To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ustanowienie Kościoła Poprzez wieki istniało przeświadczenie, że Kościół został utworzony przez Jezusa Chrystusa. Nikt nie miał wątpliwości, co do tego. Dopiero reformacja przyniosła wątpliwości, co do ustanowienia Kościoła. Kościół musiał odpowiedzieć na stawiane pytania. Odpowiedź na to pytanie nie jest proste Biblia nie podaje jednoznacznie momentu, kiedy Chrystus ustanowił Kościół. Słowo Kościół pojawia się w Ewangeliach tylko 4 razy. Niektórzy twierdzą, że Chrystus przyszedł założyć tylko Królestwo Boże, a powstał Kościół. Zastanówmy się nad różnicą między Kościołem a Królestwem Bożym. Podstawy:
Nauczanie Jezusa o Królestwie Bożym
Nakreślenie pewnych struktur religijnych np. powołanie Apostołów
Zawarcie nowego przymierza na Kalwarii i jego antycypacja (uprzedzające urzeczywistnienie) w czasie ostatniej wieczerzy.
Idea Królestwa Bożego wywodzi się ze ST. W Starym Testamencie Królestwo Boże opierało się na idei wybrania jednego narodu przez Boga, a celem było zbawienie mesjańskie. Można wyróżnić 3 podstawy narodu wybranego:
Przymierze Boga z Abrahamem
Przymierze na Synaju
Teokracja Izraela
Królestwo Boże w przekonaniu Izraelitów łączy się ze zbawieniem, czyli królowaniem Boga. Królestwo to miało się jednak rozciągać na pogan - na cały świat. Kiedy Chrystus się zjawił ludzie pragnęli, aby został królem i uwolnił ich od panowania rzymskiego. Chrystus wykorzystał oczekiwanie ludzi na królestwo i głosił Królestwo niebieskie. U św. Łukasza termin Królestwo Boże pojawia się 50 razy, u Mateusza - 51 razy, a u Marka - 39 razy. Termin ten stopniowo zanika i w Dz występuje tylko 4 razy. Jan Chrzciciel już zapowiadał przyjście Królestwa Bożego. Jezus wielokrotnie głosi je np. rozsyłając uczniów, nauczając. Po zmartwychwstaniu Jezus ukazując się uczniom głosi Królestwo niebieski. Co więcej Jezus przedstawia Królestwo niebieskie jako coś ważnego: „starajcie się najpierw o Królestwo Boże”.
Wyjaśnienie Królestwa Bożego można zestawić w dwie pary pojęć:
eschatologiczno-doczesna
duchowo-empiryczna Królestwo Boże w sensie eschatologicznym . W sensie eschatologicznym o Królestwie Jezus mówi np. w czasie kazania na górze, o raz w innych fragmentach. Jednak Jezus mówi też o królestwie w sensie doczesnym nie umniejszając sensu doczesnego. Obraz, jakim się posługuje Jezus np. ziarna, zaczyn, itp. najlepiej wyjaśniają sens doczesny i eschatologiczny. Królestwo już jest, ale ujawni się w pełni w czasach eschatologicznych. Królestwo Boże o charakterze duchowym . Jezus odrzuca mylne pojęcia na temat królestwa jako politycznego panowania. Nie dbał również o sprawy ziemskie tak jak o duchowe. Sam Jezus powiedział, że Jego królestwo nie jest z tego świata (J 18,36).Z drugiej strony nie można odrzucić jej widzialnego charakteru. Jezus mimo ze nie dbał o sprawy ziemskie, to w całości wypełniał Prawo. Silny jest charakter sakramentalny Królestwa np. Jezus ustanawia chrzest, eucharystię, uzdrawia przez dotyk. Bramą do Królestwa jest obrzęd chrztu. Opisy Królestwa, jakie stosuje Jezus odnoszą się do rzeczywistości widzialnej np. perła, ziarno itp. Uczniowie i apostołowie są rzeczywistością widzialną nawet nauczanie Jezusa dało się wysłuchać, spisać itp. Dlatego Królestwo ma zarówno wymiar empiryczny jak i duchowy.
(…)
…) w czasie ostatniej wieczerzy.
Idea Królestwa Bożego wywodzi się ze ST. W Starym Testamencie Królestwo Boże opierało się na idei wybrania jednego narodu przez Boga, a celem było zbawienie mesjańskie. Można wyróżnić 3 podstawy narodu wybranego:
Przymierze Boga z Abrahamem
Przymierze na Synaju
Teokracja Izraela
Królestwo Boże w przekonaniu Izraelitów łączy się ze zbawieniem, czyli królowaniem Boga. Królestwo…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)