułu zawodowego oraz świadectw ukończenia studiów podyplomowych i
kursów dokształcających.
2. Uprawnione jednostki organizacyjne uczelni mają prawo nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz występowania o nadanie tytułu
naukowego profesora na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 marca
2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w
zakresie sztuki.
Art. 7.
Uczelnia może prowadzić działalność gospodarczą wyodrębnioną organizacyjnie i
finansowo od działalności, o której mowa w art. 13 i 14, w zakresie i formach określonych w statucie.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 7/138
Art. 8.
1. Studia w uczelni są prowadzone w ramach kierunku studiów; przyjęcie studenta
na określony kierunek studiów następuje nie później niż po upływie pierwszego
roku studiów. Kierunek studiów może być prowadzony przez podstawową jednostkę organizacyjną uczelni albo łącznie przez kilka takich jednostek.
2. Uczelnia, która ma co najmniej cztery uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego może organizować indywidualne studia międzyobszarowe, obejmujące co najmniej dwa obszary kształcenia i prowadzące
do uzyskania dyplomu na co najmniej jednym kierunku studiów, prowadzonym
w danej uczelni przez podstawową jednostkę organizacyjną, mającą uprawnienie
do nadawania stopnia naukowego doktora w obszarze wiedzy związanym z tym
kierunkiem.
3. Liczbę studentów studiów stacjonarnych w uczelni publicznej, finansowanych z
budżetu państwa na poszczególnych kierunkach studiów określa senat uczelni, w
drodze uchwały, kierując się zasadą odpowiedzialności za jakość kształcenia
oraz możliwościami zapewnienia finansowania ich ze środków publicznych.
4. Zwiększenie ogólnej liczby studentów studiów stacjonarnych w uczelni publicznej powyżej 2% ogólnej liczby studentów studiów stacjonarnych studiujących w
poprzednim roku akademickim następuje w drodze decyzji ministra właściwego
do spraw szkolnictwa wyższego albo właściwego ministra nadzorującego uczelnię, o którym mowa w art. 33 ust. 2, podjętej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniającej:
1) liczbę studentów na poszczególnych kierunkach studiów, w tym kierunkach
priorytetowych dla rozwoju kraju;
2) oceny jakości kształcenia dokonane przez Polską Komisję Akredytacyjną;
3) zasadę równomiernego dostępu do studiów nieodpłatnych na obszarze kraju.
5. Zwiększenie ogólnej liczby studentów studiów stacjonarnych w uczelni publicznej nadzorowanej przez ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego nie wymaga decyzji, o której mowa w ust. 4.
6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, tryb podejmowania decyzji, o których mowa w ust. 4, uwzględniając
terminy składania wniosków i zakres danych niezbędnych do podjęcia decyzji.
7. Uczelnia może prowadzić studia podyplomowe w zakresie obszaru kształcenia, z
którym związany jest co najmniej jeden kierunek studiów prowadzony przez
uczelnię.
8. W przypadku gdy program studiów podyplomowych wykracza poza zakres, o
którym mowa w ust. 7, do prowadzenia tych studiów wymagana jest zgoda ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego wydana po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na
kierunki lekarski i lekarsko-dentystyczny w poszczególnych uczelniach,
uwzględniając zasady określone w ust. 4, możliwości dydaktyczne uczelni oraz
zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 8/138
10. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, limit miejsc na
kierunki studiów dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych
uczelniach wojskowych, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz
zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
limit miejsc na kierunki studiów strażaków w służbie kandydackiej oraz strażaków w służbie stałej, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
Art. 8a.
Studia podyplomowe trwają nie krócej niż dwa semestry. Program kształcenia powinien umożliwiać uzyskanie przez słuchacza co najmniej 60 punktów ECTS, przy
czym uczelnia jest obowiązana do określenia ich efektów kształcenia oraz sposobu
ich weryfikowania i dokumentacji.
Art. 9.
1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, jakie musi spełniać opis kwalifikacji pierwszego i drugiego stopnia, uwzględniając przyporządkowanie kwalifikacji do obszarów kształcenia
oraz dziedzin i dyscyplin określonych na podstawie ustawy z dnia 14 marca
2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule
w zakresie sztuki;
2) Krajowe Ramy Kwalifikacji, w tym opis efektów kształcenia dla obszarów
kształcenia, z uwzględnieniem poziomów i profili kształcenia.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego,
wzorcowe efekty kształcenia dla wybranych kierunków studiów, uwzględniając
poziom i profil kształcenia w poszczególnych obszarach kształcenia.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, jakie muszą spełniać jednostki organizacyjne, aby prowadzić studia
na określonym kierunku i poziomie kształcenia, a w szczególności:
a) liczbę nauczycieli akademickich, posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy lub osób, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a ustawy z dnia 14
marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, zaliczanych do minimum kadrowego,
b) proporcje liczby pracowników, o których mowa w lit. a, do liczby studentów na danym kierunku studiów
– z uwzględnieniem zasad, określonych w art. 9a i art. 112a;
2) warunki, jakie musi spełniać program kształcenia uwzględniając:
a) zakładane efekty kształcenia,
b) opis procesu kształcenia prowadzącego do uzyskania tych efektów z
punktami ECTS przypisanymi do poszczególnych modułów,
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 9/138
c) sposób weryfikacji efektów;
3) warunki oceny programowej, o której mowa w art. 48a ust. 3, uwzględniając
w szczególności:
a) spełnianie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia,
b) akredytacje lub certyfikaty instytucji międzynarodowych,
c) działanie wewnętrznego systemu zapewniania jakości kształcenia w zakresie analizy efektów kształcenia
– mając na uwadze zapewnienie właściwej jakości kształcenia;
4) warunki oceny instytucjonalnej, o której mowa w art. 48a ust. 4, uwzględniając w szczególności:
a) funkcjonowanie i doskonalenie systemów zapewnienia jakości kształcenia,
b) akredytacje lub certyfikaty instytucji międzynarodowych,
c) wyniki oceny programowej kierunków studiów prowadzonych w podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni
– mając na uwadze zapewnienie właściwej jakości kształcenia;
5) szczegółowe warunki tworzenia i funkcjonowania filii oraz zamiejscowej
podstawowej jednostki organizacyjnej, uwzględniając obowiązek spełnienia
warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie pkt 1, odrębnie dla każdego kierunku studiów.
Art. 9a.
1. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni zalicza do minimum kadrowego
tylko nauczyciela akademickiego zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie złożonego przez niego oświadczenia, o którym mowa w
art. 112a.
2. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni prowadząca studia pierwszego
stopnia o profilu praktycznym może zaliczyć do minimum kadrowego, w miejsce nauczyciela akademickiego posiadającego tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego lub osoby, która nabyła uprawnienie równoważne
z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a ustawy z dnia 14
marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, dwie osoby posiadające stopień naukowy doktora.
3. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni, o której mowa w ust. 2, może zaliczyć do minimum kadrowego, w miejsce nauczyciela akademickiego posiadającego stopień naukowy doktora, dwie osoby posiadające tytuł zawodowy magistra i znaczne doświadczenie zawodowe zdobyte poza uczelnią w dziedzinie
związanej z kierunkiem studiów.
4. Liczba osób, o których mowa w ust. 2 lub 3, nie może przekroczyć 50% liczby
osób zaliczanych do minimum kadrowego, określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1, w grupie nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego lub
osób, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach nau2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 10/138
kowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, a także
50% liczby osób zaliczonych do grupy nauczycieli akademickich posiadających
stopień naukowy doktora.
Art. 9b.
1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy
kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa, uwzględniając wymogi dotyczące kształcenia i szkolenia przygotowujące do wykonywania zawodu lekarza, lekarza-dentysty, farmaceuty, pielęgniarki i położnej, określone w przepisach Unii Europejskiej.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, standardy kształcenia dla kierunków studiów weterynarii oraz architektury, uwzględniając wymogi dotyczące kształcenia i szkolenia przygotowujące do
wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz architekta, określone w przepisach Unii Europejskiej.
Art. 9c.
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, mając
na uwadze wymagania rynku pracy, standardy kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela, uwzględniając:
1) efekty kształcenia w zakresie:
a) wiedzy merytorycznej i metodycznej,
b) wiedzy pedagogicznej i psychologicznej, w tym w zakresie wychowania,
z uwzględnieniem przygotowania do pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych,
c) przygotowania w zakresie stosowania technologii informacyjnej,
d) poziomu znajomości języka obcego;
2) czas trwania studiów oraz studiów podyplomowych, wymiar i sposób organizacji praktyk.
Art. 10. (uchylony).
Art. 11.
1. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni posiadająca uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego i spełniająca warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1, może prowadzić
studia na określonym przez senat uczelni, w drodze uchwały, kierunku studiów i
poziomie kształcenia, w ramach obszarów kształcenia oraz dziedzin odpowiadających uprawnieniom do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego.
Uchwała senatu uczelni określa efekty kształcenia, do których są dostosowane
plany studiów i programy kształcenia, odpowiednio do poziomu i profilu kształcenia.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 11/138
2. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni nieposiadająca uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, może prowadzić studia na
określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia zgodnie z:
1) wzorcowym opisem efektów kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia
określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 lub
2) opisem efektów kształcenia określonym przez senat uczelni dla kierunku innego niż kierunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9
ust. 2.
3. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni nieposiadająca uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego może uzyskać uprawnienie
do prowadzenia studiów, o których mowa w ust. 2, na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, wydanej po zasięgnięciu opinii
ministra nadzorującego uczelnię oraz Polskiej Komisji Akredytacyjnej w zakresie spełniania warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art.
9 ust. 3 pkt 1. W przypadku kierunku studiów innego niż określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 jest wymagana również opinia Polskiej
Komisji Akredytacyjnej o efektach kształcenia określonych przez senat uczelni.
3a. Warunkiem wydania decyzji, o której mowa w ust. 3, uprawniającej do prowadzenia studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo jest uzyskanie
akredytacji ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 59 ustawy z
dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 174, poz.
1039 i Nr 291, poz. 1707).
4. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni, o której mowa w ust. 2, spełniająca warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1 i
art. 9b lub art. 9c, może uzyskać uprawnienie do prowadzenia studiów na kierunku, o którym mowa w art. 9b, na podstawie decyzji ministra właściwego do
spraw szkolnictwa wyższego, wydanej po zasięgnięciu opinii Polskiej Komisji
Akredytacyjnej i ministra nadzorującego uczelnię.
5. Do prowadzenia studiów przez jednostki międzyuczelniane lub jednostki wspólne, a także jednostki organizacyjne związku uczelni stosuje się odpowiednio
przepisy ust. 1–4.
Art. 11a.
1. Rektor zawiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra nadzorującego uczelnię i Polską Komisję Akredytacyjną o uruchomieniu
kształcenia na kierunku studiów, w terminie miesiąca od dnia rozpoczęcia
kształcenia na tym kierunku.
2. Polska Komisja Akredytacyjna ocenia jakość kształcenia na danym kierunku
studiów, uwzględniając jego efekty, a także spełnianie warunków określonych w
art. 9a oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1 i art. 9b lub
art. 9c. Ocena ta może być również dokonana na wniosek ministra właściwego
do spraw szkolnictwa wyższego.
3. W przypadku wątpliwości co do spełniania warunków do prowadzenia studiów
określonych w art. 9a oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3
pkt 1 i art. 9b lub art. 9c, przez podstawowe jednostki organizacyjne, o których
mowa w art. 11, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego niezwłocz2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 12/138
nie, po zawiadomieniu go przez rektora o uruchomieniu kształcenia, występuje
do Polskiej Komisji Akredytacyjnej z wnioskiem o dokonanie oceny.
Art. 11b.
1. Rektor zawiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra nadzorującego uczelnię i Polską Komisję Akredytacyjną w terminie nie
dłuższym niż trzy miesiące, o zaprzestaniu spełniania przez podstawową jednostkę organizacyjną warunków do prowadzenia studiów, w tym o zmianach w
stanie zatrudnienia wpływających na uprawnienie do prowadzenia studiów. Jeżeli w terminie dwunastu miesięcy od zaprzestania spełniania wymaganych warunków podstawowa jednostka organizacyjna nie spełni tych warunków, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze decyzji, zawiesza
uprawnienia podstawowej jednostki organizacyjnej do prowadzenia studiów na
danym kierunku i określonym poziomie kształcenia.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zawiesza uprawnienia podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni do prowadzenia studiów na danym
kierunku studiów i poziomie kształcenia w przypadku niezawiadomienia przez
rektora w wyznaczonym terminie o zaprzestaniu spełniania przez tę jednostkę
warunków do prowadzenia studiów.
3. W przypadku negatywnej oceny kształcenia dokonanej przez Polską Komisję
Akredytacyjną, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniając w szczególności rodzaj i zakres stwierdzonych naruszeń, w drodze decyzji,
cofa albo zawiesza uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku i
określonym poziomie kształcenia.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się także w przypadku odmowy albo cofnięcia akredytacji
wydanej na podstawie art. 59 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego powiadamia Polską Komisję
Akredytacyjną o podjętych decyzjach w sprawie zawieszenia lub cofnięcia podstawowej jednostce organizacyjnej uprawnień do prowadzenia studiów, o których mowa w ust. 1–3 oraz o decyzjach o wygaśnięciu uprawnienia lub uchyleniu zawieszenia, o których mowa w art. 11c ust. 4 i 6.
Art. 11c.
1. W terminie nie dłuższym niż dwanaście miesięcy od dnia podjęcia decyzji o zawieszeniu uprawnień, o którym mowa w art. 11b ust. 1–3, uczelnia jest obowiązana do usunięcia stwierdzonych naruszeń.
2. W okresie zawieszenia uprawnień podstawowej jednostki organizacyjnej do
prowadzenia studiów na danym kierunku i określonym poziomie kształcenia zostają wstrzymane przyjęcia studentów na ten kierunek i poziom kształcenia.
3. W terminie nie dłuższym niż trzy miesiące po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 1, Polska Komisja Akredytacyjna wydaje opinię dotyczącą przywrócenia
zawieszonych uprawnień.
4. W przypadku negatywnej opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wydaje decyzję o wygaśnięciu zawieszonego uprawnienia.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 13/138
5. W przypadku cofnięcia albo wygaśnięcia uprawnień do prowadzenia studiów na
danym kierunku i określonym poziomie kształcenia, o których mowa w ust. 4 i
w art. 11b ust. 3, rektor uczelni zapewnia studentom możliwość kontynuowania
studiów na tym kierunku.
6. W przypadku pozytywnej opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wydaje decyzję o uchyleniu decyzji zawieszającej uprawnienie.
7. W przypadku cofnięcia albo wygaśnięcia uprawnień do prowadzenia studiów na
danym kierunku kształcenia z ponownym wnioskiem o przyznanie uprawnień do
prowadzenia studiów na tym samym kierunku, poziomie i profilu kształcenia
uczelnia może wystąpić po upływie co najmniej dwunastu miesięcy.
Art. 11d.
1. W przypadku połączenia podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni lub
zmiany nazwy jednostki, uprawnienia do prowadzenia kierunków studiów pozostają przy nowo utworzonej jednostce organizacyjnej lub jednostce o nowej nazwie, jeżeli spełniają one warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1.
2. W przypadku nieuruchomienia studiów na danym kierunku i poziomie kształcenia w okresie dwóch lat od dnia uzyskania uprawnienia, o którym mowa w art.
11 ust. 3, uprawnienie to wygasa.
3. W przypadku podziału podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni posiadane
uprawnienia do prowadzenia kierunków studiów zachowują te nowo utworzone
jednostki organizacyjne uczelni, które spełniają warunki określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1.
4. Rektor uczelni jest obowiązany powiadomić ministra właściwego do spraw
szkolnictwa wyższego, ministra nadzorującego uczelnię oraz Polską Komisję
Akredytacyjną o decyzjach w sprawach, o których mowa w ust. 1 lub 3, w terminie miesiąca od dnia podjęcia uchwały przez senat uczelni.
Art. 12.
Uczelnia ma osobowość prawną.
Art. 13.
1. Podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:
1) kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
2) wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług
badawczych;
4) kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5) upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 14/138
6) prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia
nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się
przez całe życie;
7) stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8) działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
9) stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w
procesie kształcenia i w badaniach naukowych.
2. Uczelnia zawodowa prowadząca wyłącznie studia pierwszego stopnia nie jest
obowiązana do wykonywania zadań określonych w ust. 1 pkt 3 i 4.
3. Zadaniem uczelni medycznej lub podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni
działającej w dziedzinie nauk medycznych albo weterynaryjnych może być także uczestniczenie w sprawowaniu opieki medycznej albo weterynaryjnej w zakresie i formach określonych w przepisach o działalności leczniczej i przepisach
o zakładach leczniczych dla zwierząt.
Art. 13a.
Uczelnia monitoruje kariery zawodowe swoich absolwentów w celu dostosowania
kierunków studiów i programów kształcenia do potrzeb rynku pracy, w szczególności po trzech i pięciu latach od dnia ukończenia studiów.
Art. 14.
Uczelnia może prowadzić domy studenckie i stołówki studenckie.
Art. 15.
1. Władze publiczne, na zasadach określonych w ustawie, zapewniają uczelniom
publicznym środki finansowe niezbędne do wykonywania ich zadań oraz udzielają pomocy uczelniom niepublicznym w zakresie i formach określonych w
ustawie.
2. Środki finansowe niezbędne do funkcjonowania Polskiej Komisji Akredytacyjnej
są zapewniane w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. Środki finansowe niezbędne do funkcjonowania Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz komisji dyscyplinarnej przy tej Radzie są zapewniane w częściach budżetu państwa, których
dysponentami są minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i minister
właściwy do spraw nauki. Funkcjonowanie Rzecznika Praw Absolwenta przy
Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego jest finansowane w ramach
środków przyznanych Radzie.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób obsługi administracyjnej i finansowej Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Nauki i
Szkolnictwa Wyższego oraz Rzecznika Praw Absolwenta przy Radzie
Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, mając na uwadze zapewnienie
sprawnej obsługi prowadzonych przez nich prac;
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 15/138
2) wysokość wynagrodzenia członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa
Wyższego, Polskiej Komisji Akredytacyjnej i komisji dyscyplinarnej przy
Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyznaczanych przez nie
recenzentów i ekspertów, rzeczników dyscyplinarnych przy komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Rzecznika Praw Absolwenta, uwzględniając zasadę, że wysokość wynagrodzenia
członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Komisji
Akredytacyjnej, Rzecznika Praw Absolwenta i komisji dyscyplinarnej przy
Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego będzie ustalana w relacji do
minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego,
określonej w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich, w wysokości adekwatnej do wykonywanych zadań.
4. Zwrot kosztów podróży członkom Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Komisji Akredytacyjnej i komisji dyscyplinarnej przy Radzie
Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyznaczonym przez nie recenzentom i
ekspertom, rzecznikom dyscyplinarnym przy komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Rzecznikowi Praw Absolwenta następuje na zasadach określonych dla pracowników zatrudnionych w
państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 775 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. –
Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm. 2))).
Art. 16.
1. Akademickim tytułem honorowym jest tytuł doktora honoris causa.
2. Tytuł doktora honoris causa nadaje senat, a w uczelni niepublicznej organ kolegialny wskazany w statucie, na wniosek podstawowej jednostki organizacyjnej
uczelni uprawnionej do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego.
3. Szczegółowe warunki nadawania tytułu doktora honoris causa oraz tryb postępowania określa statut uczelni.
Art. 17.
Sprawy związane z funkcjonowaniem uczelni nieuregulowane w ustawie określa
statut uczelni, zwany dalej „statutem”.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz.
668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr
107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr
99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002
r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z
2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120,
poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167,
poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz.
1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225,
poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z
2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115,
poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr
182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700 oraz z 2011 r. Nr 36,
poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855, Nr 149, poz. 887 i Nr 232, poz. 1378.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 16/138
Rozdział 2
Tworzenie i likwidacja uczelni
Art. 18.
1. Utworzenie publicznej uczelni akademickiej, jej likwidacja, zmiana nazwy oraz
połączenie z inną uczelnią publiczną następują w drodze ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6.
2. Utworzenie publicznej uczelni zawodowej, jej likwidacja, zmiana nazwy oraz
połączenie z inną publiczną uczelnią zawodową następują w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
3. Likwidacja uczelni publicznej, jej połączenie z inną uczelnią publiczną oraz
zmiana jej nazwy następują po zasięgnięciu opinii senatu lub senatów uczelni,
których te akty dotyczą.
4. Utworzenie publicznej uczelni zawodowej, jej likwidacja, zmiana nazwy albo
połączenie z inną publiczną uczelnią zawodową następują odpowiednio na
wniosek sejmiku województwa lub rektora albo sejmiku województwa lub rektorów uczelni.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się akt notarialny zawierający zobowiązanie przeniesienia, z dniem utworzenia publicznej uczelni zawodowej, na
jej rzecz własności nieruchomości niezbędnych do prawidłowego działania.
6. Do włączenia uczelni publicznej do innej uczelni publicznej stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 3, z tym że włączenie publicznej uczelni zawodowej do
publicznej uczelni akademickiej następuje w drodze rozporządzenia ministra
właściwego do spraw szkolnictwa wyższego na wniosek rektorów uczelni po
zaopiniowaniu przez ich senaty.
7. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, o których
mowa w ust. 2, w przypadku tworzenia lub likwidacji wojskowej uczelni zawodowej, jej połączenia z inną wojskową uczelnią zawodową oraz zmiany jej nazwy wykonuje Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.
8. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, o których
mowa w ust. 2, w przypadku tworzenia lub likwidacji uczelni zawodowej służb
państwowych, jej połączenia z inną uczelnią zawodową służb państwowych oraz
zmiany jej nazwy wykonuje minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.
Art. 19.
1. Akt prawny o utworzeniu uczelni publicznej określa jej nazwę oraz siedzibę.
2. Pierwszego rektora uczelni publicznej powołuje minister właściwy do spraw
szkolnictwa wyższego.
3. Pierwszy statut uczelni publicznej nadaje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, przy czym statut obowiązuje do czasu uchwalenia przez senat
uczelni lub zatwierdzenia przez odpowiedniego ministra nowego statutu.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 17/138
4. Pierwsza kadencja organów nowo utworzonej uczelni publicznej trwa do dnia 31
sierpnia roku następującego po roku akademickim, w którym uczelnia została
utworzona.
5. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określone w
ust. 2 i 3 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych i morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w
art. 33 ust. 2.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio w przypadku połączenia uczelni publicznej z inną uczelnią publiczną.
Art. 20.
1. Z wnioskiem o pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej może wystąpić
do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego osoba fizyczna albo
osoba prawna niebędąca państwową ani samorządową osobą prawną.
2. Utworzenie uczelni niepublicznej oraz uzyskanie przez nią uprawnień do prowadzenia studiów wyższych na danym kierunku i określonym poziomie kształcenia
wymaga pozwolenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
2a. Uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo wymaga posiadania akredytacji ministra
właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 59 ustawy z dnia 15 lipca 2011
r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
3. W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 2, określa się założyciela uczelni, jej nazwę, siedzibę, prowadzone kierunki studiów i poziom kształcenia, a także minimalną wielkość i rodzaj środków majątkowych, które założyciel jest obowiązany
przeznaczyć na jej utworzenie i funkcjonowanie, z tym że wysokość środków finansowych nie może być niższa niż 500 tysięcy złotych.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia, jeżeli z wniosku o wydanie pozwolenia wynika, że uczelnia niepubliczna
lub jej jednostki organizacyjne nie będą spełniały warunków niezbędnych do
prowadzenia studiów określonych w ustawie i aktach wykonawczych wydanych
na jej podstawie.
5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia osobie fizycznej, która:
1) została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne;
2) została wpisana do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru
Sądowego;
3) posiada wymagalne zobowiązania wobec Skarbu Państwa.
6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia osobie prawnej w przypadku:
1) postawienia w stan likwidacji;
2) postawienia w stan upadłości;
3) wpisania do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego;
4) posiadania wymagalnych zobowiązań wobec Skarbu Państwa;
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 18/138
5) gdy w stosunku choćby do jednej z osób umocowanych do reprezentacji zachodzi przynajmniej jedna z przesłanek określonych w ust. 5.
7. Decyzje, o których mowa w ust. 5 i 6, minister właściwy do spraw szkolnictwa
wyższego wydaje bez zasięgania opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
8. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2, wydaje się na czas nieokreślony.
9. (uchylony).
10. (uchylony).
11. (uchylony).
12. (uchylony).
Art. 21.
W związku z postępowaniem o wydanie pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej pobierana jest opłata związana z kosztami postępowania opiniodawczego.
Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
Art. 22.
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia, zakres danych i informacji objętych wnioskiem o wydanie pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej oraz sposób pobierania i wysokość opłaty na wydatki
związane z kosztami postępowania opiniodawczego, uwzględniając wykaz dokumentów, jakie muszą być dołączone do wniosku, w tym wykaz dokumentów dotyczących założyciela uczelni i dokumentów dotyczących zobowiązań i gwarancji finansowych oraz założeń organizacyjnych i dydaktycznych uczelni, a także mając na
uwadze, aby uczelnie były tworzone przez osoby właściwie do tego przygotowane i
gwarantujące należyte wypełnianie obowiązków założyciela oraz uwzględniając zasadę, że pobierane opłaty powinny pokrywać rzeczywiste koszty ponoszone w
związku z prowadzonym postępowaniem.
Art. 23.
1. Po uzyskaniu pozwolenia, o którym mowa w art. 20 ust. 2, założyciel składa w
formie aktu notarialnego oświadczenie woli o założeniu uczelni niepublicznej,
zwane dalej „aktem założycielskim”. Akt założycielski określa w szczególności
założyciela, nazwę, siedzibę i szczegółowy zakres działalności uczelni, wielkość
środków majątkowych przeznaczonych na utworzenie uczelni, w tym wartość
rzeczy przekazanych jej na własność, termin ich przekazania oraz sposób dalszego finansowania uczelni.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego cofa pozwolenie, jeżeli:
1) założyciel w terminie trzech miesięcy od dnia uzyskania pozwolenia nie złoży aktu założycielskiego, o którym mowa w ust. 1;
2) założyciel nie przekazał środków majątkowych, o których mowa w ust. 1, w
terminie trzech miesięcy od dnia wpisania uczelni do rejestru;
3) uczelnia niepubliczna w ciągu roku od dnia wpisu do rejestru, o którym
mowa w art. 29 ust. 1, nie rozpoczęła kształcenia studentów.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 19/138
Art. 24.
1. Pierwszy statut uczelni niepublicznej nadaje jej założyciel.
2. Pierwszego rektora uczelni niepublicznej powołuje założyciel uczelni. Pierwsza
kadencja rektora nowo utworzonej uczelni trwa do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku akademickim, w którym uczelnia została utworzona.
3. Założyciel uczelni niepublicznej może podejmować decyzje dotyczące uczelni
tylko w przypadkach określonych przez jej statut.
Art. 25.
Przepisy art. 20–24 stosuje się odpowiednio do połączenia uczelni niepublicznej z
inną uczelnią niepubliczną.
Art. 26.
1. Założyciel, za zgodą ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, może
zlikwidować uczelnię niepubliczną po zapewnieniu studentom możliwości kontynuowania studiów.
2. Postawienie uczelni niepublicznej w stan likwidacji następuje z dniem, w którym
decyzja o cofnięciu ostatniego uprawnienia do prowadzenia kierunku studiów
stała się ostateczna albo z dniem wydania decyzji o powołaniu likwidatora, wydanej na podstawie art. 37 ust. 4; dzień ten jest dniem otwarcia likwidacji.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, na wniosek osoby, której
udzielono pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, przenosi to pozwolenie w drodze decyzji, na rzecz innej osoby fizycznej lub prawnej, jeżeli przyjmuje ona wszystkie warunki zawarte w pozwoleniu oraz nie zachodzą przesłanki
określone w art. 20 ust. 5 lub 6.
4. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do przeniesienia pozwolenia na wniosek
osoby, na którą, w drodze decyzji, pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej zostało przeniesione.
Art. 27.
1. Likwidacja uczelni niepublicznej polega na zadysponowaniu składnikami materialnymi i niematerialnymi jej majątku po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, w szczególności pracowników i studentów.
2. Majątek uczelni niepublicznej pozostały po zaspokojeniu wierzycieli przeznacza
się na cele określone w statucie.
3. Likwidację uczelni niepublicznej prowadzi likwidator powołany w trybie określonym w statucie, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 3.
4. Otwarcie likwidacji uczelni niepublicznej powoduje, że:
1) kompetencje organów uczelni w zakresie dysponowania jej majątkiem
przejmuje likwidator;
2) uczelnia nie prowadzi przyjęć na studia.
5. Studia prowadzone w dniu otwarcia likwidacji mogą być kontynuowane nie dłużej niż do końca roku akademickiego, w którym nastąpiło otwarcie likwidacji.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 20/138
6. Koszty likwidacji uczelni niepublicznej są pokrywane z jej majątku, z pierwszeństwem przed roszczeniami wierzycieli.
7. Likwidator zawiadamia niezwłocznie ministra właściwego do spraw szkolnictwa
wyższego o zakończeniu likwidacji. Z dniem zakończenia likwidacji uczelnia
niepubliczna zostaje wykreślona z rejestru, o którym mowa w art. 29 ust. 1.
8. Tryb likwidacji uczelni niepublicznej w zakresie nieuregulowanym w ustawie
określa jej statut.
Art. 28.
1. W celu wspólnego wykonywania zadań, o których mowa w art. 13, w trybie właściwym dla utworzenia uczelni publicznych albo uczelni niepublicznych może
być utworzony związek uczelni publicznych albo związek uczelni niepublicznych.
2. Związek uczelni ma osobowość prawną.
3. Utworzenie związku uczelni publicznych następuje w drodze aktu prawnego
właściwego dla utworzenia uczelni wchodzących w jego skład, z zastrzeżeniem
ust. 4, po przyjęciu przez właściwe organy kolegialne zainteresowanych uczelni
jednobrzmiącej uchwały o utworzeniu związku, określającej w szczególności
uczestników związku, jego zadania oraz składniki mienia przekazywane przez
uczestników w celu wykonywania zadań związku oraz statut związku.
3a. Utworzenie związku uczelni niepublicznych następuje w drodze decyzji ministra
właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, po przyjęciu przez właściwe organy kolegialne zainteresowanych uczelni jednobrzmiącej uchwały o utworzeniu
związku, określającej w szczególności uczestników związku, jego zadania oraz
składniki mienia przekazywane przez uczestników w celu wykonywania zadań
związku oraz statut związku.
4. Utworzenie związku publicznej uczelni akademickiej i publicznej uczelni zawodowej następuje w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
5. Statut związku uczelni określa jego uczestników, ustrój, w tym organy jednoosobowe i kolegialne, tryb ich wyboru, odwołania i uzupełniania składu oraz kompetencje, zasady zatrudniania przez związek pracowników, w tym pracowników
uczestników związku, zasady funkcjonowania oraz zasady finansowania związku ze środków jego uczestników, a także zasady i tryb likwidacji związku, w
tym przeznaczenie jego majątku pozostałego po likwidacji.
6. Regulamin samorządu studenckiego i samorządu doktorantów związku uczelni
określa także zasady działania samorządu studenckiego i samorządu doktorantów tego związku. Przepisy art. 202 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
7. Związek uczelni może zostać przekształcony w uczelnię w trybie właściwym dla
utworzenia uczelni publicznych albo uczelni niepublicznych. Przepis ust. 3 i 3a
stosuje się odpowiednio.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 21/138
Art. 29.
1. Uczelnia niepubliczna oraz związek uczelni niepublicznych uzyskują osobowość
prawną z chwilą wpisania do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni
niepublicznych, zwanego dalej „rejestrem”.
2. Wpis uczelni do rejestru dokonywany jest na wniosek jej założyciela, a w przypadku związku uczelni, na zgodny wniosek wszystkich założycieli uczelni tworzących związek.
3. Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia wpisania uczelni
niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych do rejestru, jeśli akt założycielski lub statut albo akt prawny tworzący związek jest niezgodny z przepisami
prawa lub udzielonym pozwoleniem.
5. Rejestr jest jawny. Każdy ma prawo:
1) dostępu do danych zawartych w rejestrze;
2) do otrzymania poświadczonych odpisów, wyciągów i zaświadczeń o danych
zawartych w rejestrze.
6. Za wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń, o których mowa w ust. 5
pkt 2, jest pobierana opłata. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia rejestru, uwzględniając dane, jakie musi zawierać
wniosek o wpisanie uczelni niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych do rejestru, w tym rodzaj dokumentów, które założyciele są obowiązani dołączyć do wniosku, nazwy rubryk rejestru, tryb dokonywania wpisów i
zmian w rejestrze oraz warunki wykreślenia z rejestru;
2) szczegółowy tryb udostępniania rejestru, uwzględniając sposób sporządzania i wydawania odpisów, wyciągów i zaświadczeń, o których mowa w ust.
5 pkt 2, oraz wysokość opłat za ich wydawanie.
Art. 30.
Udzielenie albo odmowa udzielenia pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej
lub związku uczelni niepublicznych, cofnięcie pozwolenia na utworzenie uczelni
niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych, nadanie i odmowa nadania
uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku i poziomie kształcenia,
uzyskanie, zawieszenie i cofnięcie uprawnienia do prowadzenia studiów na danym
kierunku i poziomie kształcenia, pozwolenie na połączenie uczelni niepublicznych,
wpis albo odmowa wpisu uczelni niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych
do rejestru, zarządzenie wpisu w rejestrze, zawieszenie działalności albo nakaz likwidacji uczelni niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych, nakaz zaprzestania oraz usunięcia skutków działalności niezgodnej z przepisami ustawy, statutem
lub pozwoleniem, następują w drodze decyzji administracyjnej.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 22/138
Art. 31.
1. Uczelnia może na podstawie umowy utworzyć centrum naukowe z innymi
uczelniami, instytutami naukowymi Polskiej Akademii Nauk oraz instytutami
badawczymi, w tym również z zagranicznymi jednostkami naukowymi i instytutami międzynarodowymi prowadzącymi działalność naukowo-badawczą. Centrum naukowe tworzy rektor, wskazując podstawową jednostkę organizacyjną
uczelni, która wchodzi w skład centrum. Uczelnia może również utworzyć centrum naukowe w ramach swojej struktury.
2. Rektor wskazuje również podstawową jednostkę organizacyjną uczelni, która
będzie reprezentować uczelnię w centrum Polskiej Akademii Nauk lub w centrum naukowo-przemysłowym utworzonym przez instytut badawczy.
3. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa:
1) organizację, sposób funkcjonowania i finansowania centrum naukowego, w
tym własność aparatury badawczej, praw autorskich i praw pokrewnych
oraz praw własności przemysłowej, a także podział środków uzyskanych w
wyniku komercjalizacji badań;
2) sposób wykorzystania infrastruktury centrum naukowego oraz zasobów naukowych do prowadzenia wspólnych studiów doktoranckich.
4. Do zadań centrum naukowego należy:
1) prowadzenie, wspieranie i koordynowanie badań naukowych i prac rozwojowych;
2) inicjowanie i koordynowanie udziału uczelni i innych jednostek naukowych
w międzynarodowych programach badawczych;
3) inicjowanie organizowania środowiskowych centrów aparaturowych i nadzór nad nimi;
4) współdziałanie w organizowaniu środowiskowych studiów doktoranckich;
5) wspieranie mobilności pracowników naukowych uczelni, instytutów naukowych Polskiej Akademii Nauk i instytutów badawczych;
6) rozwijanie programów staży po uzyskaniu stopnia naukowego doktora w instytutach centrum;
7) pozyskiwanie i obsługa projektów badawczych międzynarodowych, wspólnych projektów badawczych krajowych i projektów finansowanych z funduszy europejskich.
5. Uczelnie zawodowe mogą współdziałać z uczelniami akademickimi, w szczególności poprzez zawieranie umów dotyczących zapewnienia wysokiego poziomu kształcenia w zakresie przedmiotów podstawowych, rozwoju naukowego
nauczycieli akademickich, kontynuacji studiów przez absolwentów oraz wspierania uczelni zawodowych wysoko kwalifikowaną kadrą.
Art. 31a.
1. Uczelnia może, na podstawie porozumienia z innymi uczelniami, tworzyć jednostki międzyuczelniane i jednostki wspólne.
2. Uczelnia może tworzyć, w trybie określonym w ust. 1, jednostki wspólne także z
innymi podmiotami, w szczególności z instytucjami naukowymi, w tym również
zagranicznymi.
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 23/138
3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, określa organizację, sposób funkcjonowania i finansowania jednostki międzyuczelnianej lub jednostki wspólnej, zasady prowadzenia studiów i kształcenia w innych formach, określonych w art. 13
ust. 1 pkt 6, oraz zasady wydawania dyplomów ukończenia studiów i świadectw
ukończenia kształcenia.
Art. 32.
1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego ogłasza w wydawanym przez
siebie dzienniku urzędowym wykaz uczelni i związków uczelni, obwieszczenia
o utworzeniu i likwidacji uczelni, a także informacje o zawieszeniu i cofnięciu
uprawnień uczelni do prowadzenia studiów.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego ogłasza na stronach internetowych właściwego ministerstwa dane, o których mowa w ust. 1.
Rozdział 3
Nadzór nad uczelniami
Art. 33.
1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego sprawuje nadzór nad zgodnością działań uczelni z przepisami prawa i statutem oraz z treścią udzielonego pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, a także nad prawidłowością wydatkowania środków publicznych. Minister właściwy do spraw szkolnictwa
wyższego może żądać informacji i wyjaśnień od organów uczelni oraz założyciela uczelni niepublicznej, a także dokonywać kontroli działalności uczelni.
2. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w zakresie
nadzoru, o którym mowa w ust. 1, sprawują odpowiednio:
1) Minister Obrony Narodowej – w odniesieniu do uczelni wojskowych;
2) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do uczelni służb
państwowych;
3) minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego – w
odniesieniu do uczelni artystycznych;
4) minister właściwy do spraw zdrowia – w odniesieniu do uczelni medycznych;
5) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej – w odniesieniu do uczelni
morskich.
3. Publiczne uczelnie teologiczne i wydziały teologiczne uczelni publicznych znajdują się także, w zakresie określonym przez umowę międzynarodową zawartą ze
Stolicą Apostolską oraz ustawy regulujące stosunki między Rzeczpospolitą Polską a innymi kościołami i związkami wyznaniowymi oraz przez statuty tych
uczelni, pod nadzorem władz kościołów i związków wyznaniowych.
Art. 34.
1. Kontrola, o której mowa w art. 33 ust. 1, obejmuje badanie zgodności działania
organów uczelni z przepisami prawa, statutem oraz uzyskanymi uprawnieniami,
2012-10-08
©Kancelaria Sejmu
s. 24/138
a w przypadku uczelni niepublicznej – również z treścią udzielonego pozwolenia
na jej utworzenie, a także prawidłowości wydatkowania środków publicznych.
Przedmiotem kontroli może być również badanie warunków realizacji procesu
dydaktycznego.
1a. Protokół może zawierać wnioski i zalecenia pokontrolne.
2. (uchylony).
3. (uchylony).
Art. 34a.
1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego prowadzi System Informacji
o Szkolnictwie Wyższym, obejmujący dane, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 2
oraz ust. 3 pkt 2 i 3, oraz wykazy, o których mowa w art. 129a i art. 170c. System może być prowadzony w formie elektronicznej.
2. W przypadku prowadzenia Systemu Informacji o Szkolnictwie Wyższym w formie elektronicznej minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może zlecić instytutowi badawczemu administrowanie bazami danych Systemu, zapewniając na ten cel środki finansowe.
Art. 35.
1. Rektor uczelni przedstawia w terminie do dnia 15 października roku następującego po roku sprawozdawczym ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa
wyższego roczne sprawozdanie z działalności uczelni wraz z informacją dotyczącą obsady kadrowej na prowadzonych kierunkach studiów.
2. Rektor uczelni przedstawia w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego
po roku sprawozdawczym ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego sprawozdanie z wykonania planu rzeczowo-finansowego.
3. Rektor uczelni przekazuje ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego, w terminie miesiąca od podjęcia, uchwały właściwych organów uczelni w
sprawach:
1) przyjęcia lub zmiany statutu;
2) uruchomienia lub zniesienia kierunku studiów wraz z informacją o obsadzie
kadrowej na prowadzonych kierunkach studiów;
3) utworzenia zamiejscowej jednostki organizacyjnej wraz z informacją o bazie
materialnej i obsadzie kadrowej tej jednostki;
4) (uchylony);
5) przyjęcia lub zmiany regulaminu studiów lub regulaminu studiów doktoranckich oraz zasad i trybu przyjmowania na studia i studia doktoranckie
wraz z uchwałami odpowiednio uczelnianego organu uchwałodawczego
samorządu studenckiego podjętymi na podstawie art. 161 ust. 2 lub uczelnianego organu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)